Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Μια (όχι και τόσο παλιά) ιστορία πολέμου κατά της αργίας της Κυριακής στις ΗΠΑ



Ο πατέρας Leonard Finney (1897 – 1978) ήταν ένας Αμερικάνος Βενεδικτίνος μοναχός και ιερέας, ικανός ιεροκήρυκας και συγγραφέας και αυστηρά προσκολλημένος στις ρωμαιοκαθολικές παραδόσεις. Πολέμησε κατά της ‘φιλελευθεροποίησης’ των ρωμαιοκαθολικών δογμάτων, αλλά και προειδοποίησε για τους επιζήμιους Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς και τους Προτεστάντες συντηρητικούς, το 1930 και 1940 που δεν πολεμούσαν την εξάπλωση του Ιουδαϊσμού στην Αμερική. Το πρόβλημά για τον Finney, ήταν η παθητική εγκατάλειψη των Αμερικανών Χριστιανών στο ρεύμα των Ιουδαϊκών επιρροών. Η έλλειψη θέλησης να πολεμήσουν τους ‘Ιουδαιστές’ έδινε θάρρος σε εκείνους που ήθελαν να ανατρέψουν τις χριστιανικές αρχές και παραδόσεις.

Οι Εβραίοι, κατά τον Finney, προκειμένου να πετύχουν την αποαμερικανοποίηση ή αποχριστιανοποίηση, χρησιμοποιούσαν την ίδια τακτική με τους φίλους τους Κομμουνιστές που είχαν καταλάβει την εξουσία στη Ρωσία και είχαν καταλυτική επίδραση στον πολιτισμό του Δυτικού κόσμου. Ο Λένιν την ονόμαζε “τακτική σαλάμι”: καταστρέφοντας τις χριστιανικές πεποιθήσεις και αρχές σιγά-σιγά (κομματάκι-κομματάκι), κάνοντας επίθεση στην υπάρχουσα τάξη και στα βαθύτερα πιστεύω μια φορά στον ένα τομέα, μια στον άλλο, υποστηρίζοντας τον παραλογισμό (αληθινό ή μη μιας συνήθειας ή συμπεριφοράς, ώστε να δημιουργήσουν ένα ρήγμα στη δομή και, στη συνέχεια, να πλατύνουν τόσο που να μην μείνει Χριστιανική παράδοση ή αντίσταση στις Εβραϊκές καινοτομίες και βελτιώσεις.

Έγραφε ο π. Finney (φωτο) :

"Αυτές οι δύο δυνάμεις, είναι επικεφαλής στον κόσμο σήμερα, ο Κομμουνισμός και ο Σιωνισμός. Και οι δύο αυτές κινήσεις είναι ομολογουμένως αντιχριστιανικές, ενώ και οι δύο, βάσει στοιχείων, είναι στην προέλευση και την κατεύθυνση εβραϊκές." (Σεπτέμβριος 1958).
"Καθώς είναι σίγουρο ότι οι Εβραίοι είναι πίσω από τον Ελευθεροτεκτονισμό και την εκκοσμίκευση (της κοινωνίας) και τον κομμουνισμό, βρίσκονται πίσω και από την νομοθεσία "κατά του μίσους". Οι Εβραίοι υποστηρίζουν ανοχή μόνο για την καταστροφή της Καθολικής Εκκλησίας. Από την πλευρά τους, εξακολουθούν να διατηρούν ζωντανές τις φυλετικές τους κακόβουλες επικρίσεις και αντιπάθειες". (Ιανουάριος 1959).

Φυσικά, για κάτι τέτοιες θέσεις, ο π. Finney θεωρήθηκε «αντισημίτης».

Ο π. Finney εξέδιδε για χρόνια την The Point, μια μηνιαία τετρασέλιδη εφημερίδα. Στο φύλλο, του Ιανουαρίου του 1957, ο  γενικός τίτλος ήταν “Ιουδαϊκές εισβολές στη χώρα μας”. Το πρώτο μέρος είναι “Ο πολιτισμός μας πολιορκείται”. Σ’ αυτό, καταπιάνεται με την αυξανόμενη εβραϊκή θρασύτητα στην έκφραση της εχθρότητας απέναντι στο Χριστό, τον Χριστιανισμό και τους ηθικούς κανόνες και πρακτικές που βασίζονται στις Χριστιανικές αρχές.

Μια απόπειρα “εξιουδαϊσμού” της αμερικάνικης χριστιανικής κοινωνίας είναι η πρακτική κατάργηση της Κυριακής ως επίσημης ημέρας των χριστιανών. Ο π. Finney επισημαίνει πως ο αγώνας των Χριστιανών και η όλη στάση τους έχουν περιέλθει σε μειονεκτική θέση εξαιτίας της μη αναφοράς των Ιουδαίων ως πρωτεργατών των αντιχριστιανικών προγραμμάτων:

Γράφει στο “The Point”,:

Τους τελευταίους μήνες, η Καθολική ιεραρχία των Η.Π.Α. διεξάγει ένα αγώνα. Σύμφωνα με τα λόγια του καρδινάλιου Spellman, οι Αμερικανοί καθολικοί έχουν μια επιτακτική αποστολή να “αντισταθούν στη συνεχή εξάπλωση της ασέβειας και του θράσους στο σεβαστό εθιμοτυπικό της Κυριακής”. Ωστόσο, ακόμη και σ’ αυτό το ενδιαφέρον για τη διατήρηση της Ημέρας του Κυρίου μας, υπήρξε μια συνωμοτική παράλειψη. Κανείς ποτέ δεν αναφέρει ποιος βρίσκεται πίσω απ’ αυτήν την αναστάτωση. Είναι πράγματι αξιοσημείωτο, επειδή κανένα από τα σύγχρονα σχέδια των Εβραίων δεν είναι τόσο χυδαίο, φανερό και κραυγαλέο όσο η επίθεση στο θεσμό της Κυριακής. Απ’ όλες τις παραδοσιακές αξίες που είναι ξένες στους βλάσφημους της χριστιανικής κουλτούρας, καμία δεν είναι τόσο ξένη όσο η Ημέρα του Κυρίου μας - η εβδομαδιαία αυτή υπενθύμιση του Θριάμβου του Χριστού έναντι του Θανάτου και των Ιουδαίων, όταν αναστήθηκε από τον τάφο την Πρώτη Χριστιανική Κυριακή, το πρωϊνό του Πάσχα.
Μολονότι υπήρξαν αξιοσημείωτες επιτυχίες των Εβραίων σε άλλες περιοχές, η Νέα Υόρκη παραμένει, φυσιολογικά μάλλον, το αρχηγείο του Εβραϊκού - αντικυριακάτικου - αγώνα. Όλοι οι πολεμικοί σχεδιασμοί διενεργώνται μέσω ενός οργανισμού που ονομάζεται “Συλλογική Επιτροπή για έναν Δίκαιο Νόμο του Sabbath (Κυριακής ‚για τους Χριστιανούς)” και αντιπροσωπεύει τουλάχιστον 25 συλλόγους. Στο πηδάλιο βρίσκεται ο Leo Pfeffer, (φωτο) από το πανταχού παρόν τρίο των Pfeffers, Polier και Maslow, αρχιδικηγόρους του Αμερικάνικου Εβραϊκού Κογκρέσσου. Αποτελεί όνειρο του Pfeffer, ότι κάποια Κυριακή στο εγγύς μέλλον οι κεντρικοί δρόμοι, που ανήκουν στους Αμερικανοεβραίους, θα σφύζουν από την εμπορική δραστηριότητα μιας συνηθισμένης ημέρας, ενώ οι συνήθεις μπίζνες θα καταπνίξουν την αγιότητα της Χριστιανικής μέρας της ανάπαυσης.
Το ότι ο Καρδινάλιος-Αρχιεπίσκοπος θα έπρεπε να είχε κινηθεί προς κάθε είδους άμυνα υπέρ της Κυριακής είναι, φυσικά, ο φόρος τιμής στην τρομερή αποτελεσματικότητα της Ιουδαϊκής Συλλογικής Επιτροπής. Μία από τις περιπτώσεις της ανησυχίας της Εξοχότητας του ήταν ένα άρθρο στη “Sunday Times” της Ν. Υόρκης στις 8 του περασμένου Απριλίου.
Φαίνεται πως κάποιος Sol Sacks, ένας δημόσιος λογιστής του Μανχάταν, είχε την ιδέα να προσλάβει το προσωπικό του την Κυριακή, επιτρέποντας, μ’ αυτόν τον τρόπο τους πελάτες του να τακτοποιήσουν τις εκρεμμότητές τους, χωρίς τις διακοπές και ενοχλήσεις της κανονικής εβδομάδας. Πριν καιρό, το αστυνομικό τμήμα της πόλης “μυρίστηκε” το κόλπο του Sacks και ένα Κυριακάτικο πρωϊνό, μόλις είχε ξεκινήσει η ομάδα των 25 εργατών του στην Wall Street, ένα περιπολικό του παρουσίασε μια κλήση κατηγορώντας τον για παραβίαση του νόμου του Sabbath (Κυριακής).
Ο Sacks, συνοδευόμενος από το δικηγόρο του, Jacob Schientag, δικάστηκε από τον γνωστό Εβραίο δικαστή Charles Solomon, στο Δικαστήριο του Μανχάταν. Οι διαδικασίες ήταν σύντομες και κατέληξαν στο ότι “ο Κυριακάτικος Νόμος είναι μια θεσμοθετημένη τρέλα’. Ο δικαστής Solomon κατέληξε μ’ έναν εβραϊκό χλευασμό για ό,τι αντιπροσωπεύει η Κυριακή: “Ανοησίες! Η υπόθεση έκλεισε!”

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ και το βιβλίο «Ο Φόβος του Ιουδαϊκού Συνδρόμου», του Ray Jurjevich, εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://enoriakapareliou.wordpress.com/2012/07/31/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%83%CE%B9%CF%89%CE%BD/

Ιδού η απάντηση σε όλες τις απορίες

Ανώνυμος είπε...

Στο χέρι μας είναι. Δεν ψωνίζουμε τις Κυριακές και τα μαγαζιά δεν θα τα συμφέρει να ανοίγουν αφού δεν θα έχουν πελάτες. Απλά πράματα. Πόσοι όμως είμαστε συνειδητοποιημένοι Χριστιανοί πέρα από την αναγραφή στην ταυτότητα; (Δεν με εξαιρώ)

ΚΗΡΟΠΟΙΟΣ είπε...

Εδω δεν βρίσκεις λεφτά να ψωνίσεις τις καθημερινές, θα βρείς να ψωνίσεις τις Κυριακές;