Elisabeth Sabaditsch-Wolff: ‘Η Ευρώπη αλλάζει’ (video)

Από: http://english.savefreespeech.org/ / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Στις 25 Αυγούστου η Αυστριακή λέκτορας Elisabeth Sabaditsch-Wolff μίλησε σε μια συζήτηση που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Heinz-Christian Strache, αρχηγού του FPÖ (Αυστριακού Κόμματος της Ελευθερίας). Το θέμα της συζήτησης ήταν «Η Ευρώπη αλλάζει: Υπάρχουν δυνατότητες για συναίνεση με το(ν) Ισλάμ(ισμό) ή θα υπάρξει μείωση της κοινωνίας και των αξιών μας;"

Σχ. ΚΟ: Στην Elisabeth Sabaditsch-Wolff επιβλήθηκε από αυστριακό δικαστήριο, πρόστιμο για «ύβρη θρησκευτικών θεωριών», επειδή αποκάλεσε το Ισλάμ "εχθρικό" και το Κοράνι "σατανικό" (το "evil" μεταφράζεται και "κακό") σε ένα σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε σε ένα Βιεννέζικο ξενοδοχείο το 2009.

Η Sabaditsch-Wolff ανήκει ιδεολογικά στο ίδιο ‘club’ με τον Ολλανδό πολιτικό Geert Wilders, την Αγγλική Αμυντική Λίγκα (EDL), το Αμερικάνο blogger Robert Spencer την Αμερικανοεβραία blogger Pamela Geller και άλλα άτομα που έχουν ταχθεί στην μάχη κατά του ριζοσπαστικού Ισλάμ και της ισλαμοποίησης της Δύσης (Ευρώπη – ΗΠΑ). Ταυτόχρονα όμως, δηλώνουν τον θαυμασμό τους και την αμέριστη συμπαράστασή τους στο Ισραήλ, το οποίο έχουν επισκεφτεί πολλές φορές. Τα κατεστημένα media βέβαια, με συνοπτικές διαδικασίες, όλους αυτούς τους κατατάσσουν στους ‘ακροδεξιούς’ και - φυσικά - ‘ισλαμόφοβους’ και ησυχάζουν…

Μέρος 1^ο :

Απόψε μιλάμε για μια Ευρώπη που αλλάζει και θα είμαι σύντομη διότι είμαι πεπεισμένη ότι έχουμε πολλά να συζητήσουμε, αλλά θα παρουσιάσω τώρα τα σημαντικότερα σημεία μου. Πρώτα απ 'όλα θέλω να πω ότι συμφωνώ απόλυτα ότι η Ευρώπη αλλάζει, μια αλλαγή με την οποία εγώ προσωπικά, ενόψει του μέλλοντος, δεν συμφωνώ. Η Ευρώπη αλλάζει, η ευρωπαϊκή κοινωνία αλλάζει, και μετατρέπεται από μια ελεύθερη κοινωνία σε μία κοινωνία που βασίζεται στο νόμο της Σαρία. Θα με ρωτήσετε πώς καταλήγω σε αυτό το συμπέρασμα με τους 500.000 μουσουλμάνους

που ζουν στην Αυστρία τα τελευταία 10 χρόνια και παραπάνω, αλλά δεν χρειάζονται 500.000 μουσουλμάνοι, ακόμη και 50.000 ή 100.000 είναι επαρκείς για να καταλάβουμε την πίεση που όλοι αισθάνονται και βλέπουμε.

Ζούμε σε μια δημοκρατία με την αρχή του διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους. Η διδασκαλία του Ισλάμ, ωστόσο, δεν αναγνωρίζει αυτό το διαχωρισμό. Μάλλον το αντίθετο. Και με διαφορά όσον αφορά τον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό. Αυτή η ισλαμική έννοια ονομάζεται Din wa Daula, η ενότητα εκκλησίας και κράτους, της πολιτικής και της θρησκείας του Ισλάμ. Οι διδασκαλίες του περιλαμβάνουν ένα πλήρες σύστημα για τον κόσμο, το κράτος, την οικονομία και την κοινωνία, και αυτό το σύστημα βασίζεται αποκλειστικά στο Κοράνι και το Sunna, την οδό του προφήτη, που περιλαμβάνει όλα όσα είπε ή έκανε.

Η Σαρία, για εκείνους από εσάς που δεν το ξέρουν ακόμα, είναι ο ισλαμικός νόμος, και αυτό που είναι τόσο ύπουλο σχετικά με αυτό τον ισλαμικό νόμο είναι ότι δεν αφορά μόνο τους μουσουλμάνους, γιατί στην περίπτωση αυτή θα είχα πολύ λίγες ανησυχίες σχετικά με αυτόν το ισλαμικό νόμο, αλλά η Σαρία αφορά Μουσουλμάνους και μη-Μουσουλμάνους. Με τον τρόπο αυτό οποιαδήποτε σχέση μεταξύ Μουσουλμάνων και μη Μουσουλμάνων ρυθμίζεται και κωδικοποιείται. Και δεν θα υποβληθώ στην Σαρία, Γιατί μόνο η αυστριακή νομοθεσία, και όχι η Σαρία, με αφορά. Το Ισλάμ δεν είναι μια θρησκεία που είναι ιδιωτική. Αν ήταν, δεν θα καθόμουν εδώ, και δεν θα είχα απολύτως κανένα πρόβλημα με το Ισλάμ. Ωστόσο, το πρόβλημα που έχουμε με το Ισλάμ είναι ότι οι αξίες του εισέρχονται στην κοινωνία μας, και όχι με τον τρόπο της κοινοβουλευτικής συζήτησης, αλλά με εξωτερική πίεση.

Θα περιγράψω αυτή την πίεση με περισσότερες λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια του δεύτερου μέρους.

Θα σας δώσω παραδείγματα, και ελπίζω να απαντήσουν οι επικριτές μου, με την παράθεση αυτών των παραδειγμάτων, εκείνοι που επιμένουν ότι δεν υπάρχει εξισλαμισμός / ισλαμοποίηση.

Το Ισλάμ όπως είναι, αποκλείει κάθε ανοχή και συμβιβασμό. Αυτό βρίσκεται στις διδασκαλίες του. Δεν υπάρχει καμία ανοχή, και η ισλαμική αρχή της ανοχής είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε. Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά πρέπει να μάθουμε μια νέα γλώσσα. Ανοχή στο Ισλάμ δεν είναι η ανοχή που γνωρίζουμε. Δεν υπάρχει θρησκευτικός και θεωρητικός πλουραλισμός, και αυτό είναι αντίθετο προς το Δυτικό τρόπο ζωής μας. Οποιαδήποτε αμφισβήτηση ή κριτική του ίδιου του Ισλάμ θεωρείται ισλαμοφοβία, και, όπως γνωρίζετε από την περίπτωσή μου και αυτή της Susanne Winter, διώκεται ποινικά, όχι μόνο στην Αυστρία.

Γνωρίζουμε όλοι ότι αυτό συμβαίνει και στην Ολλανδία με τον Geert Wilders. Γνωρίζουμε ότι αυτό έχει συμβεί στη Φινλανδία με ένα μέλος του κοινοβουλίου, Jussi Halla-Aho, και ότι αυτό συμβαίνει σε πολλές χώρες, που επικρίνουν το Ισλάμ και έχουν δαιμονοποιηθεί. Πολλοί άνθρωποι επιθυμούν ... άνθρωποι που ίσως δεν γνωρίζουν ακόμη τόσα πολλά για το Ισλάμ, επιθυμούν ένα είδος αναμόρφωσης στο Ισλάμ. Πολλοί άνθρωποι ζητούν ένα μουσουλμάνο Martin Luther King και, γενικά, αυτό θα ήταν μια καλή ιδέα, που θα έλεγε κανείς, ας αφαιρέσουμε αυτούς τους στίχους από το Κοράνι που σήμερα δεν ισχύουν πλέον. Ότι στην περίπτωση αυτή δεν θα παραμείνει πολύ από το Κοράνι είναι μια διαφορετική ιστορία, αλλά αυτό δεν είναι το πρόβλημά μου. Πρέπει να σας απογοητεύσω τώρα, δυστυχώς, επειδή σίγουρα δεν θα υπάρξει μουσουλμάνος Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, εξαιτίας μιας έννοιας που ονομάζεται «Πύλες του ijtihad».

Υποθέτω ότι ο συνάδελφός μου κ. Eisenstein θα μπορούσε να σας πει πολλά για τις «Πύλες του ijtihad», που έχουν κλείσει από τον 10ο αιώνα. Θα ρωτήσετε τι σημαίνει ‘ijtihad’. Θα σας εξηγήσω εν συντομία, και τότε θα καταλάβετε ότι δεν θα υπάρξει ένας μουσουλμάνος Martin Luther. Ijtihad σημαίνει συμπεριλαμβανομένη λογική, δηλαδή ανθρώπινη συζήτηση, σε απάντηση ερωτήσεων (το ‘questions’ που αναφέρεται έχει και την έννοια της αμφισβήτησης ή αμφιβολίας) των ισλαμικών νόμων από τους μελετητές. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν νέα ευρήματα και το λέω αυτό με ένα αντιεπιστημονικό τρόπο, και ζητώ τη διόρθωσή σας αν κάνω λάθος. Δεν είμαι μαθήτρια ισλαμικής σχολής, αλλά από τότε που οι Πύλες του ijtihad είναι κλειστές, δεν υπάρχουν νέα ευρήματα για να βρεθούν, και ότι οι μελετητές διδάσκουν με βάση το τι έχει ήδη βρεθεί.

Επειδή αυτές οι Πύλες του ijtihad είναι κλειστές, και έχουν κλείσει από τον 10ο αιώνα. Εφ 'όσον είναι κλειστές αυτές οι πύλες, δεν θα υπάρξει αναμόρφωση. Λυπάμαι βαθύτατα για αυτό. Εύχομαι πραγματικά για αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να είστε ενήμεροι αυτής της έννοιας. Τέλος, θα σας πω για τρία σημαντικά σημεία που θέλω να καταλάβετε. Τι πρέπει να γίνει; Το πιο σημαντικό σημείο που αφορά την Αυστρία είναι ο νόμος για το Ισλάμ του 1912, η ​​οποία πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί από την πολιτική και τους πολιτικούς. Έχουμε ένα νόμο, ο καθένας αναφέρεται σε αυτό, οι πολιτικοί, μη πολιτικοί, αλλά κατά τη γνώμη μου, ένας νόμος - και πάλι μη επιστημονικά τεκμηριωμένος - είναι αναποτελεσματικός αν δεν το εφαρμόζουμε. Ο νόμος για το Ισλάμ εφαρμόζεται μόνο όταν τελικά γνωρίζουμε, εμείς καθόμαστε εδώ απόψε, οι δημόσιες αρχές, τους πολιτικούς: Ποια είναι τα διδάγματα του Ισλάμ που είναι δεσμευτικά για τους μουσουλμάνους. Είναι αυτές οι διδασκαλίες συμβατές με τους νόμους μας; Αυτό σημαίνει: είναι σύμφωνη με το νομικό μας σύστημα; Μέχρι και σήμερα, οι αυστριακές αρχές, από το 1912, δεν ξέρουν επίσημα το περιεχόμενο του Ισλάμ

Αυτό πρέπει να αλλάξει. Αυτό είναι επίσης μια πρόσκληση για τους πολιτικούς τελικά να γίνουν ενεργοί. Αυτό που θα ήθελα στην Ευρώπη είναι οι κριτικοί του Ισλάμ να μην δυσφημούνται πλέον και διασύρονται, γιατί αν δεν ανέχονται την κριτική, τότε δολοφονούμε τον ανοικτό διάλογο. Και αυτή η ανοιχτή συζήτηση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία [να λειτουργήσει]. Αν δεν έχουμε ανοικτό διάλογο, μπορούμε απλά πακετάρω δημοκρατία. Πρέπει να είμαστε σε θέση να συζητήσουμε το περιεχόμενο μιας θρησκείας. Αν απέχουν από αυτό δεν υπάρχει δημοκρατία. Και τέλος, επιτρέψτε μου να επιστρέψω στις πύλες του ijtihad. Οι Πύλες του ijtihad πρέπει να ανοίξουν εκ νέου. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, ούτε μπορεί κάποιος από εσάς, αλλά οι Μουσουλμάνοι πρέπει να το κάνουν οι ίδιοι. Επειδή δεν είμαι μουσουλμάνα, δεν έχω κανένα δικαίωμα να το κάνω αυτό. Καλώ όλους τους μουσουλμάνους να ανοίξουν τις πύλες του ijtihad αυτή τη στιγμή. Σας ευχαριστώ πολύ.

Το 2^ο μέρος:

Θα κάνω την τελική δήλωσή μου μικρή δίνοντας σας ένα σύντομο σχόλιο σχετικά με τον όρο "ισλαμοφοβία".

Όσον αφορά την ισλαμοφοβία: Ο όρος εισήχθη με την Ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν, στο τέλος της δεκαετίας του 1970 ως μία πολεμική λέξη με σεβασμό στην σαρία. Λέει στη σαρία ότι το Ισλάμ, ο προφήτης, και ο Αλλάχ δεν μπορούν να δυσφημιστούν. Όλα αυτά μπορούν να βρεθούν στο “Reliance of the Traveller”, το εγχειρίδιο για το νόμο της Σαρία. Αν έρθετε στο σεμινάριο μου, θα τα μάθετε όλα αυτά.

Λέει ξεκάθαρα σε αυτό το βιβλίο ότι ο καθένας, είτε μουσουλμάνος είτε μη μουσουλμάνος σπιλώνει το όνομα του Αλλάχ ή του προφήτη του, όπως μπορεί κανείς να το ερμηνεύσει αυτό, είναι ένας ‘Ισλαμόφοβος’ και αξίζει τον θάνατο.

Αυτό που θα έπρεπε να μας ανησυχεί πραγματικά εδώ, είναι ότι ο όρος αυτός έχει τεθεί στο ίδιο επίπεδο, τόσο στο πλαίσιο του ΟΗΕ, στον οποίο οι ισλαμικές χώρες αποτελούν το μεγαλύτερο [όσον αφορά τους ψήφους] μπλοκ, μόνο και μόνο επειδή έχουν το μεγαλύτερο αριθμό των χωρών και η ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχουν ακολουθήσει το παράδειγμά του, το ότι η ισλαμοφοβία είναι ίση με το ρατσισμό.

Αυτή είναι μία πολύ ανησυχητική κατάσταση, και νομίζω ότι ειδικά σε αυτό το πλαίσιο ότι οι Αυστριακοί πολιτικοί, αλλά όχι όμως μόνο οι αυστριακοί πολιτικοί, αλλά επίσης, οι ευρωπαίοι πολιτικοί, συντάσσονται σε αυτό [στο να εξισώνουν την ισλαμοφοβία με το ρατσισμό], για οποιοδήποτε λόγο.

Αυτό σημαίνει: ο όρος ισλαμοφοβία πρέπει να είναι καταδικαστέος αμέσως. Ακόμα και αν πούμε λογικά ότι η ισλαμοφοβία, μια φοβία είναι ένας παράλογος φόβος για κάτι, δεν μπορώ να έχω έναν παράλογο φόβο για το Ισλάμ, διότι μελετώ τη διδασκαλία του Ισλάμ, και ξέρω τι συμβαίνει. Και από αυτό το "φόβο" μπορώ να κάνω κάτι.

Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα.

Σε κάθε περίπτωση, η ισλαμοφοβία πρέπει να απορριφθεί από την πλευρά μας, ακόμη ούτε πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο, γιατί τότε είμαστε στο πλευρό της Οργάνωσης Ισλαμικής Συνεργασίας. Αυτή είναι για την ισλαμοφοβία. Αν έρθετε στο σεμινάριο μου, θα μάθετε πολλά περισσότερα για την ισλαμοφοβία, και θα μάθετε για τους κινδύνους της.

Τώρα στην τελική μου δήλωση. Υποσχέθηκα να σας διαβάσω τρεις προτάσεις, με τις οποίες προσδιορίζω τον εαυτό μου εντελώς.

Η πρώτη δήλωση: η κριτική μου αφορά μια ιδεολογία και όχι το λαό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και επειδή μου βάζουν λόγια στο στόμα μου, επαναλαμβάνω: η κριτική μου αφορά μια ιδεολογία και όχι κάθε ανθρώπινο ον.

Η δεύτερη δήλωση: Κάθε μορφή κριτικής του Ισλάμ, ο πατριωτισμός, και η εθνική συνείδηση ​​είναι χαρακτηρισμένα σε όλους τους τομείς με τον όρο του ‘δεξιού λαϊκισμού’, και ο οποιοσδήποτε είναι αντιμέτωπος με όρους όπως ‘μίσος’, ‘ξενοφοβία’ και ‘εξτρεμισμός’. Αυτό είναι που ήθελα να σας ζητήσω να σκεφτείτε και να σκεφτούμε.

Και τελικά οι σκέψεις μου είναι πολύ αγαπητές στην καρδιά μου. Η δήλωση έχει ως εξής: Είναι «δεξιά» να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα των γυναικών; Είναι "δεξιά" να επικρίνεις μια θρησκεία, ή οποιαδήποτε άλλη θρησκεία; Είναι «δεξιά» να υπερασπίζεσαι το δικαίωμα του ατόμου πάνω από εκείνο μίας ιδεολογίας;

Σας λέω: αν αυτό συμβαίνει, τότε ναι μπορώ να σας πω, ναι, παρουσιάζω δεξιές πολιτικές απόψεις.

Σας ευχαριστώ που ήρθατε απόψε.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή : ΕΔΩ και ΕΔΩ