Ο ‘Πόλεμος Κατά των Χριστουγέννων’ και η ‘Επίθεση’ της Χανουκά

Στην πολυπολιτισμική και μετά-χριστιανική Δύση, η γιορτή των Χριστουγέννων, αφού δέχθηκε για καιρό, τις επιθέσεις μίας άκρατης εμπορευματοποίησης και απογύμνωσης από κάθε πνευματικό μήνυμα, (με την συνεργία του ‘χριστιανικού πληθυσμού’) τώρα δέχεται και το ‘τελειωτικό χτύπημα’ από τις ορδές των εκτελεστικών οργάνων της πολυπολιτισμικότητας, που προσπαθούν είτε να αφαιρέσουν ό,τι χριστιανικό απομεινάρι υπάρχει ακόμα στα Χριστούγεννα , υποβιβάζοντάς τα απλά, σε μία «Γιορτή του Χειμώνα», ή να τα εξισώσουν με άλλα αντίστοιχα θρησκευτικο-πολιτισμικά κατασκευάσματα. Ένα τέτοιο είναι η ‘Κουάντζα’ και ένα άλλο είναι η ‘Χανουκά’. Και οι δύο παραπάνω γιορτές (η μία απευθύνεται στους Αφροαμερικανούς και η άλλη στους Εβραίους, κυρίως των ΗΠΑ) που συμπίπτουν χρονικά με τα Χριστούγεννα, υφαρπάζουν και οικειοποιούνται στοιχεία της παραδοσιακής γιορτής των Χριστουγέννων (κεράκια, φωτάκια, ανταλλαγή δώρων, μουσική, πλούσια γεύματα κλπ) παρουσιάζοντας την δική τους ‘εναλλακτική’ πρόταση εορτασμού. Η Κουάντζα (‘Kwanzaa’), που γιορτάζεται κάθε χρόνο από τις 26 Δεκεμβρίου έως τις 1 Ιανουαρίου, αποτελεί επινόημα του Αφροαμερικανού εθνικιστή και πρώην μέλους των «Μαύρων Πανθήρων», Ron Karenga, για την «προώθηση της Αφροαμερικανικής υπερηφάνειας και αλληλεγύης». Η Ιουδαϊκή ‘Χανουκά’, ή ‘Γιορτή των Φώτων’ (Χάγκ Αουρίμ) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 του Εβραϊκού μήνα Κισλέβ και διαρκεί οκτώ ημέρες. Η Χανουκά αναφέρεται στο γεγονός της επαναφιέρωσης του ιουδαϊκού ναού της Ιερουσαλήμ, ο οποίος είχε μετατραπεί σε τόπο λατρείας των Θεών από τον Αντίοχο, (έναν από τους διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου) που ηττήθηκε από τους Μακκαβαίους, μετά από πολυήμερο ανταρτοπόλεμο.

Αναλυτικό άρθρο του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ για τα «άλλα» Χριστούγεννα ή αντι-Χριστούγεννα βλέπε ΕΔΩ.

Το παρακάτω άρθρο (2009) του Tom Piatak, με τίτλο «War Against Christmas 2009: Reflections on Hanukkah, Christmas, and “Nitel Night”», προσπαθεί να δείξει, ιδιαίτερα, την μετάλλαξη της 'Χανουκά', από μία ελάχιστα σημαντική Ιουδαϊκή εορτή, σε ένα ισχυρό ‘ανταγωνιστή’ των Χριστουγέννων στις ΗΠΑ, όπου, ως γνωστόν, υπάρχει ισχυρή εβραϊκή παρουσία. Αυτή δε η ‘πριμοδότηση’ της Χανουκά ευνοεί την ενίσχυση της πολυπολιτισμικότητας.

Ακολουθεί το άρθρο του Tom Piatak (16/12/2009) από το VDARE.com που αναδημοσιεύτηκε στις 2/12/2010.

# Χριστουγεννιάτικος Στολισμός του Λευκού Οίκου...

Πριν οκτώ χρόνια, η εφημερίδα ‘Pittsburgh Post-Gazette’ δημοσίευσε μία συντομευμένη έκδοση του πρώτου μου δοκιμίου σχετικά με τον πόλεμο κατά των Χριστουγέννων, με την περιγραφή: «Ο δημόσιος εορτασμός των Χριστουγέννων έχει θυσιαστεί, λέει ο Τομ Piatak, για να ικανοποιηθούν οι δυνάμεις της πολυπολιτισμικότητας».

