Κουβανοί στο στρατό των Νοτίων

Όταν ξέσπασε ο Πόλεμος Ανεξαρτησίας του Νότου (που έμεινε γνωστός ως αμερικάνικος «εμφύλιος» 1861 -1865) πολλοί ισπανόφωνοι, ως επί το πλείστον Μεξικάνοι, Πορτορικανοί και Κουβανοί (το Πουέρτο Ρίκο και η Κούβα ήταν ισπανικές αποικίες) που ζούσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατατάχτηκαν στο στρατό της Συνομοσπονδίας. Υπολογίζεται ένας αριθμός 2.500 ατόμων, ο οποίος κατά την διάρκεια του πολέμου αυξήθηκε. (Η πληροφορία αυτή καταρρίπτει την εικόνα που παρουσιάζει το κατεστημένο για τους Νότιους ότι ήταν κάποιοι Λευκοί «ρατσιστές» που μισούσαν τους Μαύρους και τις μειονότητες. Όσοι δεν αρέσκονται να μαθαίνουν ιστορία από το χόλυγουντ και τα media, γνωρίζουν ότι στο στρατό των Νοτίων εκτός από ισπανόφωνους, υπήρχε ένας σημαντικός αριθμός Μαύρων και Ινδιάνων, ενώ υπήρξαν και Έλληνες που φόρεσαν την γκρι στολή!).

Ο πλέον γνωστός Κουβανός ήταν ο συνταγματάρχης Ambrosio José Gonzales (1818-1893) που είχε εγκατασταθεί στη Νότια Καρολίνα και είχε όνειρό του την αποδέσμευση της Κούβας από τους Ισπανούς.

Ένας άλλος ήταν ο αντισυνταγματάρχης Paul Francis de Gournay (1828-1904), ο οποίος πολέμησε για την ανεξαρτησία από την Ισπανία και μετά εγκαταστάθηκε στη Λουιζιάνα. Έγινε διοικητής του 12ου τάγματος πυροβολικού της Λουιζιάνα.

Το πιο εντυπωσιακό όνομα όμως είναι αυτό του "υπολοχαγού Harry Buford", καθώς παρά το αγγλόφωνο όνομα ήταν κουβανικής καταγωγής και μάλιστα ήταν γυναίκα!

Το πραγματικό όνομά της ήταν Loreta Janeta Velazquez (1842-1897) και μεταμφιέστηκε (βάζοντας μουστάκι και μουσάκι) σε στρατιώτη χωρίς να το γνωρίζει ο σύζυγός της, ο οποίος και σκοτώθηκε λίγες μέρες μετά την άφιξή της στο μέτωπο. Πολέμησε στις μάχες του Bull Run, του Ball's Bluff και του Fort Donelson. Όταν κάποια στιγμή αποκαλύφθηκε το φύλο της στη Νέα Ορλεάνη την απέταξαν από τον στρατό. Απτόητη, εκείνη κατατάχτηκε εκ νέου και πολέμησε στο Shiloh, μέχρι που για μια ακόμη φορά αποκαλύφθηκε. Στη συνέχεια έγινε κατάσκοπος για λογαριασμό της Συνομοσπονδίας, και εργάζονταν μεταμφιεζόμενη πολλές φορές σε άνδρα. Μετά τον πόλεμο, ταξίδεψε στην Ευρώπη και στο Νότο. Παντρεύτηκε ένα λοχαγό και μετανάστευσε μαζί του στη Βενεζουέλα. Όταν εκείνος πέθανε επέτρεψε στις ΗΠΑ και έγραψε ένα βιβλίο το 1876 με τίτλο “The woman in battle” όπου εξιστορούσε αυτά που είχε ζήσει. Πολλοί θεώρησαν τότε ότι ό,τι έγραφε ήταν της φαντασίας της. Μέχρι και σήμερα αρκετοί αμφισβητούν την γνησιότητα της ιστορίας.

Ambrosio José Gonzales, ο Κουβανός συνταγματάρχης των Νοτίων

Ο συνταγματάρχης Ambrosio José Gonzales (3 Οκτωβρίου 1818 – 31 Ιουλίου 1893) ήταν Κουβανός επαναστάτης που έγινε συνταγματάρχης στον Στρατό της Συνομοσπονδίας. Ο Γκονζάλες ήθελε οι Ηνωμένες Πολιτείες να προσαρτήσουν την Κούβα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε ως επικεφαλής του πυροβολικού στη Νότια Καρολίνα, Γεωργία και Φλόριντα.

Ο Γκονζάλες γεννήθηκε στην πόλη Matanzas της Κούβας το 1818. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και ιδρυτής της πρώτης ημερήσιας εφημερίδας του Matanzas. Η μητέρα του προερχόταν από φημισμένη οικογένεια της περιοχής. Μετά το θάνατο της μητέρας του, ο πατέρας του έστειλε τον 9χρονο Ambrosio στην Ευρώπη και τη Νέα Υόρκη, όπου έλαβε την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επέστρεψε στην Κούβα και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας, όπου σπούδασε τέχνες και επιστήμες και αργότερα νομική, και αποφοίτησε το 1839. Επέστρεψε στο Matanzas και έγινε ένας δάσκαλος και αργότερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας, όπου δίδασκε γλώσσες (είχε ευχέρεια στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ιταλικά).

Το 1848, ο Γκονζάλες έγινε μέλος μιας μυστικής οργάνωσης με το όνομα ‘Havana Club’ που ήθελε την προσάρτηση της Κούβας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, προκειμένου να απελευθερωθεί το νησί από τον ισπανικό ζυγό. Το κίνημα βρήκε ενθάρρυνση από ένα κύμα επεκτατισμού που υπήρχε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα στο Νότο, μετά την προσάρτηση του Τέξας από τις ΗΠΑ το 1845.

Η ομάδα Havana Club επιδίωκε την προσάρτηση από τις ΗΠΑ μέσω ενός συνδυασμού οικονομικών, διπλωματικών και στρατιωτικών μέσων. Η σύνδεση του Γκονζάλες με διακεκριμένους Νότιους τον οδήγησε να συντάξει ένα μανιφέστο ενθάρρυνσης της προσάρτησης της Κούβας. Από το 1849, ο Γκονζάλες άρχισε να ενδιαφέρεται για τα επαναστατικά σχέδια του Βενεζουελανού στρατηγού Narciso López, ο οποίος οδήγησε τελικά αρκετές στρατιωτικές αποστολές, γνωστές ως filibusters, στην προσπάθειά του να απελευθερώσει την Κούβα από την εξουσία της Ισπανίας. Μεταξύ 1849 και 1851, ο Γκονζάλες συνόδευσε τον López σε αρκετές από τις αποστολές του. Οι ισπανικές αρχές επιχείρησαν να συλλάβουν τον López, αλλά εκείνος κατάφερε να δραπετεύσει και να ζητήσει άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 1849 ο Γκονζάλες πολιτογραφήθηκε πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών σύμφωνα με ένα νόμο που πρόσφερε υπηκοότητα σε ελεύθερους Λευκούς που είχαν ζήσει στη χώρα για τουλάχιστον τρία έτη πριν από την ηλικία των 21 ετών. Στη συνέχεια, του ανατέθηκε από τη χούντα της Αβάνας να ζητήσει βοήθεια από τον στρατηγό William J. Worth, έναν βετεράνο του Μεξικο-αμερικανικού πολέμου. Μαζί με τον Worth, ο Γκονζάλες θα προετοίμαζε μια αποστολή πέντε χιλιάδων Αμερικάνων βετεράνων, οι οποίοι θα αποβιβάζονταν στην Κούβα προς ενίσχυση των κουβανών πατριωτών οι οποίοι με επικεφαλής τον López θα πραγματοποιούσαν ένοπλη εξέγερση. Το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε λόγω του πρόωρου θανάτου του Γουόρθ.

Στις 19 Μαΐου 1850, οι López και Γκονζάλες οργάνωσαν επίθεση στο παλάτι του Κυβερνήτη. Η αποστολή όμως απέτυχε και οι Γκονζάλες, López και οι άνδρες τους επιβιβάστηκαν στο καράβι και κυνηγημένοι από ισπανικό πολεμικό πλοίο Pizarro κατευθύνθηκαν προς την Φλόριντα. Μετά την αποτυχία μιας άλλης εκστρατείας για την απελευθέρωση της Κούβας το 1851, ο Gonzales εγκαταστάθηκε στο Beaufort της Νότιας Καρολίνας. Στις προσπάθειές του να βρει βοήθεια για την ανεξαρτησία της Κούβας, συναντήθηκε με πολιτικούς ηγέτες συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου των ΗΠΑ Φράνκλιν Πιρς και του Υπουργού Πολέμου Jefferson Davis (μετέπειτα πρόεδρο των Συνομόσπονδων Πολιτειών της Αμερικής - C.S.A.).

Το 1856, παντρεύτηκε την 16χρονη Harriet Rutledge Elliot, κόρη εξέχοντος γερουσιαστή της Νότιας Καρολίνας και συγγραφέα. Με την Harriet απέκτησαν έξι παιδιά.

Με το ξέσπασμα του Πολέμου της Ανεξαρτησίας του Νότου, ο Γκονζάλες εντάχθηκε στο στρατό της Συνομοσπονδίας ως εθελοντής στο σώμα του Στρατηγού Pierre Gustave Toutant Beauregard (φώτο), ο οποίος ήταν συμμαθητής του στην πόλη της Νέας Υόρκης. Ο Gonzales ήταν ενεργός κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του Fort Sumter. Στην έκθεσή του σχετικά με τις ενέργειες της 12ης Απριλίου, ο στρατηγός Beauregard τον μνημόνευσε για την ακούραστη και πολύτιμη βοήθειά του και ότι εκτέλεσε το καθήκον του με μεγάλη προθυμία και κέφι.

Στη συνέχεια ο Γκονζάλες υπηρέτησε ως ειδικός βοηθός στον κυβερνήτη της Νότιας Καρολίνα, όπου υπέβαλε σχέδια για την υπεράσπιση των παράκτιων περιοχών της πολιτείας του και αργότερε έγινε αντισυνταγματάρχης πυροβολικού με αποστολή την επιθεώρηση των ακτών. Το 1862 προήχθη σε συνταγματάρχη και έγινε αρχηγός του Πυροβολικού του Σώματος της Νότιας Καρολίνας, της Γεωργίας και της Φλόριντα υπό τον στρατηγό John C. Pemberton. Ο Γκονζάλες ματαίωσε τις προσπάθειες των Βόρειων να καταστρέψουν τους σιδηροδρόμους και άλλα σημαντικά σημεία στην ακτή της Καρολίνας. Στις 30 Νοεμβρίου 1864, ο Γκονζάλες υπηρέτησε ως διοικητής πυροβολικού στη μάχη του Honey Hill. Η Μάχη αυτή ήταν η τρίτη μάχη της «πορείας προς τη θάλασσα» του Σέρμαν στη Σαβάννα της Γεωργίας.

Μετά τον πόλεμο ο Γκονζάλες ακολούθησε μια ποικιλία επαγγελμάτων, τα οποία ήταν οριακά επιτυχημένα, και όπως και άλλοι, δυσκολευόταν να καλύψει τις ανάγκες της μεγάλης οικογένειάς του.

Το 1869, ο Γκονζάλες και η οικογένειά του μετακόμισαν στην Κούβα, όπου η σύζυγός του Harriet πέθανε από κίτρινο πυρετό. Ο Γκονζάλες με τα παιδιά επέστρεψαν στη Νότια Καρολίνα.

Οι γιοι του Γκονζάλες, Αμβρόσιος και Narciso, έγιναν αξιοσημείωτοι δημοσιογράφο και το 1891, ίδρυσαν την εφημερίδα ‘The State’ στην Κολομβία, της Νότιας Καρολίνας.

Ο Gonzales αρρώστησε και πέθανε σε νοσοκομείο στο Long Island της Νέας Υόρκης, στις 31 Ιουλίου 1893.

Έτσι, ο Γκονζάλες για λίγα χρόνια έχασε τον ισπανο-αμερικανικό πόλεμο του 1898, όπου επιτεύχθηκε ο σκοπός που για καιρό ευαγγελίζονταν – η απελευθέρωση της Κούβας από τον ισπανικό ζυγό μέσω αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές : εδώ, εδώ κι εδώ