Ο κυβερνήτης Nathan Deal
της Γεωργίας των ΗΠΑ υπέγραψε πρόσφατα μια εκτελεστική εντολή που επιτρέπει την
απομάκρυνση του αγάλματος του Tom Watson από το έδαφος του Georgia State
Capitol (κυβερνητικού κτιρίου) στην Ατλάντα.
Αντί να ομολογήσει ότι
είναι ένας αδύναμος που υποτάχθηκε στις απαιτήσεις του όχλου της ‘πολιτικής
ορθότητας’ που ζητάει λυντσάρισμα, ο Deal ισχυρίζεται ότι πρόκειται
μόνο για ένα «ζήτημα ασφάλειας» και ότι το άγαλμα θα αφαιρεθεί λόγω «μεγάλων
ανακαινίσεων» στον χώρο του κυβερνητικού κτιρίου. Όμως ένας εκπρόσωπος της
Οικοδομικής Αρχής της Georgia λέει ότι το κόστος είναι «απαγορευτικό» για να
επαναφερθεί το άγαλμα στην παρούσα θέση του και ότι πρόκειται να απομακρυνθεί
μονίμως σε ένα κοντινό πάρκο.
Στην πραγματικότητα, η
αφαίρεση του αγάλματος του Tom Watson από το Georgia State Capitol είναι μέρος
μιας καλά οργανωμένης εκστρατείας της Αριστεράς για την απομάκρυνση του
μνημείου, καθώς προηγήθηκε μια συλλογή υπογραφών στο Change.org που συγκέντρωσε
περίπου 1.000 υπογραφές. Η ADL (η υπερδραστήρια εβραϊκή οργάνωση Anti-Defamation
League που έχει σαν σκοπό της την "καταπολέμηση του αντισημιτισμού") έχει
εκδώσει ένα δελτίο Τύπου που υμνεί τον κυβερνήτη Nathan Deal που ενήργησε ώστε
να απομακρυνθεί το άγαλμα του Tom Watson το οποίο τους «πρόσβαλε» για τόσα
πολλά χρόνια :
«Για πολλά χρόνια εμείς στην
ADL και πολλοί κάτοικοι ‘καλής θέλησης’ της Georgia έχουν
προσβληθεί από το άγαλμα του Tom Watson που στέκεται σε μια τιμητική θέση στην
είσοδο μπροστά από το Καπιτώλιο», είπε η Shelley Rose, αναπληρώτρια διευθύντρια της νοτιοανατολικής περιφέρειας της
ADL. «Είμαστε ευγνώμονες για την προσφορά του κυβερνήτη να ενεργήσει ώστε να
μετακινηθεί το άγαλμα. Με αυτό τον τρόπο στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι δεν θα
ανεχθεί το μίσος και τη μισαλλοδοξία που όρισαν ένα τόσο μεγάλο μέρος της
σταδιοδρομίας του Watson».
"Ο Tom Watson ήταν ένας πρώτης τάξεως
μισητής όχι μόνο κατά του εβραϊκού λαού, αλλά μισούσε επίσης, τους Καθολικούς
και τους μαύρους", δήλωσε ο Bill Nigut, ένα άλλο μέλος της Νοτιοανατολικής Περιφέρειας της Anti-Defamation League.
Ο Watson ήταν μια εξέχουσα φωνή στην συγκέντρωση του 1915, για το λιντσάρισμα του Leo Frank, ενός Εβραίου επιχειρηματία
που καταδικάστηκε για τη δολοφονία της 13χρονης Mary Phagan. «Ο αντισημιτισμός του και ο ρατσισμός του ήταν
ιδιαίτερα άθλιος», δήλωσε ο γερουσιαστής Vincent Fort. Ο Fort λέει ότι ο Watson ξεσήκωσε τα ρατσιστικά συναισθήματα που οδήγησαν σε μια εξέγερση στην
Ατλάντα το 1906.
Ο κυβερνήτης Nathan Deal κατάφερε
να στείλει ένα "σαφές μήνυμα" προς το μαύρο ρεπουμπλικάνο της πολιτείας Tyrone
Brooks, πρόεδρο του Συνδέσμου Μαύρων Αιρετών Υπαλλήλων της Γεωργίας, ο οποίος
είναι «ενθουσιασμένος» με την απομάκρυνση του αγάλματος του Tom Watson και ο
οποίος θα ήθελε να δει τα αγάλματα του Γερουσιαστή Richard Russell, του κυβερνήτη Eugene Talmadge και του συνομόσπονδου
Στρατηγού John B. Gordon (φωτο) να αφαιρούνται επίσης από το Capitol, καθώς και όλα τα άλλα αγάλματα που
θεωρεί «προσβλητικά».
Ο Brooks θεωρεί την απομάκρυνση
του αγάλματος του Tom Watson μια νίκη της NAACP (Εθνική Ένωση για την Πρόοδο
των Έγχρωμων Ανθρώπων) που σχετίζεται με την "αλλαγή" της σημαίας του 1956 της
πολιτείας της Γεωργίας (αριστερά η σημαία από το 1956 μέχρι το 2003 και δεξιά μετά το 2003). Πιστεύει ότι είναι «ένα σημάδι προόδου» και ότι ο
κυβερνήτης Deal αποφάσισε ότι είναι καιρός να «αρχίσουν να αφαιρούνται τα παλιά
ρατσιστικό αντικείμενα» από το έδαφος του Georgia State Capitol. Ελπίζει,
επίσης, ότι αυτά τα «παλιά ρατσιστικά αντικείμενα» να αντικατασταθούν από Αφρο-Αμερικάνικα,
Ινδιάνικα, Ασιατο-Αμερικάνικα μνημεία
που αντιπροσωπεύουν την "διαφορετικότητα" και την «Γεωργία του σήμερα και όχι του χθες».
* Ο Thomas Edward "Tom" Watson (1856-1922) ήταν ένας Αμερικανός πολιτικός,
δικηγόρος, εκδότης εφημερίδας, και συγγραφέας από τη Γεωργία των ΗΠΑ. Στη
δεκαετία του 1890 ο Watson υπερασπίστηκε τους φτωχούς αγρότες, ως ηγέτης του
Λαϊκιστικού Κόμματος (Populist Party), αρθρώνοντας μια αγροτική πολιτική άποψη, ενώ επιτέθηκε κατά των επιχειρήσεων,
των τραπεζιτών, των σιδηροδρόμων, του Δημοκρατικού προέδρου Grover Cleveland και του Δημοκρατικού Κόμματος. Εξελέγη στην αμερικάνικη Βουλή
των Αντιπροσώπων το 1890. Πολιτικά ήταν ο ηγέτης της αριστεράς το 1890,
καλώντας τους φτωχούς λευκούς (και τους φτωχούς μαύρους) να ενωθούν εναντίον
των ελίτ.
Το 1913, λίγο μετά τη
σύλληψή του Leo Frank, η οικογένειά του Φρανκ πλησίασε τον Watson με την προσφορά μιας σημαντικής αμοιβής, ως αντάλλαγμα για την ανάληψη της
νομικής υπεράσπισης του Φρανκ. Ο Watson, ο οποίος ήταν αντίθετος
με τη θανατική ποινή, είχε μια τεράστια φήμη ως δικηγόρος υπεράσπισης σε τέτοιες
υποθέσεις, αλλά αρνήθηκε την προσφορά. Ο εβραϊκής καταγωγής ιστορικός Albert Lindemann αναφέρει ότι "αν
ο Frank Watson ήταν γνωστός ‘αντισημίτης’ η
οικογένεια του Φρανκ δεν θα τον είχε προσεγγίσει. Μάλιστα, είχε εκφραστεί με φιλικές
λέξεις για τους Εβραίους στις εφημερίδες του".
Μετά την καταδίκη του Φρανκ,
και για το επόμενο έτος , κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έφεσης, ο Watson σχολαστικά
απέφυγε κάθε σχόλιο σχετικά με την υπόθεση. Μέχρι το Μάρτιο του 1914, όταν ένα
κύριο άρθρο στην Atlanta Journal , που θεωρείτο όργανο του μεγάλου πολιτικού αντιπάλου του Watson, του γερουσιαστή Hoke Smith, απαίτησε να γίνει νέα
δίκη για τον Frank. Η επιθυμία του Watson να καταστρέψει τον Smith είχε, από εκείνη τη στιγμή, γίνει «μια εμμονή». Πεπεισμένος
ότι το άρθρο στην Atlanta Journal ήταν απόδειξη ότι ο Smith είχε πάρει "εβραϊκά χρήματα", ο Watson ξεκίνησε ένα σχέδιο για να καταστρέψει τον Smith. Ο Watson, ο οποίος για πολλά χρόνια είχε επιτεθεί στην
Καθολική Εκκλησία, ξεκίνησε μια εκστρατεία εναντίον των πλουσίων Εβραίων και των
Βορείων οι οποίοι, κατά την άποψή του, προσπαθούσαν να ελευθερώσουν έναν
δολοφόνο. Σε αυτή την προσπάθεια που επιτέθηκε λεκτικά στους Εβραίους. Ο Watson έγραψε : «Ο Φρανκ ανήκει στην εβραϊκή αριστοκρατία και οι πλούσιοι Εβραίοι
όρισαν ότι κανένας από την αριστοκρατική φυλή τους δεν πρέπει να πεθάνει εξ αιτίας
του θανάτου ενός ‘εθνικού’ της εργατικής τάξης».
Καμία σχέση επίσης, δεν φέρεται
να είχε ο Watson με την Κου Κλουξ Κλάν.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου