Η Heather Barwick,
που μεγάλωσε με δύο λεσβίες “μαμάδες”, αφηγείται την συναρπαστική ιστορία της και
γιατί είναι εναντίον του «γάμου» ατόμων του ιδίου φύλου. Παντρεμένη με άνδρα και
μεγαλώνοντας τα τέσσερα παιδιά της, η Heather λέει ότι κατάλαβε γιατί ο «γάμος»
ατόμων του ιδίου φύλου είναι λάθος και γιατί βλάπτει τα παιδιά.
Γράφει την συγκλονιστική ιστορία της στο ‘The Federalist’:
«Gay κοινότητα, είμαι η κόρη σου» ξεκινάει η Heather. Η μαμά μου με μεγάλωσε με την σύντροφό της, πίσω στη δεκαετία του '80 και του '90... Αυτή
και ο μπαμπάς μου ήταν παντρεμένοι για λίγο. Ήξερε ότι ήταν ομοφυλόφιλη πριν
παντρευτεί, αλλά τα πράγματα ήταν διαφορετικά τότε.. Εκείνη τον άφησε όταν
ήμουν δύο ή τριών, επειδή ήθελε να είναι ευτυχισμένη με κάποιο πρόσωπο που πραγματικά
αγαπούσε: μια γυναίκα.
"Θυμάστε εκείνο το βιβλίο, "Η Heather έχει δύο μαμάδες"; (Το πρώτο βιβλίο με ομοφυλόφιλους γονείς, από την εβραϊκής καταγωγής συγγραφέα
Lesléa Newman, 1990) συνεχίζει η Heather. "Αυτή ήταν η ζωή μου. Η μαμά μου, η σύντροφός της, και εγώ
ζούσαμε σε ένα άνετο μικρό σπίτι στα προάστια μίας πολύ φιλελεύθερης και
ανοιχτόμυαλης περιοχής. Η σύντροφός της μου φέρθηκε σαν να ήμουν δική της κόρη".
Και συνεχίζει η Heather: "Δέθηκα με την γκέι κοινότητα... και εξακολουθώ να νιώθω τους γκέι ανθρώπους ότι
είναι οι δικοί μου άνθρωποι. Έχω μάθει τόσα πολλά από εσάς. Μου διδάξατε πώς να
είμαι γενναία, ειδικά όταν είναι δύσκολο. Μου διδάξατε την ενσυναίσθηση. Μου διδάξατε
πώς να ακούω. Και πώς να χορεύω. Μου διδάξατε να μην φοβάμαι τα πράγματα που
είναι διαφορετικά. Και μου μάθατε πώς να υποστηρίζω τον εαυτό μου, ακόμη και αν
αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην σταθεί κανένας μαζί μου.... Σας γράφω για να σας πω, ότι δεν υποστηρίζω τον γάμο των
ομοφυλοφίλων. Όχι όμως για τους λόγους που μπορεί να νομίζετε».
Η Χέδερ, που ανατράφηκε από λεσβίες «μητέρες», γράφει ότι ο “γάμος”
ατόμων του ιδίου φύλου αρνείται στο παιδί να έχει είτε μια μαμά είτε έναν μπαμπά.
«Πολλοί από εμάς, πολλά από τα παιδιά σας, είναι πληγωμένα», γράφει. «Η απουσία
του πατέρα δημιούργησε μέσα μου ένα τεράστιο κενό και πονούσα κάθε μέρα που δεν
είχα έναν μπαμπά. Μου άρεσε η σύντροφος της μαμάς μου, την αγαπούσα, αλλά μια
άλλη ‘μαμά’ δεν μπορούσε ποτέ να αντικαταστήσει τον πατέρα που έχασα».
«Μεγάλωσα περιτριγυρισμένη από γυναίκες που συνεχώς έλεγαν ότι
δεν χρειάζονται ή δεν θέλουν έναν άντρα. Ωστόσο, σαν μικρό κορίτσι, τόσο
απεγνωσμένα ήθελα έναν μπαμπά», έγραψε η Heather. «Είναι ένα περίεργο και μπερδεμένο πράγμα να ζεις και να
μεγαλώνεις με αυτόν τον βαθύ άσβεστο πόνο για έναν πατέρα, για έναν άντρα, σε
μια κοινότητα που λέει ότι οι άνδρες είναι περιττοί».
«Η ιστορία της Heather Barwick για το πώς η ίδια και άλλα
παιδιά που ανατρέφονται από γονείς του ιδίου φύλου έχουν υποστεί ζημία από την
έλλειψη του γονιού του αντιθέτου φύλου είναι μόνο ένας από τους πολλούς λόγους
για τους οποίους ο ‘γάμος’ των ατόμων του ιδίου φύλου και η υιοθεσία από άτομα του
ιδίου φύλου είναι λάθος», δήλωσε ο Mat Staver, ιδρυτής και πρόεδρος του Liberty Counsel. "Θα πρέπει να
περάσουμε νόμους που να ενισχύουν την οικογένεια, όχι να την γκρεμίζουν με το να
καταδικάζουν παιδιά να μεγαλώνουν με ένα ζευγάρι ανθρώπων του ιδίου φύλου. Η
πολιτική της ένωσης ατόμων του ιδίου φύλου, λέει ότι οι μαμάδες και οι
μπαμπάδες είναι άνευ σημασίας για την ευημερία των παιδιών. Το κοινωνικό
πείραμα της ένωσης ατόμων του ιδίου φύλου πληγώνει τα παιδιά», κατέληξε ο Staver.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
5 σχόλια:
Να θιξω ενα παραπλησιο θεμα-πιστευετε πως ολοι οι ομοφυλοφιλοι ειναι ψυχικα διαταραγμενοι; δεν υπαρχουν δηλαδη απο τη φυση τους ομοφυλοφιλοι;;
Κατ' αρχήν, θα πρέπει να πούμε οτι για κάποιον που θέλει να εκπονήσει μια ακαδημαϊκή ή διπλωματική, ή δημοσιογραφική εργασία επάνω στο θέμα των καταστροφικών συνεπειών του κιναιδισμού και της κατάρριψης των επιχειρημάτων που υποστηρίζουν την κανονικότητα και διάδοσή του, ατομικά και κοινωνικά, το ιστολόγιο του Κόκκινου Ουρανού είναι το μοναδικό στο ελληνικό διαδίκτυο που προσφέρει τόσο μεγάλο υλικό έρευνας και αναφοράς.
Εν συνεχεία, θεωρώ οτι οι αυστηρότεροι κριτές και τιμωροί των ατόμων που ανάγκασαν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν σε παρά φύσει περιβάλλοντα, θα είναι τα ίδια τα παιδιά τους. Αυτό το συμπεραίνω απο περιπτώσεις που έχω ακούσει και την Κοινή Λογική(που εκλείπει ταχέως).
Διαβάστε κι εδώ:
"ο 66χρονος Jean-Dominique Bunel..."μεγάλωσε με δύο γυναίκες" και υπέφερε από την έλλειψη ενός πατέρα...Έζησα την απουσία ενός πατέρα, και το έζησα όπως ένα ακρωτηριασμό...Θα «θεσμοποιήσουν» μια κατάσταση που με έχει σημαδέψει σημαντικά. Σε αυτό υπάρχει μια αδικία που δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να επιτρέψω."
http://redskywarning.blogspot.gr/2013/01/blog-post_27.html
Κλείνοντας, όσον αφορά αυτή την "ομολογία" της συγγραφέως:
«Έχω μάθει τόσα πολλά από εσάς. Μου διδάξατε πώς να είμαι γενναία, ειδικά όταν είναι δύσκολο. Μου διδάξατε την ενσυναίσθηση. Μου διδάξατε πώς να ακούω. Και πώς να χορεύω. Μου διδάξατε να μην φοβάμαι τα πράγματα που είναι διαφορετικά. Και μου μάθατε πώς να υποστηρίζω τον εαυτό μου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην σταθεί κανένας μαζί μου.... »
πιστεύω οτι ένα άτομο που κυλιέται σα γουρούνι στον ηθικοπνευματικό βούρκο, δε μπορεί να σου διδάξει γενναιότητα, υπακοή, 'ενσυναίσθηση' κλπ., αλλά μόνο το βούρκο του. Διότι αντιλαμβάνεται και αξιολογεί τον κόσμο και τους συνανθρώπους του μέσα απο τους διαστρεβλωτικούς 'φακούς' του πάθους του.
Ίσως η συγγραφέας να ήθελε να προδιαθέσει τους αναγνώστες της θετικά(αφού απευθύνεται σε αυτή την 'κοινότητα'), γράφοντας αυτά τα δήθεν αβανταδόρικα τσιτάτα, ωστε να αποφύγει τα γνωστά "bias", "bigotry", "self-hater" και λοιπές νεοταξίτικες ταμπέλες αποφυγής επιχειρηματολογίας.
Για τον ανώνυμο που ρωτά περί διαταραχής ή φύσεως:
Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης - Το παρδαλό δαιμόνιο
http://katanixis.blogspot.gr/2013/06/blog-post_8634.html
Εἶναι ἀσθένεια, κληρονομική διάθεση ἤ πάθος; π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
https://www.youtube.com/watch?v=o0XAK359SYo
Είναι η θεωρία του «γεννήθηκα ομοφυλόφιλος» μία απάτη;
http://redskywarning.blogspot.gr/2010/06/blog-post_04.html
http://www.massresistance.org/docs/gen/08a/born_gay_hoax/TheBornGayHoax.pdf
Και κάποια σχόλια:
εαν δεχθούμε οτι κάποιος είναι απο τη φύση του κίναιδος, τότε με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, κάποιος είναι απο τη γέννησή του παιδεραστής, αιμομίκτης, κτηνοβάτης, νεκρόφιλος, γεροντόφιλος, κλπ.
H ψυχιατρική(πριν γίνει ΜΚΟ και πολιτικά ορθή) ποτέ δεν δέχθηκε την εκ φύσεως προέλευση της γενετήσιας παρεκτροπής.
Και όπως λένε(περίπου) οι αγγλοσάξωνες: "if you don't know it, then you don't think about it. And if you don't think about it, you don't do it."
καλο φαινεται το site σας, πολυ ωραια επισης και η απαντηση στην ερωτηση του απο πανω! συνεχιστε να ανεβαζετε τετοια ενημερωτικα αρθρα και γενικα μπραβο!!
Οταν οι ορμονες στο σωμα ξυπνησουν και κανουν παρτι,η λογικη παει περιπατο,ειναι σαν να εχεις 300 αλογα μοτερ σε smart,δεν μπορεις να το ελεγξεις...
Δημοσίευση σχολίου