Η "λεοπάρδαλη" και ο Βασιλιάς των ΕΛΛΗΝΩΝ

Κάποτε το είχα ακούσει και μου άρεσε. "Η αλήθεια ποτέ δεν φοβάται την επιστήμη".

Ο Βρετανός Νίκολας Χάμοντ, (Nicholas G. L. Hammond), καθηγητής Ιστορίας στο Cambridge και στο Bristol (1907 - 2001) είχε χαρακτηρίσει ως «βιασμό της ιστορικής αλήθειας» την αναγνώριση του γειτονικού μας νεοσύστατου κράτους των Σκοπίων ως «Μακεδονία».

«Το να μιλάς μακεδονικά σημαίνει ότι μιλάς μια διάλεκτο της ελληνικής, γιατί η γλώσσα των Μακεδόνων ήταν μια ιδιαίτερη μορφή της ελληνικής, που αντιστάθηκε στις εξωτερικές επιδράσεις», υπογράμμιζε.

Στο ίδιο συνέδριο ο Βρετανός καθηγητής είπε: «Τότε οι Αθηναίοι δεν έλεγαν είμαστε Έλληνες, όπως δεν το έλεγαν ούτε οι Σπαρτιάτες ούτε οι Μακεδόνες. Ήταν όμως όλοι Έλληνες».

Καθώς το λεγόμενο «Μακεδονικό» ζήτημα έχει έρθει για τα καλά στην επικαιρότητα ας θυμηθούμε τα όσα είχαν προφητικά γραφτεί σε ένα από τα πιο αποκαλυπτικά και προφητικά βιβλία της Αγίας Γραφής, στο βιβλίο του Προφήτη Δανιήλ (607 π.Χ).

Ο Προφήτης Δανιήλ γεννήθηκε 620 π.Χ., μεταφέρθηκε αιχμάλωτος σε μικρή ηλικία στην Βαβυλώνα το 605 π.Χ., και υπηρέτησε στην αυλή του βασιλιά Ναβουχοδονόσωρ όπου και ανατράφηκε.

Ήταν σοφότερος όλων και είχε «πνεύμα έξοχο» δοσμένο από τον Θεό.

Μέσα από οράσεις και ενύπνια (όνειρα με πνευματικό – προφητικό μήνυμα) που είδε ο ίδιος, αλλά και ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσωρ και ο διάδοχός του Βαλτάσαρ, ο Θεός του έδειξε όλη την πορεία της ιστορίας του κόσμου και ιδιαίτερα τις 4 μεγάλες αυτοκρατορίες που θα κυριαρχούσαν.

Την Βαβυλωνιακή, την Μηδοπερσική, την Ελληνική και την Ρωμαϊκή.

Στο ενύπνιο του Βαλτάσαρ,(έβδομο κεφάλαιο), οι αυτοκρατορίες παρουσιάζονται ως τέσσερα μεγάλα θηρία.

Η Ελληνική αναφέρεται ως «λεοπάρδαλη», που είχε «επάνω στην πλάτη της τέσσερις φτερούγες πουλιού» και «τέσσερα κεφάλια» και της "δόθηκε εξουσία".

Πράγματι με ελάχιστο στρατό (35.000 άνδρες) αλλά με τεράστια ταχύτητα, σαν αστραπή, ο στρατός του Μ. Αλεξάνδρου ξεκίνησε από τη Πέλλα και εξαπλώθηκε (σχεδόν «πετώντας») μέχρι τα βάθη της Ασίας.

Αυτό που έχε σημασία είναι, ότι παρακάτω, στο όγδοο κεφάλαιο, μεταξύ των άλλων, κάνει αναφορά για ένα «τράγο» που «ερχόταν από τη δύση επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης, και δεν άγγιζε το έδαφος» και «είχε ένα κέρας περίβλεπτο ανάμεσα στα μάτια του».

Αυτός ο από Δύσεως «τριχωτός τράγος» σύντριψε τον «κριό με τα δύο κέρατα», (που είναι η Μηδοπερσική Αυτοκρατορία), και «μεγαλύνθηκε υπερβολικά· και όταν δυνάμωσε, συντρίφτηκε το μεγάλο του κέρας· και αντ' αυτού ανέβηκαν άλλα τέσσερα περίβλεπτα κέρατα προς τους τέσσερις ανέμους τού ουρανού».

Η ερμηνεία που δίνεται στον Δανιήλ από τον Άγγελο Γαβριήλ είναι η εξής : «Και ο τριχωτός τράγος είναι ο βασιλιάς της Ελλάδας· και το μεγάλο κέρας, που είναι ανάμεσα στα μάτια του, αυτός είναι ο πρώτος βασιλιάς.», (Δαν. 8:5, 21)

Είναι ξεκάθαρο ότι αυτός ο «τράγος» που είναι ο «βασιλιάς τής Ελλάδας» είναι ο Μέγας Αλέξανδρος.

Επίσης γίνεται λόγος για την διαίρεση του βασιλείου του Μ. Αλεξάνδρου, που είναι το μεγάλο κέρατο σε 4 βασίλεια.

«Το ότι συντρίφτηκε, και ανέβηκαν τέσσερις αντ' αυτού, σημαίνει ότι τέσσερα βασίλεια θα σηκωθούν από το έθνος αυτό· όμως, όχι σύμφωνα με τη δική του δύναμη». (Δαν. 8:22).

Είναι τα βασίλεια Λυσιμάχου (Ελλάδα), Κασσάνδρου (Μ. Ασία), Σελεύκου (Ασία) και Πτολεμαίου (Αίγυπτος), που δημιουργήθηκαν μετά τον απροσδόκητο και πρόωρο θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου.

Έτσι το Βιβλίο του Προφήτη Δανιήλ μας δίνει ένα ακόμα δυνατό επιχείρημα για την στήριξη της ιστορικής αλήθειας.

Ότι ο Μακεδόνας Αλέξανδρος είναι ο «Βασιλιάς της Ελλάδος» και όχι περιοριστικά της Μακεδονίας. Είναι ο ηγέτης «του έθνους τούτου», του Ελληνικού.

Αυτό και μόνο το Βιβλικό επιχείρημα θα αρκούσε να αποδείξει όχι μόνο ότι η Μακεδονία είναι ελληνική αλλά είναι Ελλάδα.

Το πόσο αξιόπιστη και ακριβής είναι αυτή η προφητεία είναι ότι, πράγματι στην Σύνοδο των ελληνικών πόλεων, την οποία συγκάλεσε ο ίδιος ο Μ. Αλέξανδρος, το Φθινόπωρο του 336 π.X. στην Κόρινθο, ο Αλέξανδρος ανακηρύχθηκε «Βασιλεύς των Ελλήνων» (όπως ακριβώς είναι ο τίτλος που δίνεται στο βιβλίο του Δανιήλ !!!!!) στην επιχειρούμενη εκστρατεία εναντίον των Περσών.

Αναφορά στον Μέγα Αλέξανδρο γίνεται και στο Α’ Μακκαβαίων: «o Αλέξανδρος ο Μακεδόνας, γιος του Φιλίππου» (1:1) και «ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας, γιος του Φιλίππου, ο βασιλιάς που βασίλευσε πρώτος στους Έλληνες» (Α’ Μακ. 6:2).

Επίσης το Ταλμούδ των Εβραίων, διηγούμενο τη συνάντηση του Αλεξάνδρου και του Αρχιερέως το 333 π.Χ., αναφέρει ότι ο Αρχιερέας τον αποκάλεσε «Αλέξανδρο τον Βασιλέα των Ελλήνων».

Ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος γράφει στα κείμενά του ότι όταν ο Μ. Αλέξανδρος μπήκε στην Ιερουσαλήμ ως ελευθερωτής και όχι σαν κατακτητής το 332 π.Χ. τον υποδέχτηκε το Ιουδαϊκό ιερατείο με επικεφαλής τον αρχιερέα.

Αφού τον καλωσόρισαν ως ελευθερωτή από τα δεσμά των Περσών, του έδειξαν το βιβλίο του Προφήτη Δανιήλ και του διάβασαν τις περικοπές που αφορούσαν τις προφητείες για τις κατακτήσεις του και ιδιαίτερα τη συντριβή της αυτοκρατορίας των Μήδων και Περσών.

Η Αγία Γραφή επαληθεύεται .

"Και έχουμε βεβαιότερο τον προφητικό λόγο, στον οποίο κάνετε καλά να προσέχετε, σαν σε λυχνάρι που φέγγει μέσα σε σκοτεινόν τόπο, μέχρις ότου έρθει η αυγή τής ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλει μέσα στις καρδιές σας" (Πέτρου Β' 1:19).