Του Mujahid Kamran (από ‘The Kashgar Times’)
Οι ΗΠΑ είναι σήμερα, έστω και προσωρινά, η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο. Είναι μια χώρα που ο λαός της έχει ευλογηθεί με θαυμάσιες ικανότητες και στο μυαλό και στην καρδιά. Είναι ειλικρινής, λύτης δύσκολων προβλημάτων, μεγαλόκαρδος, αξιοπρεπής και βαθιά αθώος. Η εμφάνιση των ΗΠΑ ως μιας υπερδύναμης - της μεγαλύτερης στην ανθρώπινη ιστορία - είναι το αποτέλεσμα μιας συνειδητής και διαρκούς προσπάθειας εκ μέρους της Ουάσιγκτον να κάνει την Αμερική μια μεγάλη δύναμη.
Κεντρικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία οικοδόμησης του αμερικάνικου κράτους ήταν η κυρίαρχη έμφαση στη δημιουργία και την καλλιέργεια της γνώσης της φύσης, και του υψηλού επιπέδου της ακεραιότητας και της δέσμευσης του μέσου Αμερικανού. Ωστόσο, η εξέλιξη του αμερικάνικου κράτους, ως μια πραγματική δημοκρατία με τη δυνατότητα να ενοποιήσει την ανθρωπότητα σε ευρεία βάση, εκτροχιάστηκε και ίσως αμετάκλητα, από τις εταιρικές κλίκες που έχουν καταλάβει τις ΗΠΑ όσον αφορά την πορεία της παγκόσμιας κατάκτησης και την εκμετάλλευση των φτωχών - αλλά πλούσιων σε πόρους - χωρών. Αυτή η διαδρομή θα οδηγήσει τελικά στην ήττα των ΗΠΑ, αρχής γενομένης από την Κεντρική Ασία, και στην ταχεία και αιματηρή παρακμή της σε μια δεκαετία ή δύο, εκτός φυσικά, αν οι Αμερικανοί μπορέσουν να οδηγήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης όλους εκείνους τους εγκληματίες οι οποίοι επί του παρόντος ελέγχουν, σέρνουν και εκμεταλλεύονται αυτό το μεγάλο έθνος .
Οι εταιρείες λειτουργούν κρυφά, παράνομα και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα βαθύτερα συμφέροντα του αμερικάνικου λαού ή της ανθρωπότητας. Έτσι, οι κακοποιημένες χώρες βλέπουν τις ΗΠΑ ως μια δύναμη πρωτοφανούς και απαράμιλλης σκληρότητα. Οι ΗΠΑ δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη επιστημονική δύναμη στην ιστορία, αλλά είναι επίσης η δύναμη που μπορεί να προκαλέσει τις μεγαλύτερες ανατροπές στον πλανήτη.
Το να δολοφονήσεις μερικά εκατομμύρια ανθρώπους, να καταστρέψεις χώρες και πολιτισμούς, να λεηλατήσεις, όπως κανείς άλλος ποτέ, να κάψεις και να λεηλατήσεις το περιβάλλον πέρα από κάθε φαντασία, αυτό είναι κάτι που οι αμερικανικές δυνάμεις κάνουν υπηρετώντας τις εταιρίες που τις εξουσιάζουν. Όπως ο Στρατηγός "Howling" Jacob Smith είπε στα στρατεύματά του κατά τη διάρκεια του πολέμου των Φιλιππίνων: «Σας εύχομαι να σκοτώσετε και να κάψετε. Όσο πιο πολύ σκοτώσετε και κάψετε, τόσο περισσότερο θα με ευχαριστήσετε». Ή όπως ο σύγχρονος Αμερικανός συγγραφέας Michael Ledeen έγραψε: "Κάθε 10 χρόνια περίπου οι ΗΠΑ πρέπει να αρπάξουν κάποια μίζερη μικρή χώρα και να την πετάξουν στον τοίχο, ακριβώς για να δείξουν τι πάει να πει μπίζνες". Αυτές οι "μπίζνες" είναι οι μπίζνες των εταιριών.
Εταιρείες έχουν αποκτήσει υπεροχή μέσα στο Λευκό Οίκο, στο δικαστικό σύστημα και στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ, καθώς και στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, μέρος των οποίων, όπως η CIA, δημιουργήθηκε σχετικά με την πειθώ της, και για την Wall Street. Αυτή η υπεροχή των εταιρειών στην δομή της αμερικάνικης εξουσίας είναι πλέον ένα σταθερό και βαθιά ενσωματωμένο χαρακτηριστικό της αμερικανικής εγχώριας και διεθνούς πολιτικής. Ο λαός των ΗΠΑ είναι τώρα εντελώς απληροφόρητος, και ίσως μόνιμα. Εκεί βρίσκεται ο πραγματικός κίνδυνος για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Η σημερινή έκρηξη του αμερικάνικου μιλιταρισμού αντικατοπτρίζει την απελπισμένη επιθυμία των ‘βαρόνων’ των εταιριών να υποδουλώσουν την ανθρωπότητα βιαστικά και να κατανείμουν τους πόρους της για την ελίτ των ΗΠΑ, στο όνομα του «λαού» των ΗΠΑ και του «πολιτισμού» φυσικά. Ήταν ο Όργουελ ο οποίος κάποτε έγραψε: "Καθώς γράφω πολύ πολιτισμένοι άνθρωποι πετάνε πάνω από το κεφάλι μου, προσπαθώντας να με σκοτώσουν". Αυτό που έκανε τις ΗΠΑ να μπουν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν, «περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τα οικονομικά συμφέροντα της Οίκου του Morgan.
Ο Οίκος των Morgan απόλαυσε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με τους Βρετανούς, οι οποίοι αποφάσισαν να δανειστούν χρήματα για το κόστος του πολέμου από την Τράπεζα JP ITS Morgan. Χωρίς τη νίκη των Βρετανών τα δάνεια αυτά θα χανόντουσαν. Όπως γράφτηκε το 1920 από το συνέταιρο του Morgan, Lamont: "Τα εθνικά χρέη του κόσμου έχουν αυξηθεί κατά 210 δισ. ευρώ ή περίπου 475 τοις εκατό κατά τα τελευταία έξι χρόνια". Ο Wilson είχε εκλεγεί με το σύνθημα να μείνει η Αμερική έξω από τον πόλεμο, αλλά πρόδωσε το λαό του και μπήκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προς το συμφέρον των αμερικάνικων επιχειρήσεων και τραπεζών. Ο πόλεμος αυτός, που ήταν στα κρυφά ένας πόλεμος για τον έλεγχο του αποθεματικών του πετρελαίου, οδήγησε σε περίπου 16 με 20 εκατομμύρια θανάτους, οι μισοί από τους οποίους ήταν άμαχων.
Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR) και η Τριμερής Επιτροπή (TC) δημιουργήθηκαν από την οικογένεια Ροκφέλερ, στα τέλη του 1973. Αυτές οι "δεξαμενές σκέψης" μονίμως εργάζονται για τα συμφέροντα της "Big Oil" και των συναφών επιχειρήσεων που ανήκουν σε οικογένειες των πλουσιότερων του πλανήτη. Ο Winston Lord, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Κίνα και πρώην μέλος του CFR, κάποτε δήλωσε: "Η Τριμερής Επιτροπή δεν εξουσιάζει τον κόσμο, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων το κάνει αυτό." Το 1973, ο David Rockefeller συναντήθηκε με 27 αρχηγούς κρατών, καθώς και με τον Πάπα και αντιπροσώπους της Κίνας και της ΕΣΣΔ.
Ωστόσο, πέρα από το γεγονός ότι συνεχίζει ακόμα και σήμερα η αμερικανική κυβέρνηση να προωθεί τα συμφέροντα της ‘Big Oil΄’, μία νέα ομάδα ‘βαρόνων’ με τον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο, τον Ντόναλντ Ράμσφελντ και τον Ντικ Τσένι και άλλους ανέδειξαν - τους λεγόμενους neocons (νεοσυντηρητικούς). Αυτό η δεξιά σκευωρία που ξεκίνησε απέκτησε επιρροή κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ford, όταν έγινε υπουργός Αμύνης ο Ράμσφελντ και ο άγνωστος 33-χρονών τότε προστατευόμενός του - Ντικ Τσένι. Όπως ο καθηγητής Peter Dale Scott το θέτει: "Το Νοέμβριο του 1975, η ομάδα του Τσένι και του Ράμσφελντ καταλάβανε κατά προσέγγιση την ίδια δεσπόζουσα θέση στο Πεντάγωνο και το Λευκό Οίκο που επρόκειτο να καταλάβουν στην κυβέρνηση του George W. Bush το 2001. "Σαμποτάρισαν την πολιτική της ύφεσης, ανάγκασαν τις ΗΠΑ να εγκαταλείψουν την πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης με τη Σοβιετική Ένωση και υπονόμευσαν τους γνωστούς δημοκρατικούς δίαυλους της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Μεγάλο μέρος των δεινών που έχει σήμερα ο κόσμος προέρχεται από τη στρατηγική των νεοσυντηρητικών: μόνιμος πόλεμος και μόνιμη υποταγή των αμερικάνικων δημόσιων συμφερόντων στα συμφέροντα των εταιριών.
Το κίνημα των νεοσυντηρητικών χρηματοδοτήθηκε από μια εναλλακτική ομάδα πλούσιων ανδρών, οι οποίοι ήθελαν να διαλύσουν και όχι μόνο να περιορίσουν την Ρωσία και τελικά να δημιουργήσουν μια παγκόσμια αμερικάνικη αυτοκρατορία. Η Olin Foundation, που χρηματοδότησε αυτό το κίνημα, και η American Enterprise Institute απέκτησαν μεγαλύτερη σημασία, καθώς τα χρήματα δαπανήθηκαν για τη διάδοση της ατζέντας των νεοσυντηρητικών.
Με την έλευση του Ρήγκαν οι neocons είχαν τελικά το τρόπο τους και ήταν η νεοσυντηρητική πολιτική πορεία που οδήγησε στην 11η Σεπτεμβρίου. Είναι πλέον απολύτως σαφές ότι η 11η Σεπτεμβρίου οργανώθηκε από τις ΗΠΑ, έτσι ώστε να μπορούσαν, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, να διασπείρουν στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο και να ξεκινήσει το πρόγραμμά τους για την στρατιωτική κατάκτηση. Όπως ο καθηγητής Michel Chossudovsky το έθεσε, ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας είναι μια "απάτη".
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή: http://info-wars.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου