Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Επιτέλους, μία ευρωπαϊκή ταινία με τρομοκρατικό κτύπημα και μουσουλμάνους. Μισό λεπτό... Οι μουσουλμάνοι είναι τα θύματα. Και οι «κακοί» ξέρετε ποιοι...

Το «In The Fade» (Aus dem Nichts στα γερμανικά) είναι μια γερμανική ταινία για τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την θλίψη και τον πόνο που αυτές σκορπίζουν στους συγγενείς των θυμάτων. Λογικά, στην ταινία θα πρέπει να υπάρχουν μουσουλμάνοι, σωστά; Ε, λοιπόν υπάρχουν. Αλλά… μόνο ως θύματα. Βλέπετε, οι τρομοκράτες εδώ είναι "νεοναζί". Και όχι απλώς νεοναζί. Γερμανοί νεοναζί. The real thing, που λέμε.


Η πρωταγωνίστρια είναι η ξανθιά, γαλανομάτα Γερμανίδα ηθοποιός Diane Kruger (που κάποτε έπαιξε την «Ωραία Ελένη» στην «Τροία»). Παντρεύεται ένα Τούρκο έμπορο ναρκωτικών και κάνει μαζί του έναν γιο. Αλλά τόσο ο σύζυγός της όσο και ο γιος της πέφτουν θύματα τρομοκρατικής επίθεσης που διαπράχθηκε από τους προαναφερθέντες κακούς νεοναζί. Στη δίκη, ο δικηγόρος των ναζί ισχυρίζεται ότι υπάρχουν εύλογες αμφιβολίες για την ευθύνη των πελατών του και οι ναζί τελικά, αθωώνονται λόγω αμφιβολιών. 

Έτσι η Kruger αποφασίζει να εκδικηθεί η ίδια. Αυτό είναι το story.
Το σενάριο, λοιπόν, είναι μια κοινή στον κινηματογράφο και όχι στην ζωή - πόσοι αλήθεια, δυτικοί συγγενείς θυμάτων τρομοκρατικών επιθέσεων έχουν αποφασίσει να εκδικηθούν οι ίδιοι για τον χαμό των αγαπητών του προσώπων; - ιστορία εκδίκησης μέσα σε χοντρό περιτύλιγμα πολιτικής ορθότητας. 

Η ταινία σκηνοθετήθηκε από έναν Τούρκο (που αναφέρεται ως «Γερμανός σκηνοθέτης»), τον Fatih Akin. "Fatih", όνομα που παρεμπιπτόντως, σημαίνει "Κατακτητής" στα τουρκικά. (Προέρχεται από τον Μωάμεθ Β' τον Πορθητή που είναι γνωστός και ως «Μεχμέτ Φατίχ». Θυμάστε επίσης, την τουρκική υπερπαραγωγή “Fatih“ για την Άλωση).

Κατηγορούμενοι είναι ένα ζευγάρι νεοναζί. Στην ταινία εμφανίζεται και ένας «Έλληνας ξενοδόχος» (ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης) που όπως αποδεικνύεται «είναι μέλος της Χρυσής Αυγής»!... Σε άρθρο της ελληνόφωνη συστημική ιστοσελίδα επαινεί τον Φατίχ Ακίν που «αντιστρέφει τους όρους της τρομοκρατίας» και που «πολύ σωστά ενοχοποιεί την άνοδο του νεοναζισμού στη Γερμανία». Ω, ναι, ούτε ένα Αλλάχ Ακμπάρ δεν πρόκειται να ακούσετε εδώ.

Ακόμη και ο κριτικός του Guardian συμφώνησε ότι η ταινία είναι θλιβερή και η ερμηνεία της Kruger τίποτα το ξεχωριστό. Αλλά στις Κάννες εάν κάνετε ταινία με «πολιτικά μηνύματα» κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της πολιτικής ορθότητας παίρνετε επιπλέον πόντους, και έτσι η Kruger αποχώρησε με το βραβείο της "Καλύτερης Ηθοποιού".

Trailer:

Με μια μεγάλη επίθεση «ενσωματωμένων» μωαμεθανών οπαδών της τζιχάντ να συμβαίνει πλέον σε εβδομαδιαία βάση (σε λίγο σε ημερήσια) στην Ευρώπη, αυτού του είδους η αισχρή προπαγάνδα δεν είναι για γέλια, είναι ένα αίσχος.

Κανένας "ευαίσθητος" φυσικά, δεν τολμάει να φτιάξει ταινία με θέμα τρομοκρατικό κτύπημα ισλαμιστών. Ας επιλέξει ένα από τα πολλά. Όποιο θέλει. Ο δε Τούρκος σκηνοθέτης, εάν θέλει να μας κάνει μαθήματα για "τρομοκρατία", "δικαιώματα" και "δημοκρατίες", ας πάει να φτιάξει ταινία για τις σφαγές των ομοφύλων του ή για τους Γκρίζους Λύκους ή έστω για την Τουρκία του Ερντογάν. 

Επίσης, ένας σχολιασμός για την εγχώρια πραγματικότητα και όχι για τις φαντασιώσεις των αριστερών: Για τους τέσσερις ανθρώπους που κάηκαν ζωντανοί στην ΜARFIN και που δεν πλήρωσε ποτέ κανένας, θα γίνει καμιά ταινία; Μάλλον όχι. Δεν έχει «νεοναζί», εκεί.

ΥΓ: Κάτω από το βίντεο με το trailer υπάρχει εύστοχο σχόλιο από Γάλλο ή Γαλλίδα, Τα ονόματα των κατηγορουμένων για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Γαλλία:

1995-Khaled Kelkal
1995-Boualem Bensaid
1995-Karim Boussa
1995-Abdelkader Bouhajdar
1995-Abdelkader Mameri
1995-Qmain Ait Ali Belkacem
1995-Nasserdine Slimani
1995-Rachid Ramda
1995-Safé Barouda
2012-Moahamed Merh
2013-Abdelkarim Dekhar
2014-Medhi Nemmouche
2014-Bilala Nzohabonayo
2015-Cherif Kouachi
20115-Said Kouachi
2015-Amedy Coulibaly
2015-Sid Ahmed Glam
2015-Yassin Salhi
2015-Ayoub El Khazzani
2015-Ahmed Almohammed
2015-Abdelslam Salah
2015-Abbdulakbak.B
2016-Larossi Abballa
2016-Mohamed Lahouaiej Bouhlel
2016-Abdel Kermiche
2016-Abdel Malik Nabil-Petijean
2017-Karim Cheurfi
   ......to be continued 

ΚΟ / από εδώ

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αίσχος!!! Αίσχος αίσχος αίσχος!!! Παρουσιάζουν τον τούρκο σύζυγό της ως ... έμπορο ναρκωτικών;;; αν είναι δυνατόν! είναι ρατσιστικό και ξενοφοβικό.
Το σωστό θα έπρεπε να είναι κάποιος φιλόσοφος, επιστήμων, ή ένας καθηγητής πανεπιστημίου. Ίσως κάποιος σπουδαίος μουσικός ας πούμε τις όπερας. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Αίσχος!

Η επίσημη θέση του σουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επι αυτού έγινε γνωστή;

Unknown είπε...

Θα ήθελα να αναφερθώ σε μία γαλλική ταινία που βγήκε πριν περίπου 2 χρόνια και πραγματεύεται την ισλαμική τρομοκρατία , δείχνει πιστεύω με μεγάλο ρεαλισμό τι συμβαίνει στους πυρήνες. Δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο της.

Ανώνυμος είπε...

Μήπως δεν ήταν τελικά ο Χίτλερ αλλά ο Μιχαλολιάκος και η χρυσή Αυγή αντί για το κόμμα των ναζι που έκαναν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο...;
Μήπως θα πρέπει να ξαναγραφτεί η παγκόσμια ιστορία ώστε να συμφωνεί με την "πολιτική ορθότητα" και να ικανοποιηθεί η ΝΤΠ...;
Άμα είναι να μας το πουν στα ίσια να καταλάβουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε...
Όχι ότι δεν ξέρουμε φυσικά...

Bardanus Filippicus είπε...

Είδα την ταινία In the Fade του Fatih Akin με το "επίκαιρο" θέμα της επίθεσης νεοναζί εναντίον μουσουλμάνων. Μου έκανε άσχημη εντύπωση, εν έτει 2018 να επικαλούνται οι αριστεροί ναζιστικό κίνδυνο.
Θεωρώ μάλιστα ότι ένας λόγος που βγήκε η ταινία αυτή είναι για να κατηγορήσει τη Χρυσή Αυγή (ΧΑ). Εμφανίζεται ένας Έλληνας μάρτυρας υπεράσπισης των δολοφόνων του μουσουλμάνου, που είναι μέλος της ΧΑ. Τι θέλει να δείξει; Ότι η ΧΑ αποτελείται από δολοφόνους, τη στιγμή που κανένα στοιχείο εγκληματικότητας δεν προέκυψε από τη δίωξη της ΧΑ και το θέμα το αποσιωπούν πλέον.
Δεν άντεξα, όμως, όταν έδειξε την πρωταγωνίστρια Diane Kruger (με εντελώς συνηθισμένο παίξιμο, που όμως προκαλεί θαυμασμό ηθοποιίας στους καθεστωτικούς) να ετοιμάζει εκδίκηση, φτιάχνοντας βόμβα. Η σύσταση από το σκηνοθέτη, όμως, της τρομοκρατικής εκδικητικότητας καλύφθηκε από το γεγονός ότι αυτοκτόνησε κι αυτή μαζί με τα θύματά της, έτσι μόνο θαυμασμός για την αυτοθυσία της εκφράζεται, αντί αποτροπιασμός για την τζιχάντικη συμπεριφορά του σκηνοθέτη.
Στο τέλος, το συμπέρασμα μου ήταν ότι δεν μου άρεσε το έργο, ήταν χυδαία πολιτικά ορθό.
Κατόπιν, έψαξα στο ίντερνετ να δω τι γράφουν για την ταινία αυτή. Φυσικά τα καθεστωτικά site υμνούσαν την ταινία, λες κι ήταν πρωτότυπη.
Όμως είδα ξαφνικά την δημοσίευση του Κόκκινου Ουρανού, όπου γράφονταν σχεδόν όλα όσα σκέφτηκα, ίδια κι απαράλλαχτα.