Πέρυσι, έγινε τόσος θόρυβος σχετικά με τον πόλεμο κατά των Χριστουγέννων, ώστε το ‘The Daily Beast του Max Blumenthal’ που γενικά παρεξήγησε το δοκίμιό μου, έγραψε παρόλα αυτά δύο σωστά πράγματα στο «Ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο των Χριστουγέννων», ότι αποκάλεσα την Hanukkah ως την «εβραϊκή Kwanzaa» και ότι έγραψα ότι η Hanukkah αποτελεί μία - μεταξύ των πολλών εναλλακτικών εορτών - που προωθούνται από τους θιασώτες της "πολυπολιτισμικότητας" ως "ψευτο-χριστούγεννα" με σκοπό "να ανταγωνιστούν, να υποβιβάσουν και τελικά να σβήσουν τα Χριστούγεννα".

Συγκρίνεται πράγματι η Hanukkah με την Kwanzaa, και υπάρχει η επιθυμία να ανταγωνιστεί με τα Χριστούγεννα ως μια εξίσου σημαντική εορτή;

Στο άρθρο της ‘Cleveland Plain Dealer’, στις 20 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους «How Hanukkah Has Become Hip» του John Campanelli, αναφερόταν ότι "Μέχρι τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, η εορτή αυτή γιορταζόταν 'χαλαρά' στα εβραϊκά σπίτια, με έναν ενήλικο άντρα να ανάβει τα κεριά και να απαγγέλλει την καθιερωμένη ευλογία".

# Στις φωτογραφίες: Στολισμοί σπιτιών για την εορτή της Χανουκά, ξεκάθαρα εμπνευσμένοι από αυτή των Χριστουγέννων

Στο άρθρο, αναφερόταν η Dianne Ashton, καθηγήτρια θρησκευτικών σπουδών στο Rowan University, η οποία σε ένα βιβλίο για την Hanukkah, σημείωσε ότι "Είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς πώς γινόταν η γιορτή, γιατί σχεδόν δεν υπάρχουν ίχνη της. Η Ashton δεν βρήκε καμία αναφορά για την Hanukkah στα παλιά ημερολόγια και σε γράμματα. Αντ 'αυτού, γινόταν αναφορά στο Σάββατο, το Πάσχα, και σε άλλες, πιο σημαντικές ιουδαϊκές εορτές".

Περιττό να πούμε ότι το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί για την εορτή των Χριστουγέννων: παρόλο που οι Πουριτανοί πέτυχαν να περιορίσουν τα Χριστούγεννα για λίγο, τόσο στην Αγγλία όσο και στην Αμερική, τα Χριστούγεννα ήταν πάρα πολύ δημοφιλή τόσο πριν όσο και μετά το πουριτανικό διάλειμμα, με κάλαντα όπως το “I Saw Three Ships,” το “The Coventry Carol,” και το “God Rest Ye Merry, Gentlemen” που επέζησαν από τους Πουριτανούς και αγκαλιάστηκαν από τους Βικτοριανούς. Όλος ο κόσμος γνωρίζει κάτι για τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο του 19ου αιώνα, χάρη στον Κάρολο Ντίκενς, ο οποίος κάνει αναφορά από το “God Rest Ye Merry, Gentlemen” στο ‘A Christmas Carol’.

Ο αντίκτυπος από το ιντερλούδιο των πουριτανών επίσης υπονομεύεται από το γεγονός ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί είχαν προγόνους από τόπους όπου ποτέ οι Πουριτανοί δεν έσβησαν τα Χριστούγεννα. Πριν μερικά χρόνια, στην απογραφή το 2000, οι Αμερικανοί ισχυρίστηκαν ότι, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη καταγωγή, είχαν γερμανική καταγωγή. Και οι Γερμανοί, τόσο οι Προτεστάντες όσο και οι Καθολικοί, πάντα γιόρταζαν τα Χριστούγεννα με ενθουσιασμό και κέφι.

# Μέχρι και Χανουκά Άη Βασίλης!

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την Ashton, ήταν η Γερμανο-αμερικάνικη θέρμη για τα Χριστούγεννα που συνέβαλε στη δημιουργία της σύγχρονης Hanukkah. Η πρώτη συντονισμένη προσπάθεια να δοθεί περισσότερη έμφαση στην Hanukkah σημειώθηκε κατά τη δεκαετία του 1870 στο Σινσινάτι των ΗΠΑ, όπου "λόγω του μεγάλου γερμανικού πληθυσμού της πόλης, οι παραδόσεις του Αϊ Βασίλη, του δέντρου και της ανταλλαγής των δώρων, ήταν παντού." Σε απάντηση, ο ραβίνος του Cincinnati, Max Lilienthal, υποσχέθηκε ότι "τα παιδιά μας πρέπει να έχουν μια μεγάλη και λαμπρή γιορτή της Hanukkah, το ίδιο ωραία όπως η γιορτή των Χριστουγέννων."

Ο πρώτος εορτασμός της Hanukkah περιγράφεται στη Βίβλο, στο Α’ Μακκαβαίων 4: 35-59, αλλά δεν βρίσκεται στην εβραϊκή Βίβλο, την Tanakh, δεδομένου ότι το βιβλίο των Μακκαβαίων δεν αποτελεί μέρος της εβραϊκής Βίβλου. Πράγματι, όπως ο Schwarz επισημαίνει, «η παράδοση για το λάδι που καίει για οκτώ ημέρες δεν αναφέρεται σε κανένα αρχείο της εποχής. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά αρκετούς αιώνες αργότερα στο Ταλμούδ». Λόγω της απουσίας της Hanukkah από την Εβραϊκή Βίβλο, «πολλές άλλες εβραϊκές θρησκευτικές γιορτές είναι πιο σημαντικές από θρησκευτική άποψη – όχι μόνο το Πάσχα, η Rosh Hashanah (το νέο έτος), και το Yom Kippur (Ημέρα της Εξιλέωσης), αλλά και η Simchat Torah, η Shavuot και η Sukkot. "

«Φυσικά», σημειώνει ο Schwarz, ο λόγος που η Hanukkah απολαμβάνει, τώρα, μία τόσο εξέχουσα θέση μεταξύ αυτών των εορτών, "είναι τα Χριστούγεννα". Ο Schwarz, αναφέρει ένα άρθρο των New York Times του 1855, όπου περιγράφεται πώς οι Εβραίοι «στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες» μοίρασαν δώρα τα Χριστούγεννα, και το πώς οι Εβραίοι στη Νέα Υόρκη αντάλλαξαν δώρα την Πρωτοχρονιά. Γράφει Schwarz: "Σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν θεωρήθηκε η Χανουκά ως αντικατάσταση των Χριστουγέννων. Ήταν απλά, πάρα πολύ ασήμαντη".

Τα εμπειρικά στοιχεία δείχνουν ότι ο ανταγωνισμός με τα Χριστούγεννα είναι η κινητήρια δύναμη για την πρωτοφανή έμφαση που δίνεται σήμερα στην Hanukkah. Όπως ο Ray Fisman σημειώνει στο άρθρο του ‘The Invisible Hand of God in Slate’, οι οικονομολόγοι του Στάνφορντ Ran Abramitzky, Liran Einav, και Oren Rigbi κατέληξαν στο συμπέρασμα [PDF] ότι «είναι ο ανταγωνισμός με τα Χριστούγεννα. . . που κάνει τις εβραϊκές οικογένειες να θέλουν περισσότερο να γιορτάσουν την Hanukkah ". Ανάμεσα στα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα ήταν μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τους οικονομολόγους του Στάνφορντ που έδειξε ότι «μόνο το 30 τοις εκατό των Ισραηλινών κατέταξε την Hanukkah στις «τρεις πρώτες ιουδαϊκές εορτές», ενώ "στο Στάνφορντ (των ΗΠΑ) το αντίστοιχο ποσοστό ήταν πάνω από 95 τοις εκατό» .

