Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Η ιστορία του ‘Μακάριου Χοσέ’, του νεαρού ‘Cristero’


Αυτή είναι η ιστορία του José Sánchez del Río (1913 – 1928), του νεαρού Μεξικάνου ‘Cristero’, που είναι γνωστός στους καθολικούς ως ‘Blessed Jose’, ο ‘Μακάριος Χοσέ’.

Το 1927, το Καθολικό Μεξικό ήταν βυθισμένο σε μια βίαιη καταιγίδα θρησκευτικών διώξεων. Ο πρόεδρος του Μεξικού την εποχή εκείνη ήταν ένας σκληρός και αυταρχικός ηγέτης που ονομαζόταν Plutarco Calles. Ο Calles ήταν άθεος και γόνος παλιάς γνωστής εβραϊκής οικογένειας*. Το μίσος του για την καθολική Εκκλησία δεν είχε όρια. Σκότωνε ιερείς και έκαιγε εκκλησίες.

Σε νόμιμη αυτοάμυνα, αμέτρητοι καθολικοί πήραν τα όπλα για να υπερασπιστούν την πίστη τους. Κάθε φορά που έκαναν επίθεση στη μάχη, οι ‘Cristeros’, όπως τους ονόμαζαν, φώναζαν: "Viva Cristo Rey!" «Ζήτω ο Χριστός ο Βασιλιάς!»

Πολλοί Καθολικοί έχασαν το αίμα τους σε αυτές τις συγκρούσεις. Πολλοί μαρτύρησαν. Και ο Jose Luis Sanchez del Rio ήταν ανάμεσά τους. Από νεαρή ηλικία είχε μια μεγάλη αγάπη για το Ιερό Μυστήριο της Θ. Κοινωνίας και ενθάρρυνε τους φίλους του να έχουν περισσότερη αφοσίωση στον Κύριο μας και την Παναγία της Γουαδελούπης. Κάθε φορά που ο Χοσέ άκουγε τις νικηφόρες μάχες των Cristeros, στις οποίες τα δύο αδέλφια του είχαν πολεμήσει, η επιθυμία του να συμμετάσχει στον ‘ιερό στρατό’ φούντωνε. Τέλος, ο Χοσέ έγραψε μια επιστολή προς έναν από τους στρατηγούς των Cristeros, τον Prudencio Mendoza, παρακαλώντας τον να του επιτραπεί να πολεμήσει. Ο στρατηγός δέχτηκε.

Σε μια μάχη, ο Χοσέ είχε τρέξει να φέρει σε ένα συστρατιώτη του μια νέα προμήθεια πυρομαχικών. Ακριβώς τότε, πρωτοαντίκρυσε τον στρατηγό του οποίου το άλογο είχε σκοτωθεί. Με τα πόδια, χωρίς άλογο, ο στρατηγός ήταν εξαιρετικά ευάλωτος.

Κάνοντας μια θυσία που θα μπορούσε να κοστίσει τη ζωή του, ο Χοσέ πρόθυμα έδωσε στο στρατηγό το δικό του άλογο. Λίγο αργότερα, συνελήφθη από τους φεντεραλιστές και κλειδώθηκε στο σκευοφυλάκιο της εκκλησία που το είχαν μετατρέψει σε φυλακή. Ένας από τους φύλακες είχε βάλει αρκετά ακριβά κοκόρια μαχητές μέσα στην εκκλησία για φύλαξη. Αυτή την ιεροσυλία δεν την άντεξε ο νεαρός Χοσέ. Είπε: «Αυτό δεν είναι κοτέτσι. Αυτός είναι τόπος για το Θεό!». Έπιασε αμέσως όλα τα ακριβά κοκόρια και έσπασε το λαιμό τους.

Οι εχθροί του Χριστού σύντομα αποφάσισαν να τον σκοτώσουν.

Στο δρόμο προς την εκτέλεση, οι στρατιώτες τον χτύπησαν άγρια ​​με αιχμηρά μαχαίρια. Με κάθε χτύπημα, το νεαρό αγόρι φώναζε, "Viva Cristo Rey!" Όταν έφτασε στο νεκροταφείο, αιμορραγούσε βαριά. Οι βασανιστές του είχαν κόψει και τα πέλματα των ποδιών του και τον ανάγκασαν να περπατήσει πάνω σε αλάτι. Το αγόρι φώναζε με πόνο, αλλά δεν ενέδωσε. Καθώς ο δρόμος ήταν γεμάτος πέτρες και χώμα, οι πέτρες όπου περπατούσε ποτίζονταν με το αίμα του. Οι στρατιώτες, του φώναζαν: «Εάν φωνάξεις “Θάνατος στον Χριστό τον Βασιλιά”, θα σου χαρίσουμε τη ζωή». Εκείνος απάντησε μόνο: "Ζήτω ο Χριστός ο Βασιλιάς! Ζήτω η Παναγία της Γουαδελούπης!"

Ο διοικητής διέταξε τους στρατιώτες να τρυπήσουν με τις ξιφολόγχες τον Χοσέ. Κάρφωσαν το σώμα του. Αλλά σε κάθε μαχαιριά εκείνος φώναζε πιο δυνατά και πιο δυνατά: «Viva Cristo Rey!» Ο διοικητής ήταν τόσο εξοργισμένος που ο ίδιος έβγαλε το πιστόλι του και στις 10 Φλεβάρη, 1928 σκότωσε τον Χοσέ επί τόπου. Δεν υπήρξε καμία δίκη.

Ο «Μακάριος Χοσέ» ανακηρύχθηκε σε "μάρτυρα" και έγινε όσιος από τον Πάπα Βενέδικτο XVI στις 20 Νοεμβρίου 2005.

* Ο Plutarco Elías Calles (φωτο), ήταν γιος αλκοολικού που δεν ήταν παντρεμένος με τη μητέρα του. Υιοθέτησε το επώνυμο Calles από το θείο του που τον μεγάλωσε μετά το θάνατο της μητέρας του. Αυτό ο θείος ήταν ένας φανατικός άθεος και μεγάλωσε τον ανιψιό του με ένα φανατικό μίσος κατά της Καθολικής Εκκλησίας. Ο πατέρας του, που ονομαζόταν επίσης Plutarco Elías, καταγόταν από την εξέχουσα οικογένεια Elías González. Ο προπάτορας των Elías González, ήταν ο Francisco Elías González de Zayas (1704–1790), ένας Ισπανός Σεφαραδίτης Εβραίος που εγκαστάθηκε στο Μεξικό το 1729.

** Ο πιο γνωστός μάρτυρας εκείνης της εποχής, που έχει αναγνωρίσει η Καθολική Εκκλησία, είναι ο Ιησουΐτης ιερέας Miguel Pro, (φωτο), ο οποίος εκτελέστηκε από εκτελεστικό απόσπασμα στις 23 Νοεμβρίου 1927 - χωρίς δίκη - με χαλκευμένες κατηγορίες για συμμετοχή σε απόπειρα δολοφονίας κατά του πρώην προέδρου Álvaro Obregón, αλλά στην πραγματικότητα για τις ιερατικές του δραστηριότητες κατά παράβαση της κυβέρνησης. Ανακηρύχθηκε άγιος από την καθολική εκκλησία το 1988.

*** Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια ταινία για το Πόλεμο των Cristeros (1926-1929), που έμεινε γνωστός και ως ‘La Cristiada’, το ‘For Greater Glory’ (2012) με τους: Eva Longoria, Andy Garcia, Oscar Isaac, Bruce Greenwood, Peter O'Toole, κ.α. Δείτε το trailer:


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

και τι του έφταιγαν τα κοκόρια και τα σκότωσε.
όλη αυτή η ιστορία είναι μια φθηνή θαυματολογια για φτωχές νοτιοαμερικανικές σπιτονοικοκυρες.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η ιστορία σε ταξιδεύει σε εποχές με ιδανικά και αξίες.
Ειναι ένας πολιτισμός που ακόμα και τώρα αν έχει κανείς την τύχη να ταξιδέψει εκεί, θέλει να βρει κάτι που να θυμίζει την εποχή εκείνη.
Όσες πόλεις συνεχίζουν τις παραδόσεις και δεν έχουν εκπολιτιστεί έχουν τον περισσότερο τουρισμό.
Όταν κάποιος έχει χτίσει τον πολιτισμό του σύμφωνα με την θρησκεία, αν πας να του πάρεις την θρησκεία η να την αλλάξεις, του παίρνεις και τον πολιτισμό.

Πάνος.