Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Στην Κίνα, 25 χρόνια μετά την σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, η τυραννία παραμένει



Του Alex Newman (The New American) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Πριν από 25 χρόνια, στις 4 Ιουνίου 1989, το αδίστακτο κομμουνιστικό καθεστώς έσφαξε χιλιάδες αθώους αμάχους στην διαβόητη πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου. Οι διαδηλωτές, όπως οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, απλά ήθελαν ελευθερία. Οι δικτάτορες, όμως, των οποίων η αιματηρή άνοδος στην εξουσία διευκολύνθηκε από το καθεστώς της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, ανταποκρίθηκε με το να κατεβάσει τον στρατό για να προβεί σε μια αιματηρή βάρβαρη καταστολή που έμεινε στην ιστορία της ανθρωπότητας ως μια σκοτεινή και βάρβαρη σελίδα.

Ακόμη και σήμερα, τις ημέρες της 25ης επετείου της σφαγής στην πλατεία Τιενανμέν, η παρανοϊκή δικτατορία δεν χαλάρωσε. Ανέπτυξε λεγεώνες βαριά οπλισμένου προσωπικού "ασφαλείας", ασφαλίτες, και «μονάδες επίθεσης» σε όλο το κέντρο του Πεκίνου. Το καθεστώς επέβαλε δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, με δεκάδες συλλήψεις ακτιβιστών και επιβολή λογοκρισίας σε οποιαδήποτε δημόσια αναφορά της διαδήλωσης με τους κομμουνιστές λογοκριτές να έχουν κάνει υπερωρίες.

Οι διαδηλώσεις του 1989 που κατέληξαν σε ένα λουτρό αθώου αίματος σε όλο το Πεκίνο αντιπροσώπευαν την πιο σοβαρή πρόκληση για την κομμουνιστική τυραννία της Κίνας, δεδομένου ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ βοήθησε τον Μάο να νικήσει τους εθνικιστές και να πάρει τον έλεγχο αυτής της τεράστιας χώρας. Με επικεφαλής τους φοιτητές από το θάνατο, στις 15 Απρίλη του 1989, του Χου Γιαομπανγκ, πρώην Γενικού Γραμματέα του ΚΚΚ, ενός πολιτικού που είχε τη φήμη του πολιτικά φιλελεύθερου, εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζοι συνέκλιναν στην πλατεία. Τελικά, οι αριθμοί διογκώθηκαν σε περίπου ένα εκατομμύριο ειρηνικούς διαδηλωτές.

Το καθεστώς απάντησε στην εξέγερση με άρματα μάχης και βαρέα όπλα χτυπώντας όποιον βρισκόταν στο δρόμο. Καθώς περίπου 300.000 στρατιώτες του "Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού" βάδισαν προς την πλατεία, έξαλλοι πολίτες σε όλο το Πεκίνο προσπάθησαν να τους σταματήσουν. Τα αθώα θύματα σφαγιάστηκαν στο δρόμο κατά εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες - αν και ακόμα και τώρα, το καθεστώς κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια για να κρατήσει τα στοιχεία της μακάβριας σφαγής στο σκοτάδι. Ενώ τα τανκς προχωρούσαν, ένας γενναίος άνδρας στάθηκε μπροστά τους, δημιουργώντας ίσως μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες στην ανθρώπινη ιστορία.

Σήμερα, παρά κάποιες ελάχιστες οικονομικές μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν κυρίως στην ενίσχυση και την διατήρηση της δικτατορικής εξουσίας, οι Κινέζοι εξακολουθούν να είναι υποδουλωμένοι σε ένα από τα πιο καταπιεστικά αυταρχικά καθεστώτα στον πλανήτη - μια κλίκα διαταραγμένων γκάνγκστερς των οποίων το κόμμα έχει το «προνόμιο» να έχει δολοφονήσει τους περισσότερους αθώους ανθρώπους από οποιαδήποτε άλλη οντότητα στην ιστορία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, κάπου μεταξύ 50 και 80 εκατομμυρίων θύματα έχασαν τη ζωή τους στα χέρια των Κινέζων κομμουνιστών, μη συμπεριλαμβανομένων των εκατοντάδων εκατομμυρίων που εσφάγησαν σε αναγκαστικές αμβλώσεις ως μέρος της βάρβαρης «πολιτικής του ενός παιδιού» του καθεστώτος.

Στην Κίνα, παρά τις προσπάθειες του καθεστώτος, οι μνήμες παραμένουν. «Δεν νομίζω ότι οι Κινέζοι πραγματικά ξεχνάνε .... Απλά φοβούνται να θυμόνται», λέει ο Wang Dan, ένας ηγέτης των φοιτητών στο Πεκίνο το 1989, στην Wall Street Journal. «Η νέα γενιά μπορεί να γνωρίζει λίγα πράγματα για το 1989, αλλά οι νέοι ενδιαφέρονται να αναζητούν πληροφορίες σχετικά με το θέμα, και έχουν ένα φυσικό ένστικτο να μαθαίνουν τα πράγματα που οι γονείς τους και η κυβέρνησή τους δεν θέλουν να ξέρουν».

Οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, εν τω μεταξύ, τόνισαν τη συνεχιζόμενη τρομοκρατία που χρησιμοποιείται ενάντια στα 1,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους που έχει η Κίνα. «Δυστυχώς, δεν έχουν αλλάξει πολλά στη σημερινή Κίνα», λέει σε δήλωσή της η οργάνωση «Ανθρώπινα Δικαιώματα Χωρίς Σύνορα» για την 25η επέτειο. «Οι κινεζικές αρχές εξακολουθούν να περιορίζουν τις θεμελιώδεις ελευθερίες της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι. Οι πολιτικά διαφωνούντες εξακολουθούν να στέλνονται στη φυλακή. Θρησκευτικές ομάδες εξακολουθούν να δέχονται περιορισμούς στις δραστηριότητές τους. Η επιχορηγούμενη από την κυβέρνηση συγκομιδή οργάνων συνεχίζεται. Η βρεφοκτονία των κοριτσιών  εξακολουθεί να εφαρμόζεται ως αποτέλεσμα της πολιτικής του ενός παιδιού. Και η θανατική ποινή ευρέως επιβάλλεται».

Η οργάνωση επίσης τίμησε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους πριν από 25 χρόνια στην πλατεία Τιενανμέν στον «αγώνα για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια». Από τότε, εκείνη την ημέρα, η πλατεία έγινε ένα σύμβολο της «βίαιης καταστολής» των βασικών ελευθεριών. Την ημέρα εκείνη, η ηγεσία της χώρας έχασε την πολιτική νομιμοποίησή της. Κάθε καθεστώς που σφάζει τους ίδιους τους πολίτες του, προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ καιρό τη στήριξη εκείνων τους οποίους θέλει να κυβερνήσει. Η στήριξη αυτή γίνεται όλο και πιο αδύναμη σήμερα», λέει η δήλωση.

Ο Λευκός Οίκος, ο οποίος δέχτηκε σκληρή κριτική το περασμένο έτος για την πρόσκληση κινεζικών στρατευμάτων στο έδαφος των ΗΠΑ για «ασκήσεις» και την φιλοξενία μιας αντιπροσωπείας με επικεφαλής έναν κομμουνιστή στρατηγόπου κάποτε απείλησε να ρίξει πυρηνικά σε εκατοντάδες αμερικανικές πόλεις, εξέφρασε την προσποιητή ανησυχία του για την επέτειο. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μιλούν πάντα υπέρ των θεμελιωδών ελευθεριών τις οποίες οι διαδηλωτές στην πλατεία Τιενανμέν ζήτησαν», υποστήριξε σε δήλωση η αμερικάνικη κυβέρνηση.

Η ειρωνεία, βέβαια, είναι ότι το καθεστώς της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης των ΗΠΑ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στο να έρθει στην εξουσία το δολοφονικό κομμουνιστικό καθεστώτος. Μεταξύ των υποτιθέμενων αμερικάνικων "λαθών" που επέτρεψε την άνοδο στην εξουσία του Μάο, για παράδειγμα, ήταν η στάση του προέδρου Franklin D. Roosevelt στη Μαντζουρία και στον μαζικό δολοφόνο σοβιετικό δικτάτορα Ιωσήφ Στάλιν στη Γιάλτα. Όταν οι Ιάπωνες νικήθηκαν - όχι χάρη στον Στάλιν, ο οποίος «μπήκε» στο πόλεμο (κατά της Ιαπωνίας) λίγες ημέρες πριν από την παράδοσή της Ιαπωνίας και εξοπλίστηκε από τους Αμερικάνους φορολογούμενους ούτως ή άλλως - η μεγάλη επικράτεια και το σύνολο του ιαπωνικού στρατιωτικού εξοπλισμού εντός της παραδόθηκε από τους Σοβιετικούς στους Κινέζους κομμουνιστές.

Σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, η κυβέρνηση των ΗΠΑ - κυρίως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ - επέβαλε διάφορες εξωφρενικές συνθήκες στον Κινέζο εθνικιστή ηγέτη Τσιάνγκ Κάι-σεκ που προκάλεσε πιθανώς την ήττα του άλλοτε ισχυρού στρατού του. Ο Chiang, για παράδειγμα, είχε εξαναγκαστεί από τις ΗΠΑ να προβεί σε κατάπαυση του πυρός – παρά το γεγονός ότι οι δυνάμεις του έκαναν σημαντική πρόοδο κατά του Μάο και των υπό τους Σοβιετικούς υποστηριζόμενους κομμουνιστών τρομοκρατών, τους οποίους οι παγκοσμιοποιητές και οι λακέδες τους στον Τύπο προσπάθησαν να απεικονίσουν απλά ως «αγροτικούς μεταρρυθμιστές». Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επίσης ανάγκασε τους εθνικιστές να μπουν σε μια «κυβέρνησης συνασπισμού» με τους κομμουνιστές. Τέλος, οι αμερικανικές αρχές επέβαλαν εμπάργκο όπλων κατά των κομμουνιστικών δυνάμεων, εξασφαλίζοντας μια κομμουνιστική νίκη.

Ήταν περισσότερο ευρέως κατανοητό εκείνη τη χρονική στιγμή. Ακόμα και τότε - ο γερουσιαστής John F. Kennedy αναγνώρισε μέσα στον Λευκό Οίκο τον κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτισε η αμερικανική εξωτερική πολιτική στην παράδοση της Κίνας στον Μάο και τους αιμοδιψείς κομμουνιστές του. «Η ευθύνη για την αποτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής στην Άπω Ανατολή στηρίζεται ακριβώς στον Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ», είπε. «Η συνεχής επιμονή ότι η ενίσχυση δεν θα ερχόταν, εκτός αν μια κυβέρνηση συνασπισμού με τους κομμουνιστές σχηματιζόταν, ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για την εθνική κυβέρνηση».

Εν τω μεταξύ, οι κορυφαίοι παγκοσμιοποιητές insiders των ΗΠΑ γιόρτασαν την δολοφονική απολυταρχία, επίσης - ακόμη και μετά τη δολοφονία δεκάδων εκατομμυρίων. «Όποια και αν είναι η τιμή της Κινέζικης Επανάστασης, πέτυχε προφανώς όχι μόνο στην παραγωγή πιο αποτελεσματικής και αφοσιωμένης διοίκησης, αλλά και στην προώθηση υψηλού ηθικού και κοινότητας ενός σκοπού», έγραψε ο Αμερικανο-Εβραίος μεγαλοτραπεζίτης David Rockefeller στην εφημερίδα New York Times το 1973.

Ο Rockefeller, κορυφαία ηγετική φυσιογνωμία  στις συνεδριάσεις της Λέσχης Bilderberg, του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, της Τριμερούς Επιτροπής, και άλλων ισχυρών κέντρων προώθησης της παγκοσμιοποίησης, ισχυρίστηκε ότι η κομμουνιστική υποδούλωση της Κίνας ήταν κατά κάποιο τρόπο μια επιτυχία. «Η τεράστια κοινωνική πρόοδος της Κίνας έχει ωφεληθεί τα μέγιστα από την ιδεολογία και το σκοπό του καθεστώτος», εξήγησε στους Times. «Το κοινωνικό πείραμα στην Κίνα υπό την ηγεσία του προέδρου Μάο είναι ένα από τα πιο σημαντικά και επιτυχημένα στην ιστορία της ανθρωπότητας».

Πιο πρόσφατα, ο φανατικός της ‘Big Government’ δισεκατομμυριούχος globalist Ουγγρο-Εβραίος George Soros και ο κορυφαίος insider Αμερικανο-Εβραίος Χένρι Κίσινγκερ έχουν μιλήσει για την κομμουνιστική Κίνα ως ηγέτιδα σε αυτό που και οι δύο αποκαλούν «Νέα Παγκόσμια Τάξη». Όλες αυτές τις δεκαετίες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, μέσω της Τράπεζας Εξαγωγών-Εισαγωγών, βοήθησε επίσης στην υποστήριξη του καθεστώτος, και η εξωτερική βοήθεια, ακόμη και για τις αναγκαστικές αμβλώσεις, συνεχίζεται και σήμερα. Ο κρίσιμος ρόλος του Μπιλ Κλίντον στην αποστολή πολύ ευαίσθητης αμερικάνικης στρατιωτικής τεχνολογίας στο κομμουνιστικό καθεστώς, εν τω μεταξύ, προκάλεσε ακόμη και τον πρόεδρο της Βουλής εκείνο τον καιρό να πει την λέξη «προδοσία».

Top Αμερικάνοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι, εξοργίστηκαν επίσης καταγγέλλοντας ότι «ο Πρόεδρος Κλίντον υποσχέθηκε να συγκρατήσει αυτούς που διέταξαν τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, αλλά πλέον έδωσε τη δυνατότητα σε αυτά τα άτομα των οποίων τα χέρια είναι λερωμένα με το αίμα των μαρτύρων της ελευθερίας να έχουν πρόσβαση στα υψηλότερα αμυντικά μας συστήματα, και έθεσε στη διάθεσή τους σημαντικά τμήματα της προηγμένης μας στρατιωτικής τεχνολογίας», (Joint Chiefs of Staff Chairman Admiral Thomas Moorer στο απόηχο του σκανδάλου “Chinagate” του Κλίντον).

Καθώς ο κόσμος θυμάται τους αθώους Κινέζους που σφαγιάστηκαν για χάριν της ελευθερίας ένα τέταρτο του αιώνα πριν, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ήρθαν οι δολοφόνοι στην εξουσία κατ’ αρχάς. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την ιστορία είναι βέβαιο ότι θα την επαναλάβουν.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

2 σχόλια:

konion είπε...

Γι' αὐτὸ τὸ ἄρθρο ἔχω πολλὲς ἐνστάσεις.
Π.χ. ἐὰν δὲν ἐπέβαλλαν τὴν πολιτικὴ ἑνὸς παιδιοῦ καὶ ἄφηναν ἐλεύθερη τὴν μετανάστευσι, τί θὰ γινόταν;

Σκιαγραφεῖστε μία πρότασι καλύτερης διακυβερνήσεως τῆς Κίνας, νὰ δοῦμε πόσα ἀπίδια πιάνει ὁ σἀκος.

Ανώνυμος είπε...

Είναι κρίμα να έρχονται αυτά τα σχόλια από έναν Έλληνα με έναν πολιτισμό που υμνεί την ελευθερία , αναρωτάμε έχουμε τόσο πολύ πολιτισμικά αλωθεί που πρέπει να έχουμε έναν πατερούλη για να οδηγεί την κοινωνική μηχανή ?

Αχ που να το περίμενε ο Thomas Malthus ότι θα είχε τόσους υποστηριχτές στον κοινωνικό δαρβινισμό