Προσευχές μουσουλμάνων σε ιερούς καθολικούς τόπους στην Ιταλία

Η Ιταλία κινείται πλέον για να προλάβει την διοργάνωση νέων μαζικών μουσουλμανικών προσευχών μπροστά σε χώρους λατρείας των καθολικών, ύστερα από απανωτά τέτοια περιστατικά που έλαβαν χώρα αυτόν τον μήνα στο Μιλάνο, την Μπολόνια και την Ρώμη.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει η Ιταλική ιστοσελίδα ANSA, εκατοντάδες μουσουλμάνοι έλαβαν μέρος σε προσευχές μπροστά από το Duomo του Μιλάνου στις 3 Ιανουαρίου, όταν ήρθε η ώρα για προσευχή κατά την διάρκεια πορείας.

Την ίδια μέρα ένα παρόμοιο περιστατικό συνέβη στην Μπολόνια, όπου εκατοντάδες μουσουλμάνοι προσευχήθηκαν στον Αλλάχ μπροστά από τη Βασιλική του San Petronio.

Σε ένα τρίτο περιστατικό, περίπου 50 Μουσουλμάνοι προσευχήθηκαν μπροστά από το Κολοσσαίο στη Ρώμη, το περασμένο Σαββατοκύριακο κατά τη διάρκεια της πορείας διαμαρτυρίας για τα γεγονότα στην Γάζα.

Το ρωμαϊκό αμφιθέατρο έχει στενούς δεσμούς με την Καθολική Εκκλησία και εντάσσεται στο πλαίσιο των σταθμών που κάνει η πομπή του Σταυρού την Μεγάλη Παρασκευή των καθολικών (από όπου και η φωτογραφία).

Αναφορικά με τις προσευχές στο Μιλάνο, ο υπουργός Άμυνας Ignazio La Russa, (φωτο) διοργάνωσε μία καθολική λειτουργία στην Piazza Duomo την επόμενη Κυριακή, προκειμένου «να επανακτήσει την περιοχή», ενώ η ο Attilio Fontana από την Λίγκα του Βορρά, είπε ότι ''θα ήθελε να δει τι θα συνέβαινε αν εγώ πήγαινα να προσευχηθώ με το ροζάριο στη Μέκκα''.

Ο Γερουσιαστής Maurizio Gasparri, από το κόμμα του πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, «Ο λαός της Ελευθερίας (Il Popolo della Libertà, - PDL), χαρακτήρισε, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα και τα τρία αυτά περιστατικά ως ''ψευδο-προσευχές''.
Δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την θρησκεία – αλλά είναι πράξης επίδειξης απειλής και εκφοβισμού προς τον ιταλικό λαό,'' είπε, προσθέτοντας ότι όσοι έλαβαν μέρος ''θα πρέπει να εντοπίζονται και να απελαύνονται από τη χώρα''.

Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών, ο Beppe Pisanu, (φωτο) και αυτός από το PDL, περιέγραψε τα γεγονότα ως ''μία φονταμενταλιστική επιχείρηση" και ως "τις προκαταρκτικές πράξεις της τρομοκρατίας".

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο η Ευρώπη έχει παραδοθεί τελείως, στον ακραίο ριζοσπαστικό Ισλάμ, θα συνιστούσα να διαβάζατε το βιβλίο «Ενώ η Ευρώπη κοιμόταν» («While Europe Slept») του Bruce Bawer.

Ο Bawer είναι ομοφυλόφιλος, φιλελεύθερος αμερικανός συγγραφέας ο οποίος εγκατέλειψε την Αμερική επειδή ένιωθε ότι η θρησκευτική δεξιά είχε γίνει πολύ ισχυρή.

Αλλά έχει πολλές ενδιαφέρουσες σκέψεις σχετικά με την άνοδο της υπερ- φονταμενταλιστικής (μουσουλμανικής) θρησκευτικής δεξιάς για την οποία φοβάται ότι θα κυριαρχήσει πολιτισμικά και πολιτικά επάνω στην Ευρώπη στο εγγύς μέλλον.

Το Ισλάμ χωρίζει τον κόσμο σε δύο μέρη.

Το μέρος που διοικείται από την Σαρία, δηλαδή τον ισλαμικό νόμο, ονομάζεται Dar al-Islam, που σημαίνει «Οίκος της Υπακοής». Οτιδήποτε άλλο είναι το Dar al-Harb, που σημαίνει «Οίκος του Πολέμου», και καλείται έτσι γιατί θα πρέπει με πολέμο-ιερό πόλεμο, δηλαδή «Τζιχάντ», να γίνει «Οίκος της Υπακοής».

Οι πολεμιστές της πολιτιστικής jihad απολαμβάνουν μεγάλη επιτυχία. Δύο ιδιαίτερα γεγονότα - το 2004 στο Άμστερνταμ η δολοφονία του Theo van Gogh (φωτο) σε αντίποινα για την ταινία του σχετικά με την καταπίεση των γυναικών από το Ισλάμ, και το παγκόσμιο κύμα των ταραχών, οι δολοφονίες, και οι βανδαλισμοί που ακολούθησαν όταν μία μια δανέζικη εφημερίδα, το 2005, δημοσίευσε γελοιογραφίες που σατίριζαν τον Μωάμεθ - είχαν μαζικά αποτελέσματα σε ολόκληρη την Δύση.

Κάτω από ποικιλότροπα κίνητρα και αναμφίβολα ενίοτε ταυτόχρονα, εξαιτίας του φόβου, από λανθασμένη συμπάθεια και πολυπολιτισμική ιδεολογία, η οποία μας διδάσκει να μειώσουμε τις ελευθερίες μας και να γονατίσουμε μπροστά σε μη δυτικούς πολιτισμούς, το σίγουρο είναι ότι άνθρωποι σε κάθε επίπεδο της δυτικής κοινωνίας, αλλά, κυρίως, οι ελίτ, δρουν κατασταλτικά, έχοντας ανησυχίες σχετικά με το τι επιτρέπουν - και μέχρι που επιτρέπουν- οι φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι, τι αισθάνονται, τι πιστεύουν, ώστε βάσει αυτών επηρεάζονται, ενεργούν και εκφράζονται.

Αυτοί οι Δυτικοί έχουν αρχίσει, με άλλα λόγια, να δέχονται στο εσωτερικό αυτά που επιτάσσει η Σαρία, και έτσι εμμέσως να αποδέχονται την ιδιότητα του ευπειθή dhimmis- δηλαδή του «άπιστου» που ζει σε μουσουλμανικές κοινωνίες!

Αυτό σημαίνει ότι πολιτιστικά παραδινόμαστε.

Έτσι ο «Οίκος του Πολέμου» αργά-αργά ή λιγότερο αργά, στην περίπτωση της Ευρώπης- απορροφάται από τον «Οίκο της Υπακοής».

Τα Δυτικά Μέσα Ενημέρωσης βρίσκονται στην θέση του οδηγού σε αυτόν το δρόμο προς την Σαρία.

Συχνά, η προσέγγισή τους είναι να υποστηρίζουν ότι είμαστε τα κακά παιδιά. Μετά τον θάνατο (το 2007) του Ολλανδού κοινωνιολόγου και πολιτικού, Pim Fortuyn, (φωτο) σήμανε ο συναγερμός για τον κίνδυνο για τη δημοκρατία που ενέχει ο εξισλαμισμός της Ευρώπης, όμως η ελίτ των δημοσιογράφων είδε τον Fortuyn ως μία «απειλή».

Μία επικεφαλίδα των «New York Times» περιέγραφε τον Fortuyn ότι οδηγούσε την Ολλανδία προς τα δεξιά.

Ολλανδικές εφημερίδες όπως η «Het Parool» και η «De Volkskrant» άρχιζαν να τον συγκρίνουν με τον Μουσολίνι! Η «Trouw» τον παρομοίασε με τον Χίτλερ!

Έτσι, ο άνθρωπος που τον δολοφόνησε τον Μάιο του 2002 (ένας οπαδός της πολυπολιτισμικότητας με το όνομα Volkert van der Graaf και όχι κάποιος μουσουλμάνος), βρήκε ως έτοιμα όπλα αυτές τις κριτικές των Δυτικών, όταν εξήγησε το κίνητρο: Οι απόψεις του Fortuyn σχετικά με το Ισλάμ, ήταν "επικίνδυνες" επέμεινε ο δολοφόνος.

Πηγή: http://asinthedaysofnoah.blogspot.com/2009/01/italian-muslims-usurping-catholic-holy.html