Φυσικά, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι ερμηνείας του γεγονότος ότι η Hanukkah είναι μία ιστορικά ασήμαντη γιορτή που τώρα της δίνεται μεγάλη προσοχή για να ανταγωνιστεί με τα Χριστούγεννα. Ο Schwarz θεωρεί την Hanukkah ως την «μεγαλύτερη αμερικανική εορτή», επειδή είναι "δημοκρατική, χωρίς αποκλεισμούς, και πολυπολιτισμική», ενώ ο Fisman αναρωτιέται αν η "τεράστια σημασία" που δίνεται στην "ήσσονος σημασίας εορτή που σε μεγάλο βαθμό σχετίζεται με τις βασικές αξίες του Ιουδαϊσμού" είναι απαραίτητα η σωστή απάντηση στην απήχηση που έχουν τα Χριστούγεννα. Αλλά ελάχιστη πραγματική συζήτηση μπορεί να γίνει για το αν η Hanukkah έχει όντως γίνει μία «ψευτό -Χριστουγεννιάτικη» γιορτή: απλά, τα έχει όλα.

Πέρυσι, επίσης, συνάντησα τυχαία, στην ιστοσελίδα του Καθολικού απολογητή Mark Shea, το άρθρο του 2004, από την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, που ανέφερε τι οι Χασιδικοί Εβραίοι ονομάζουν ‘Nitel Night’ (‘Άγια Νύχτα’) και όλοι οι υπόλοιποι καλούμε παραμονή των Χριστουγέννων:

"Σύμφωνα με την Καμπάλα (Εβραϊκός μυστικισμός), τη νύχτα κατά την οποία «εκείνος ο άνθρωπος» - ένας εβραϊκός ευφημισμός για τον Ιησού - γεννήθηκε, ούτε ένα ίχνος αγιότητας υπήρχε. . . . Για το λόγο αυτό, η Παραμονή των Χριστουγέννων. . . είναι μια από τις λίγες φορές που οι χασιδικοί απέχουν από τη μελέτη του Τορά. Σε αυτήν την ‘τρομακτική’ νύχτα, ούτε γάμοι τελούνται, ούτε πάνε στο mikveh (τελετουργικό λουτρό) ... "[Γι 'αυτούς, είναι εξ ολοκλήρου ανίερη νύχτα, του Shahar Ilan, 24 Δεκ 2004]

Φυσικά, τέτοιες αλλόκοτες ιδέες είναι πολύ έξω από τα εβραϊκά mainstream μέσα, και θα ήταν εντελώς άσχετο με το θέμα της Hanukkah, εκτός από αυτό το γεγονός: η ομάδα που ήταν υπεύθυνη για την ανέγερση γιγαντιαίων menorahs σε δημόσιους χώρους, για την εορτή της Hanukkah είναι η Χαμπάντ. Και η Χαμπάντ διευθύνεται από την ίδια χασιδική αίρεση που τηρεί την παράδοση της ‘Nitel Night’.

Πιο πνευματώδη και ευφυή ανάλυση έδωσε πέρυσι η Dahlia Lithwick στο ‘Slate’ στην οποία τα αφιερώματα των Χριστουγέννων θεωρούνταν αποδεκτά για τα εβραϊκά παιδιά.

Αλλά η Lithwick είχε προβληματιστεί από τη δημοτικότητα του ‘How The Grinch Stole Christmas’ του Δρ Seuss (παιδικό βιβλίο για ένα πράσινο ξωτικό που θέλει να χαλάσει την γιορτή των Χριστουγέννων) μεταξύ των μαθητών της, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «ίσως ο συνάδελφός μου Emily Bazelon είναι σωστός, και στα παιδιά των Εβραίων, αρέσει το Grinch διότι «χωρίς το τέλος, η ταινία είναι η απόλυτη φαντασίωση για ένα εβραϊκό παιδί με το ενδεχόμενο της ματαίωσης των ‘μισητών’ Χριστουγέννων'", [Oy, Hark! | A Jewish parent's guide to Christmas specials, Slate, Dec. 17, 2008].

Και οι ενήλικες μπορεί να είναι ζηλιάρηδες επίσης. Ο θείος μου, που ζούσε στο Μανχάταν, παρατήρησε πριν από μερικά χρόνια την διαφήμιση για μια παράσταση, το Δεκέμβριο του «Judas Maccabaeus» (‘Ιούδας ο Μακκαβαίος’) του Χαίντελ σε έναν ναό στο Μανχάταν. Αυτό που έπεσε στην αντίληψή του θείου μου ήταν η περιγραφή της διαφήμισης του «Ιούδα» ως του «μεγαλύτερου ορατόριου του Handel». Η έμμεση σύγκριση, βέβαια, ήταν ο «Μεσσίας», που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αμερική τα Χριστούγεννα και έχει γίνει πλέον, μια παράδοση των Χριστουγέννων στις ΗΠΑ.

Ευτυχώς, τέτοιες ανόητες συμπεριφορές αποτελούν την μειοψηφία. Συμφωνώ με την Dahlia Lithwick ότι "η ορθή μη χριστιανική απάντηση στην χαρά των Χριστουγέννων δεν είναι να προσπαθήσουμε να την σταματήσουμε, να την υποβαθμίσουμε, ή να την αποκρύψουμε από αυτά", άποψη που συμμερίζεται η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών Εβραίων.

Όπως έγραψα στο δοκίμιό μου του 2001, «Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού εορτασμού των Χριστουγέννων είναι σε θέση να το απολαμβάνουν και μη-Χριστιανοί, καθώς και Χριστιανοί, και σχεδόν ο καθένας μπορεί να απολαύσει τουλάχιστον κάποια στοιχεία από αυτή την εορτή. Ξέρω μη-Χριστιανούς που απολαμβάνουν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, τις χριστουγεννιάτικες ταινίες, την χριστουγεννιάτικη μουσική. Δεν νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι μοναδικοί».

Πράγματι, οι Αμερικανοί Εβραίοι έχουν συμβάλει σημαντικά στα αμερικανικά Χριστούγεννα. Ο χριστουγεννιάτικος δίσκος που έκανε τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών είναι η έκδοση του ‘White Christmas’ από τον Bing Crosby, που γράφτηκε από τον Irving Berlin, ο οποίος ήταν φυσικά Εβραίος.

Η κινητήρια δύναμη πίσω από τον πόλεμο κατά των Χριστουγέννων παραμένει η πολυπολιτισμικότητα, - ένα θρησκευτικο-πολιτισμικό μόρφωμα μέσα στο οποίο χωράνε οι πιστοί όλων των θρησκειών και αυτοί που δεν έχουν καμία, που επιμένει ότι ο δυτικός πολιτισμός, μέρος του οποίου είναι αναμφισβήτητα και τα Χριστούγεννα, είναι ‘προβληματικός’, στην καλύτερη περίπτωση και ‘καταπιεστικός’ στη χειρότερη περίπτωση.

Καθώς ο E. V. Kontorovich, Εβραίος ο ίδιος, υποστήριξε πολύ καιρό πριν, ότι η δημόσια ανάδειξη της Hanukkah αποτέλεσε την πρώτη νίκη της ιδέας της πολυπολιτισμικότητας στην Αμερική. Αλλά η πολυπολιτισμική αποδοχή της Hanukkah δεν βασίζεται στην εκτίμηση του Ιουδαϊσμού, δεδομένου ότι, όπως έχω αποδείξει, η Hanukkah, ιστορικά, δεν αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του Ιουδαϊσμού και η υπέρμετρη έμφαση της Hanukkah, ως συνέπεια, οδηγεί σε μια παρεξήγηση του Ιουδαϊσμού. Η πολυπολιτισμικότητα εγκρίνει την Hanukkah για τον ίδιο λόγο που δέχεται όλα τα άλλα ψευτο-χριστούγεννα που προωθούνται αυτές τις ημέρες, όπως είναι η Kwanzaa, το Eid (για τους Μουσουλμάνους), το Diwali (για τους Ινδουιστές), η Bodhi Day (για τους Βουδιστές), και το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (για τους Παγανιστές): κανένα από αυτά όμως δεν είναι η γιορτή των Χριστουγέννων.

Και έτσι έχουμε τον πόλεμο εναντίον των Χριστουγέννων - ένα πόλεμο που, για την πλευρά μας, θα είναι επιτυχής μόνο όταν θα συνειδητοποιήσουμε ακόμη μία φορά ότι δεν υπάρχει τίποτα ‘προβληματικό’ ή ‘καταπιεστικό’ στον δημόσιο εορτασμό των Χριστουγέννων, μίας γιορτής που αποτελεί μία από τις κορυφαίες στιγμές του δυτικού πολιτισμού, ο οποίος γέννησε την Αμερική και συνεχίζει να την συντηρεί.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή