«Ας γιορτάσουμε την ανθρώπινη ποικιλομορφία»

Από το περιοδικό ‘Nature’ (8 Οκτωβρίου 2009):

Ας γιορτάσουμε την ανθρώπινη γενετική διαφορετικότητα (ή ποικιλότητα ή ποικιλομορφία)

Η επιστήμη βρίσκει αποδείξεις για την γενετική ποικιλομορφία μεταξύ των ομάδων των ανθρώπων καθώς και μεταξύ των ατόμων. Αυτή η ανακάλυψη θα πρέπει να γιορταστεί, και όχι να προκαλέσει φόβο, λένε οι Bruce T. Lahn και Lanny Ebenstein.

Ένας αυξανόμενος αριθμός στοιχείων αποκαλύπτει τη φύση της ανθρώπινης γενετικής ποικιλομορφίας σε όλο και πιο μεγαλύτερη ανάλυση. Πλέον αναγνωρίζεται ότι, παρά τον υψηλό βαθμό γενετικών ομοιοτήτων που συνδέουν την ανθρωπότητα μαζί ως είδος, μια σημαντική ποικιλομορφία υπάρχει τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Η βιολογική σημασία αυτών των μεταβολών μένει να διερευνηθεί πλήρως. Αλλά αρκετά στοιχεία έχουν έρθει στο προσκήνιο για να δικαιολογήσουν το ερώτημα: τι θα γινόταν αν τα επιστημονικά δεδομένα εν τέλει αποδεικνύουν ότι υπάρχει βιολογική ποικιλία με γενετική βάση σε μη τετριμμένα επίπεδα, όχι μόνο μεταξύ των ατόμων, αλλά και μεταξύ των ομάδων των ανθρώπων; Κατά την άποψή μας, η επιστημονική κοινότητα και η κοινωνία στο σύνολό της δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Χρειαζόμαστε μια ηθική απάντηση στο ερώτημα αυτό, που να είναι ισχυρή, ανεξάρτητα από ό, τι η έρευνα αποκαλύπτει για την ανθρώπινη διαφορετικότητα. Εμείς εδώ, υποστηρίζουμε την ηθική θέση ότι η γενετική ποικιλότητα, εντός ή μεταξύ των ομάδων των ανθρώπων, θα πρέπει να αγκαλιαστεί και να εορταστεί ως ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα της ανθρωπότητας.

Η σημερινή ηθική θέση είναι ένα είδος «βιολογικού εξισωτσμού» (‘biological egalitarianism’).  Αυτή η δεσπόζουσα θέση προέκυψε τις τελευταίες δεκαετίες σε μεγάλο βαθμό προκειμένου να «διορθώσει» σοβαρές ιστορικές αδικίες, συμπεριλαμβανομένων γενοκτονιών που διαπράχθηκαν με την υποστήριξη ψευδο-επιστημονικών αντιλήψεων όσον αφορά την κατανόηση της διαφορετικότητας ανθρώπινων ομάδων. Η θεωρία της «φυλετικής υγιεινής» - που προωθήθηκε από τους Γερμανούς γενετιστές Fritz Lenz, Eugene Fischer και άλλους κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εποχής είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα αυτής της ψευδοεπιστήμης. Ο βιολογικός εξισωτισμός είναι η άποψη ότι δεν υπάρχουν καθόλου ή σχεδόν καθόλου ουσιαστικές βιολογικές διαφορές με γενετική βάση μεταξύ των ανθρώπινων ομάδων, με την εξαίρεση λίγων επιφανειακών χαρακτηριστικών, όπως το χρώμα του δέρματος. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης φαίνεται να ελπίζουν ότι, με την προώθηση της βιολογικής ομοιομορφίας, οι διακρίσεις εις βάρος ομάδων ή ατόμων δεν θα βρουν στήριγμα.

Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή η θέση, αν και έχει καλές προθέσεις, είναι παράλογη και ακόμη και επικίνδυνη, καθώς συνάγει το συμπέρασμα ότι εάν υπάρχει σημαντική ποικιλομορφία μεταξύ των ομάδων των ανθρώπων, θα μπορούσε ως εκ τούτου να δικαιολογηθεί διάκριση. Εμείς απορρίπτουμε αυτή την θέση. Η ισότητα των ευκαιριών και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας θα πρέπει να είναι κοινές φιλοδοξίες της ανθρωπότητας, παρά τις όποιες διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, άσχετα αν αυτές είναι μεγάλες ή μικρές. Πιστεύουμε επίσης ότι ο βιολογικός εξισωτισμός δεν μπορεί να παραμείνει βιώσιμος υπό το φως του αυξανόμενου όγκου των εμπειρικών δεδομένων.

Πολλοί άνθρωποι μπορεί να αναγνωρίσουν τη δυνατότητα γενετικής ποικιλότητας σε επίπεδο ομάδων ανθρώπων, αλλά να την βλέπουν ως απειλή για την κοινωνική συνοχή. Μερικοί μελετητές έχουν κάνει ακόμη έκκληση για να σταματήσει η έρευνα για το θέμα ή οι ευαίσθητες πτυχές του, λόγω της πιθανής κακής χρήσης των πληροφοριών. Άλλοι θα ρωτήσουν: αν μπορεί να γίνει κακή χρήση των πληροφοριών σχετικά με τη διαφορετικότητα των ανθρώπινων ομάδων, γιατί να μην επικεντρωνόμαστε μόνο στις διαφορές μεταξύ ατόμων και να αγνοήσουμε οποιαδήποτε διαφορετικότητα μεταξύ των ομάδων; Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η κοινωνία πρέπει να άγρυπνα κατά οποιασδήποτε κακής χρήσης των γενετικών πληροφοριών, αλλά πιστεύουμε επίσης ότι η καλύτερη άμυνα είναι το να λάβουμε μια θετική στάση απέναντι στη διαφορετικότητα, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης μεταξύ των ομάδων των ανθρώπων. Εμείς υπερασπιζόμαστε τη θέση μας από δύο προοπτικές: πρώτον, ότι η κατανόηση της διαφορετικότητας μεταξύ των ομάδων μπορεί να ωφελήσει την έρευνα και την ιατρική, και δεύτερο, ότι η ανθρώπινη γενετική ποικιλότητα ως σύνολο, συμπεριλαμβανομένης της ποικιλομορφίας των ομάδων, εμπλουτίζει σημαντικά το είδος μας.

Σχόλιο του blogger Steve Saller: Νομίζω ότι το ένα τρίτο επιχείρημα είναι ακόμα πιο σημαντικό: όλες οι αλήθειες  συνδέονται με όλες τις άλλες αλήθειες, οπότε αν δεν σας επιτρέπεται να σκέφτεστε μια μεγάλη αλήθεια, ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου της σκέψης σας θα είναι εσφαλμένο.

Για παράδειγμα, ας πούμε ότι ο Lahn ήταν ένας φυσικός που έγραφε για να υπονομεύσει την απαγόρευση αναφοράς στην βαρύτητα στα μαθήματα φυσικής. Το άρθρο τότε θα ήταν κάπως έτσι:

 «Ας γιορτάσουμε τη βαρύτητα!»

Η επιστήμη βρίσκει αποδείξεις για την βαρύτητα. Αυτή η ανακάλυψη θα πρέπει να αγκαλιαστεί και όχι να προκαλέσει φόβο, λένε Bruce οι T. Lahn και Lanny Ebenstein.

  

 Ένας αυξανόμενος αριθμός στοιχείων αποκαλύπτουν την ύπαρξη της βαρύτητας. Αναγνωρίζεται πλέον ότι, παρά τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες η βαρύτητα δεν είναι σχετική, σε πολλές άλλες, είναι σημαντική. Η φυσική σημασία της βαρύτητας παραμένει να διερευνηθεί πλήρως. Αλλά αρκετά στοιχεία έχουν έρθει στο προσκήνιο για να δικαιολογήσουν το ερώτημα: τι θα γίνει αν τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι τελικά υπάρχει βαρύτητα σε μη τετριμμένα επίπεδα; Κατά την άποψή μας, η επιστημονική κοινότητα και η κοινωνία στο σύνολό της δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Χρειαζόμαστε μια ηθική απάντηση στο ερώτημα αυτό, που να είναι ισχυρή, ανεξάρτητα από ό, τι η έρευνα αποκαλύπτει για τη βαρύτητα. Εμείς εδώ, υποστηρίζουμε την ηθική θέση ότι η βαρύτητα, εντός ενός πλανήτη ή μεταξύ των πλανητών, θα πρέπει να αγκαλιαστεί και να εορταστεί ως ένα από τα κορυφαία πολύτιμα αγαθά της ανθρωπότητας, για να μην πούμε του ηλιακού συστήματος.

Η σημερινή ηθική θέση είναι ένα είδος «εξισωτισμού μάζας» (mass egalitarianism). Αυτή η δεσπόζουσα θέση προέκυψε τις τελευταίες δεκαετίες σε μεγάλο βαθμό για να «διορθώσει» τεράστιες αστρονομικές αδικίες, όπως της κατώτερης θέσης της Σελήνης σε σχέση με τη Γη. Ομοίως, η βαρύτητα έχει χρησιμοποιηθεί για να λιθοβοληθούν εχθροί, να χυθεί καυτό λάδι σε πολιορκητές κάστρων και να κοπούν κεφάλια με την γκιλοτίνα. Επίσης, η βαρύτητα έχει παρεξηγηθεί από τους επιστήμονες στο παρελθόν, όπως ο Αριστοτέλης. Ο εξισωτισμός της μάζας είναι η άποψη ότι η Σελήνη δεν πηγαίνει γύρω από τη Γη, επειδή η Γη έχει μεγαλύτερη μάζα από τη Σελήνη, που μοιάζει με τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα εκείνοι οι κακώς πληροφορημένοι και γεμάτοι μίσος παρατηρητές οι οποίοι δεν έχουν επαρκώς εκπαιδευτεί στις σύγχρονες ευαισθησίες για την ισότητα της μάζας. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης ελπίζουν ότι, προωθώντας την πίστη στη μαζική ομοιομορφία, η Σελήνη θα σταματήσει την τροχιά της γύρω από τη Γη και οι δύο τους (Γη και Σελήνη) θα πορεύονται πλέον η μια με την άλλη σε πλήρη ισότητα.

Πιστεύουμε ότι αυτή η θέση, αν και έχει καλές προθέσεις, είναι παράλογη και ακόμη και επικίνδυνη, καθώς αυτό σημαίνει ότι αν πέσεις από την άκρη του Grand Canyon, απλά θα αιωρείσαι στον αέρα. Εμείς απορρίπτουμε αυτή τη θέση. Η ισότητα του σεβασμού της πλανητικής και υπερπλανητικής αξιοπρέπειας πρέπει να είναι κοινές φιλοδοξίες της ανθρωπότητας, παρά τις διαφορές μεταξύ πλανητών στη μάζα, άσχετα πόσο μεγάλες είναι ή μικρές. Πιστεύουμε, επίσης, ότι η ανυπαρξία της βαρύτητας δεν μπορεί να παραμείνει βιώσιμη υπό το φως του αυξανόμενου όγκου των εμπειρικών δεδομένων.

Πράγματι.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή