«Ενότητα στην ποικιλομορφία»

Το λατινικό ‘In varietate concordia’ – ‘Ενότητα στην πολυμορφία’ (‘Unity in diversity’) στα αγγλικά, είναι το επίσημο μότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

Πρόκειται για ένα από τα νεότερα σύμβολα της Ευρώπης, παράλληλα με την ευρωπαϊκή σημαία και τον ευρωπαϊκό ύμνο.

Το ευρωπαϊκό σύνθημα για πρώτη φορά θεσπίστηκε τον Μάιο 2000.

Από τότε αυτό το σύνθημα χρησιμοποιήθηκε από αρκετούς Ευρωπαίους αξιωματούχους κατά τις ομιλίες τους στο Στρασβούργο, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι, ο οποίος στις 4 Ιουλίου 2001 είχε πει: «η πραγματική μας δύναμη είναι η ‘ενότητα στην πολυμορφία’».

Παγκόσμιο Νόμισμα

Είναι χαρακτηριστικό ότι την φράση αυτή (‘Unity in diversity’) έχει το νέο «παγκόσμιο νόμισμα» που πρωτοπαρουσίασε ο Ρώσος πρόεδρος Dmitry Medvedev το 2009 στη Σύνοδο της G8 στην L’Aquila της Ιταλίας. "

"Αυτό είναι το διεθνές νόμισμα. Αυτό είναι το σύμβολο της ενότητάς μας και της επιθυμίας μας να επιλύσουμε αυτά τα θέματα από κοινού," είχε πει o Medvedev δείχνοντας το νόμισμα που έγραφε "United Future World Currency".

Φώτο επάνω: Από εκδήλωση ελληνικής κοινότητας στην Ρουμανία, με αφορμή την Ημέρα των Εθνικών Μειονοτήτων που ονομάστηκε "Ενότητα στην Ποικιλομορφία".

Φωτο: Γκράφιτι στην Σενεγάλη

Τι σημαίνει

Ως σύνθημα η ‘ενότητα στην ποικιλομορφία’ (ή πολυμορφία) είναι ένα σύνθημα που είναι αρκετά διαδεδομένο και έχει στόχο να δώσει ένα σύνθημα «συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών ομάδων ανθρώπων σε μια ενιαία κοινωνία και κοινωνικο-οικολογική φιλοσοφία που περιγράφει την αίσθηση της ενότητας παρά τα φυσικά ή ψυχολογικά εμπόδια».

Η φράση χρησιμοποιείται ευρέως για να περιγράψει την Ινδία, η οποία είναι μία πολυ-εθνική, πολύγλωσση και πολυ-θρησκευτική κοινωνία. Την φράση, εκτός της Ινδίας, την χρησιμοποιούν και άλλα έθνη όπως η Γκάνα, η Ινδονησία και η Νότια Αφρική.

Το «Ενότητα στην πολυμορφία» είναι μία από τις εννέα αρχές της λεγόμενης «Κοινότητας του Χριστού», μιας παραφυάδας των Μορμόνων.

Χριστιανισμός

Τελευταία το σύνθημα έχει αρχίσει και μπαίνει στην χριστιανική φρασεολογία και εμφανίζεται όλο και περισσότερο σε διάφορες χριστιανικές ιστοσελίδες (στις φωτογραφίες πάνω: το πρώτο απόσπασμα είναι από αδιευκρίνιστου δόγματος οικουμενιστική σελίδα, το δεύτερο από άρθρο σε καθολική σελίδα, το τρίτο από ελληνική προτεσταντική σελίδα και το τέταρτο από ορθόδοξο ιστολόγιο. Στην τρίτη περίπτωση βέβαια, το κείμενο αναφέρεται σε "Ενότητα και Πολυμορφία", και είναι κείμενο Συνεδρίου του 2010, με θέμα την Ιεραποστολή των Αγίων Κύριλλου και Μεθόδιου στον σλαβικό κόσμο. Αναφέρεται στου διάφορους λαούς, θρησκείες και πολιτισμούς που συνάντησαν οι ισαπόστολοι και στην προσπάθειά τους να τους μεταδώσουν το ευαγγέλιο).

Στην παραπάνω ξενόγλωσση ορθόδοξη σελίδα, με θέμα ‘Χριστιανισμός και Παγκοσμιοποίηση: Μία Ενότητα στην Ποικιλομορφία’, μεταξύ άλλων διαβάζουμε: Αυτές οι δύο αλήθειες, ότι ο Θεός είναι ο Θεός ενός συγκεκριμένου λαού και είναι επίσης ο Θεός όλων των ανθρώπων παρέχει ένα μοναδικό θεμέλιο για μια χριστιανική θεώρηση της παγκοσμιοποίησης. Ίσως η πιο μοναδική, ή τουλάχιστον πιο χρήσιμη, με βάση τις σημερινές αντιδράσεις στην αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό, και την πολιτιστική ηγεμονία - πραγματικές και αντιληπτές - πτυχή μιας χριστιανικής προσέγγισης για την παγκοσμιοποίηση είναι αυτή η διπλή προσέγγιση για την ανθρώπινη διαφορετικότητα. Ο Χριστιανισμός δεν απαιτεί μια ομογενοποίηση του πολιτισμού, αν και βάζει σε προτεραιότητα τις κεντρικές πτυχές της ανθρώπινης φύσης και το νόμο του Θεού. Αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν ορισμένες καθολικές πτυχές για την ανθρώπινη φύση, πράγματα όπως ο ορθολογισμός, η δημιουργικότητα, οι κοινοί παράγοντες και ότι επίσης υπάρχουν νόμοι με καθολική ηθική εισαγωγή ο Χριστιανισμός παρέχει ένα πλαίσιο βάσει του οποίου οι διάφορες κοινότητες και κοινωνίες μπορούν να είναι ενωμένες με μια κοινή κατανόηση του εαυτού τους, του σκοπού τους, και της έννοιας της ζωής, των προσπαθειών και δράσεών τους.

Σε άρθρο καθολικού οικουμενιστή διαβάζουμε:

Συμμερίζομαι αυτές τις προσωπικές εμπειρίες για το θέμα αυτής της ομιλίας, «Ενότητα στην πολυμορφία», επειδή απεικονίζουν τον τρόπο που ο διάλογος προκύπτει ακόμα και στις πιο συνηθισμένες περιστάσεις. Αυτοί που ασχολούνται με τέτοιου είδους (δια) θρησκευτικές συναντήσεις πρέπει να είναι ζωντανοί στις καθημερινές ευκαιρίες που τους δίνονται να καταλάβουν ο ένας την πίστη του άλλου, να ανακαλύψουν σημεία συμφωνίας και σύγκλισης, και να καλωσορίσουν ακόμα και τις αινιγματικές αντιλήψεις που απαιτούν περαιτέρω μελέτη. Όταν κάποιος καταλαβαίνει την αλήθεια κάποιας πτυχής μιας άλλης πίστης, πρέπει κανείς να εξετάσει κατά πόσο μπορεί να ισορροπήσει τόσο όσο απαιτείται για να συμπληρώσει την καλύτερη κατανόηση του για την πίστη κάποιου.

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β ' "γιόρτασε" την έννοια αυτή:

«Ο Άγιος Πατέρας προσευχήθηκε με το ροζάριο μαζί με χιλιάδες φοιτητές. Χιλιάδες νέοι στην Κολωνία, Κρακοβία, Πολωνία, Φάτιμα, Πορτογαλία, Ουψάλα, Σουηδία, Μπρατισλάβα, Σλοβακία και Βιέννη, στην Αυστρία, τον άκουσαν ζωντανά μέσω μιας τηλεοπτικής σύνδεσης.

"Οι χριστιανοί νέοι καλούνται να διακηρύξουν την μαρτυρία τους για τον Χριστό και να γίνουν αρχιτέκτονες της ενότητας στη διαφορετικότητα, της ελευθερίας στην αλήθειας και της ειρήνης στον τομέα της δικαιοσύνης, μια ειρήνη που ο κόσμος έχει ιδιαίτερη ανάγκη», είπε στην ομιλία του.

Και σε ευαγγελικές σελίδες διαβάζουμε:

"Θα μπορέσει ποτέ η εκκλησία να βρει ενότητα στην ποικιλομορφία;" ("Will the Church Ever Be Able to Find Unity In Diversity?"). Το άρθρο αναφέρεται σε μία διαχριστιανική συνάντηση προτεσταντικών ομολογιών στο Εδιμβούργο, σε μία προσπάθεια να ξεπεραστούν οι «διαφορές».

Ισλάμ

Φώτο: ‘Unity in Diversity’ άρθρα σε ισλαμικές ιστοσελίδες

"Εθνικοί"

Αλλά και οι οπαδοί των αρχαίων θρησκειών ή νεοπαγανιστές, υιοθέτησαν το σύνθημα. Στο «Παγκόσμιο Συνέδριο των Εθνικών Θρησκειών» (World Congress of Ethnic Religions) τον Ιούνιο του 1998 στο Vilnius της Λιθουανίας η ιδρυτική Διακήρυξη του Συνεδρίου αυτού τελειώνει με το «Ενότητα μέσω της Πολυμορφίας».

Πολιτική

Το μότο φαίνεται γενικά έχει πέραση παντού, ακόμα και στην πολιτική ζωή. Παραπάνω από την ιστοσελίδα του ΑΚΕΛ.

Το σύνθημα βέβαια, δεν είναι καινούργιο, ούτε αποτελεί "έμπνευση" κάποιου ευρωπαϊκού ή γενικότερα δυτικού μυαλού. Πολύ δε περισσότερο χριστιανικού.

Η Πίστη Μπαχάι

Το 1938, ο ηγέτης της Μπαχάι Πίστης είπε ότι αυτό ήταν το «σύνθημα» για την θρησκεία.

Η πίστη Μπαχάι που ιδρύθηκε το 1844 από τον Ιρανό Μιζρά Χουσείν Αλί ή ‘Μπαχάουλλα’, που θεωρείται από τους οπαδούς του, «ο Απεσταλμένος του Θεού για τη σημερινή εποχή». Το ‘Μπαχάολλα’, σημαίνει "Δόξα του Θεού". Σύμφωνα με τους Μπαχάι, ο Θεός είναι ένα άγνωστο θείο όν που έχει αποκαλυφθεί με εννέα εκδηλώσεις (θρησκευτικούς ηγέτες), που περιλαμβάνουν τον Μωυσή, τον Βούδα, τον Κομφούκιο, τον Ιησού, τον Μωάμεθ και τον Μπαχάουλλα.

Οι Μπαχάι (που βρίσκονται υπό διωγμό στο Ιράν) διδάσκουν ότι όλες οι θρησκείες έχουν την ίδια πηγή, αρχές και στόχους. Δίνεται έμφαση στην «ενότητα» και στην «παγκόσμια ενοποίηση».

Από την σελίδα των Μπαχάι: Το "Unity in Diversity" είναι τρίτο πριν το τέλος. Προσέξτε που γράφουν: ‘Ο Σκοπός για μία Νέα Τάξη Πραγμάτων’ (The Goal of a New World Order) και ‘Ένα Παγκόσμιο Υπερκράτος’ (A World Super-State).

Γιόγκα

Παρακάτω η φράση σε σελίδα προώθησης της Γιόγκα και αναφέρεται στη ζωή στο Άσραμ (Ινδουιστικό κοινόβιο - "ησυχαστήριο")

Νέα Εποχή

Η φράση είναι το πιο συχνό και αγαπημένο μότο των ομάδων που εντάσσονται στο ευρύτερο κίνημα της Νέας Εποχής (New Age).

Η εκ των θεμελιωτών του κινήματος της Νέας εποχής, θεοσοφίστρια, Alice Bailey εξήρε «μοναδικότητα - ολότητα» ("oneness") ή «ενότητα στην πολυμορφία». Έγραψε:

"Οι Φονταμενταλιστές Χριστιανοί έχουν μεγάλο φόβο για κάθε κίνηση προς μια παγκόσμια κυβέρνηση, όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή προς την «ενότητα». Θεωρούν ότι αυτό το έργο είναι του διαβόλου ... ένας χρήσιμος τρόπος για τους φονταμενταλιστές να ξεπεράσουν το φόβο τους είναι να θυμόμαστε το θέμα της ενότητας στην ποικιλομορφία, η οποία αποτελεί τη βάση τόσο του έργου των Ηνωμένων Εθνών και του κινήματος της Νέας Εποχής - το σεβασμό της διαφορετικότητας, ενώ εστιάζουμε στην υποκείμενη ενότητα "

Θεοσοφία

Η Θεοσοφία, θεωρείται από τους οπαδούς της «η ρίζα όλων των Θρησκειών η οποία πιστοποιεί την ενότητά τους".

Η κεντρική θεοσοφική αίθουσα του κτιρίου στο Άντιαρ στην Ινδία, (ιδρύθηκε το 1886 από το συνταγματάρχη Όλκοττ - δεξιά στην φωτογραφία μαζί με την Έλενα Μπλαβάτσκυ, ιδρύτρια του θεοσοφικού κινήματος) συμβολίζει αυτή την ενότητα. Στην είσοδο της αίθουσας, σε μια εσοχή που βρίσκεται πίσω από μια μαρμάρινη πλατφόρμα, υπάρχουν σε ασβεστοκονίαμα οι μoρφές της Ε. Μπλαβάτσκη και του Χ. Όλκοττ. Κατά μήκος των τοίχων της αίθουσας υπάρχουν ανάγλυφα από σύμβολα και φιγούρες που αντιπροσωπεύουν τις ισχύουσες (σήμερα) θρησκείες: το Χριστιανισμό, Βουδισμό, Ινδουισμό, Ζωροαστρισμό, τον Ισλαμισμό, το Ζαϊνισμό, τον Ταοϊσμό, τον Koμφουκιανισμό και την θρησκεία Μπαχάϊ». Προσέξτε στην φωτογραφία του κτιρίου το σύμβολο της Μασονίας.

Σύμφωνα με την Θεοσοφία κάθε οπαδός πρέπει να δεχθεί ότι όλες οι θρησκείες οφείλουν την ύπαρξή τους στη «Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα» και καμία από αυτές δεν μπορεί να διεκδικεί αποκλειστικότητα. Όμως η Θεοσοφία κατέχει την πληρότητα της αλήθειας, γιατί «η Θεοσοφία είναι η αλήθεια, επί της οποίας αναπαύονται όλα αυτά τα θρησκεύματα»· και, επομένως, σε κάθε θρησκεία ανακαλύπτεται η «παρουσία της θεοσοφίας» (Besant - Leadbeater, σ. 269).

Μ' αυτή τη βάση επιδιώκεται η ενότητα των θρησκειών. Ήδη το 1893 οπαδοί της Θεοσοφίας συγκάλεσαν για πρώτη φορά ένα «Παγκόσμιο Συνέδριο των Θρησκειών», κάτω από το βασικό θεοσοφικό σύνθημα: Καμία θρησκεία δεν είναι ανώτερη από την άλλη. Σ' αυτό το συνέδριο έλαβε μέρος και ο γκουρού Βιβεκανάντα, που έγινε προπάτορας του γκουρουϊσμού στη Δύση.

Ο αιδ. Leland Stewart, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, ίδρυσε το λεγόμενο ‘Παγκόσμιο Συμβούλιο Ενότητα και Ποικιλομορφία’ (Unity-and-Diversity World Council), ένα νεοεποχίτικο οικουμενιστικό μόρφωμα που ασχολείται με τη σύνδεση μεταφυσικών και New Age ομάδων, το έτος 1965, έτος το οποίο είχε ονομασθεί Διεθνές Έτος Συνεργασίας των Ηνωμένων Εθνών.

Το ‘Συμβούλιο’ προσπαθεί να συντονίσει πολιτιστικές και θρησκευτικές οργανώσεις που θα "προωθήσουν την ανάδειξη ενός νέου καθολικού προσώπου και ενός πολιτισμού που θα βασίζεται στην ενότητα μέσα στην ποικιλομορφία μεταξύ όλων των λαών."

Ο Stewart είναι συγγραφέας του βιβλίου ‘Παγκόσμιες Γραφές’, ένα κείμενο που ενσωματώνει ‘ιερά κείμενα’ από ένα ευρύ φάσμα ‘θρησκειών, παραδόσεων, πνευματικότητας και πίστεων του κόσμου’, συμπεριλαμβανομένων των «νέων θρησκειών», όπως το Brahma Kumaris (Παρόμοιο βιβλίο έκανε και ο Κορεάτης «Μεσσίας» Μουν). Ο Stewart πιστεύει ότι ο Δαλάι Λάμα έχει τη δυνατότητα να συμβάλει στην επίτευξη ενός «πλανητικού πολιτισμού στη γη».

Σε σελίδα νεοεποχίτικης ομάδας διαβάζουμε για την «Παγκόσμια Ημέρα Ενότητας» - «…μια ημέρα ξεχωριστή που αγκαλιάζουμε ως άτομα, κοινότητες και έθνη, κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια της οποίας γιορτάζουμε, συζητάμε, διαδηλώνουμε και με αυτόν τον τρόπο γνωρίζουμε βιωματικά τις ομοιότητές μας, ενώ παράλληλα αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε την όμορφη πολιτιστική ποικιλομορφία μας ... μια κοινή ημέρα που μας ενώνει στην Ολότητά μας, κάθε χρόνο, για το ευρύτερο καλό της Ανθρώπινης Οικογένειας...»

«Μια μέρα με σκέψεις και δράσεις εστιασμένες στην Ενότητα όχι μόνο θα ανεβάσει τη δόνηση μας, αλλά και θα μας φέρει κοντύτερα στην υλοποίηση αυτής της επιθυμίας που υπάρχει στα βάθη της ανθρώπινης καρδιάς από την αρχή του χρόνου. Και υπάρχει γιατί εκφράζει την αλήθεια της Ύπαρξης μας. Είμαστε Ένα με όλους τους ανθρώπους, όλα τα όντα, τον πλανήτη και το Σύμπαν».

Ακολουθεί και μήνυμα της Γιόκο Όνο για την ‘Παγκόσμια Ημέρα Ενότητας’ (GLOBAL ONENESS DAY)

Μειτρέγια

Ο προπαγανδιστής της έλευσης του «Παγκόσμιου Δάσκαλου» Μειτρέγια - "Χριστού", μαθητής των διδαχών τόσο της Μπλαβάτσκυ όσο και της Μπέιλι και ιδρυτής του 'Share', Σκωτσέζος νεοεποχίτης Benjamin Creme, γράφει:

... Το κλειδί για ένα πιο αρμονικό πολιτικό κλίμα είναι η αποδοχή της αρχής του μοιράσματος. Τα Ηνωμένα Έθνη είναι η κυανοτυπία για μια μελλοντική παγκόσμια κυβέρνηση ομόσπονδων ανεξάρτητων κρατών…..

Στην τελική τους τέλεια έκφραση, το καθένα τους θα δώσει στον κόσμο ένα πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης κατάλληλο για διαφορετικούς λαούς σε διαφορετικές συνθήκες. Η ενότητα με πολυμορφία μπορούμε να πούμε ότι θα είναι το βασικό γνώρισμα των μελλοντικών πολιτικών σχηματισμών.

Και καταλήγει:

Μια νέα εποχή ειρήνης και καλής θέλησης ανατέλλει στον κόσμο. Τίποτα δεν μπορεί τώρα να αποτρέψει την εγκαινίαση αυτής της εποχής της γαλήνης και της ισορροπίας. Οι συμπαντικές δυνάμεις που εκλύονται στον κόσμο από το 'Χριστό' εκδηλώνονται τώρα καθαρά στο φυσικό επίπεδο και θα συνεχίσουν να εκδηλώνονται με αυξανόμενη ισχύ. Αυτές οι δυνάμεις θα οδηγήσουν σ' αποτελέσματα που αυτή τη στιγμή φαίνονται ακατόρθωτα. Όλο και πιο πολύ, αυτές οι ενέργειες θα διαμορφώνουν τους τρόπους της σκέψης και των συναισθημάτων μας και θα οδηγήσουν τελικά σ' εκείνη την επιθυμητή κατάσταση συγχώνευσης και σύνθεσης που θα είναι το βασικό γνώρισμα της εποχής του Υδροχόου. Τότε θ' αναγνωρίσουμε το γεγονός που από τόσον καιρό έμενε κρυμμένο κι ανεκδήλωτο: ότι η ανθρωπότητα είναι Ένα, μέρος της Μιας Ζωής.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