Όταν ο κόσμος γίνει 'Ενας (1)

Από το βιβλίο του Tal Brooke ‘Όταν ο Κόσμος γίνει Ένας’*

…Μερικοί από τους μεγάλους συγγραφείς έχουν προσπαθήσει να δουν στο μέλλον να ρίξουν μια ματιά σ’αυτήν την εισβάλουσα παγκόσμια πραγματικότητα.

Ο Aldous Huxley είδε τις χειραγωγούμενες μάζες στο έργο του O ‘Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος’ (Brave New World), να καταντούν άσημοι ηδονιστές, που ζούσαν για τη στιγμή. Συνεπαρμένοι με τα ναρκωτικά των σχεδιαστών, με κανένα σκοπό στη ζωή πέρα από την ρηχή ένταση.

Αυτά τα ναρκωμένα αντικείμενα είχαν γίνει πλαστελίνη στα χέρια της πολιτείας. Δεν είχαν θέληση ούτε χαρακτήρα - δε μπορούσαν να πολεμήσουν το σύστημα ακόμα κι αν το ήθελαν. Αλλά δεν ήταν οι γκρίζες μάζες που ζούσαν στο χείλος της απόλυτης φτώχειας που είχε οραματιστεί ο Orwell στην τυραννική του Παγκόσμια Τάξη.

Ο κόσμος του Huxley ήταν ένας κόσμος αναίσθητων ανθρώπων που ψάχνουν για την ένταση.

Ο George Orwell αυτός ο φημισμένος Βρετανός συγγραφέας και πρώην μέλος της Βρετανικής Μυστικής Υπηρεσίας έκανε εικασίες για πράγματα τα οποία πιθανόν να ήξερε τότε σα μέλος των μυστικών υπηρεσιών. Το ‘1984’ είναι ένα κλασικό έργο με γραφικές ενοράσεις που είναι σχεδόν προφητικές. Από τη δεκαετία του ‘40 όταν ο Orwell έγραψε το ‘1984’ είχε οραματισθεί ένα συλλογικό ημι-παγκόσμιο σύστημα. Οι άνθρωποι ήταν σκλάβοι χωρίς ελεύθερη θέληση. Ήταν οι μάζες που είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου που δεν είχαν αντίληψη της ιστορίας, μιας κι όλα τα βιβλία είχαν καταστραφεί. Ό,τι περνούσε τη λογοκρισία ξαναγραφόταν για να ταιριάζει τα όρια της περιορισμένης σκέψης. Η ιστορία ήταν διαστρεβλωμένη με νέες ερμηνείες κάθε χρόνο. Ο νους μας πάει στον ‘πατέρα’ της αμερικανικής προοδευτικής εκπαίδευσης τον John Dewy και την ιδέα του να επηρρεάσει τη νεολαία στα πολιτειακά σχολεία, μέσω των σχόλικών βιβλίων - σχολεία, φυσικά, και χωρίς Θεό. Σαν το Imagine του John Lennon θα ήταν ένας κόσμος χωρίς παράδεισο και κόλαση με μόνο τον επαρμένο άνθρωπο να διευθετεί τις υποθέσεις του.

Ο κόσμος του ‘1984’ περιστοιχιζόταν από μηνύματα προς το υποσυνείδητο και από τα μάτια και τ’ αυτιά της πολιτείας που ελεγχόταν από το κέντρο. Παντού υπήρχαν μηνύματα διπλής σκέψης, μηνύματα που ήταν κατά του φυσικού και ενστικτώδους αισθήματος της συνείδησης και της κοινής λογικής, όπως ακριβώς είναι πολλά από τα μεγαλειώδη σοσιαλιστικά προγράμματα σήμερα. Η «κοινωνία κατά του του sex» του Orwell πρόβλεψε με θαυμαστό τρόπο τις αντισεξιστικές κοινωνίες της σημερινής εποχής - αυτή η φιλελεύθερη συλλογική ομάδα που έχει εισβάλλει στα Πανεπιστήμια με το πρόγραμμά της που είναι κατά της οικογένειας και υπέρ της κατάργησης των φύλων. Αυτό το νέο κοινωνικά αποδεκτό της εποχής μας που αποτελείται από ομοφυλόφιλους, λεσβίες και «μειονότητες».

Στο 1984 του Orwell δεν υπήρχε προσωπική στιγμή για σκέψη. «Το άτομο είναι μόνο ένα κύτταρο». Η πραγματικότητα είναι στο «συλλογικό Μυαλό, το Μυαλό του Κόμματος, συλλογικό κι αθάνατο». Το παιδί κάποιου θα μπορούσε να είναι ο πληροφοριοδότης του πανταχού παρόντος κεντρικού ελέγχου.

Η οθόνη διπλής κατεύθυνσης του Orwell προέβλεψε το μεγάλο αριθμό των τεχνολογικών επαναστατικών ανακαλύψεων της εποχής μας που θα μπορούσαν μια μέρα να χρησιμοποιηθούν για να παραβιάσουν την ιδιωτική μας ζωή.

Η επιστήμη της ψυχολογίας είχε γίνει μια δύναμη, όχι για να γιατρεύει πληγωμένες ψυχές -όπως πίστευαν ότι ήταν ο σκοπός της στο παρελθόν- αλλά για να εισβάλλει και να θέτει υπό τον έλεγχο τα επικίνδυνα μέρη του ανθρώπινου νου που είχαν διαπράξει το «έγκλημα της σκέψης». Καμιά προσωπική σκέψη δεν μπορούσε να ξεφύγει το μάτι του Μεγάλου Αδελφού που τα έβλεπε όλα. Η επιστήμη της συμπεριφοράς μπορούσε ακόμα να εξελιχθεί στην πιο επιτηδευμένη μορφή βασανισμού, στο δωμάτιο 101, να ξεπλύνει οτιδήποτε ήθελε και να ξανακάνει το μυαλό μ’ όποιο τρόπο είχε διαλέξει. Το δωμάτιο 101 ήταν βαθιά μέσα στο ογκώδες γκρίζο κτίριο που ήταν γνωστό ως το «Υπουργείο της Αγάπης», όπου οι εγκληματίες σκέψης «θεραπευόταν». «Δύναμη» σημαίνει να διαχωρίζεις βίαια το ανθρώπινο μυαλό και να το ξανασυνθέτεις όπως εσύ θες. Ο ήρωας γινόταν ένα «μη άτομο» και του είπαν ότι σαν αιρετικό, «Θα σε εξαφανίσουμε από την ιστορία. Θα εξαλειφθείς από το παρόν και το μέλλον. Αλλά πρώτα θα σε κάνουμε τέλειο. Το μυαλό σου θα ξαναγίνει τέλειο και μόνο τότε Θα καταστραφεί». Είναι ένα όραμα ολοκληρωτικής απανθρωποίησης - μια ταιριαστή απεικόνιση του συστήματος του Αντίχριστου.

Οι άνθρωποι αποπλανήθηκαν και χειραγωγήθηκαν από κάθε πλευρά, και όταν το υπερσύστημά τους στράφηκε ενάντια στον καθένα, μπήκε μέσα τους, τους κατέλαβε. Είχαν παραδοθεί σιγά-σιγά δια μέσου των δεκαετιών σ’ αυτή την αναδυόμενη πραγματικότητα χωρίς την ανάγκη να προβάλλουν καμιά αντίσταση. Ήταν ανάλογο με την περίπτωση του βατράχου στο θερμαινόμενο νερό.

Στο μελλοντικό κόσμο του ‘1984’ του Orwell δεν υπήρχαν οικογένειες και οι ρόλοι των φύλων είχαν εξαλειφθεί. Αυτό το γεγονός ο Orwell το θεωρούσε πολύ σημαντικό. Η οικειότητα και η εμπιστοσύνη και η έλξη μεταξύ των φύλων, είχαν τελείως εξαφανιστεί. Αθωότητα και ευαισθησία είχαν χαθεί. Η αγάπη μεταξύ ανδρών και γυναικών είχε καταργηθεί για πάντα. Η οικογένεια εθεωρείτο απαρχαιωμένη. Άντρες και γυναίκες είχαν ουδετεροποιηθεί ως φύλα μέσα στις τυποποιημένες στολές τους.

Ένα μέλος του Κόμματος είπε σε μια συγκέντρωση αυτών που είχαν υποστεί την πλύση του εγκεφάλου ότι «ανορθόδοξη αφοσίωση οδηγεί σε έγκλημα σκέψης, ότι η οικογένεια οδηγεί σε ανορθόδοξη αφοσίωση», ενθαρρύνοντας «προσωπική ζωή».

Έτσι «η εισαγωγή της τεχνητής γονιμοποίησης σε συνδυασμό με την ουδετεροποίηση του οργανισμού θα καταστήσει αδύνατη την οικογένεια μέχρι του σημείου να εξαφανιστεί ως έννοια». Ακόμη και η ανάμνηση της οικογένειας θα αμαυρωθεί στην ιστορία.

Στο τέλος, κάθε ανθρώπινο πάθος και η ιδιοφυία καταστρέφονται στον κόσμο του Orwell. Το ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο, έχει γίνει ανάθεμα. Το κράτος έχει γίνει ο Θεός. Ο George Orwell φυσικά ήταν άθρησκος. Έτσι είναι φυσιολογικό ότι θα παρέλειπε τη μεταφυσική και πνευματική διάσταση. Αν προσθέταμε την πνευματική πραγματικότητα του υπερφυσικού Κακού, θα πλησιάζαμε πιο πολύ το σημείο - εκεί δηλαδή όπου η άβυσσος του τρόμου βαθαίνει πιο πολύ από το μονότονο γκρίζο στο μελλοντικό κόσμο του Orwell. Το Κακό του Orwell θα είχε διάσταση και χρώμα και ανεμπόδιστη εξουσία αν προστίθετο η πνευματική πραγματικότητα, συνδυασμένη με την αιώνια αξία κάθε ψυχής που διακυβεύεται σοβαρά. Αυτή ακριβώς είναι η Βιβλική πρόβλεψη.

Συνεχίζεται….

*Ο Tal Brooke ήταν για χρόνια ενταγμένος μέσα στο κίνημα της Νέας Εποχής. Πήγε στην Ινδία και έγινε ο κορυφαίος δυτικός μαθητής του ‘θαυματοποιού’ υπερ-γκουρού Sai Baba. Έμαθε όλα τα μυστικά του κινήματος τα οποία αποκαλύπτει σε αυτό το βιβλίο. Έχει γράψει συνολικά 8 βιβλία. Είναι πρόεδρος της χριστιανικής απολογητικής ομάδας ‘The Spiritual Counterfeits Project’ (SCP).