Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Η επιστροφή του μπαμπά



Του Brett Stevens (Alternative Right) / ΚΟ

Μια πολιτιστική μετατόπιση συμβαίνει σε όλη τη Δύση: οι άνθρωποι απομακρύνονται από την ιδεολογία, ή το ιδανικό για το τι "πρέπει να" -με βάση τις ανησυχίες για την κοινωνικοποίηση με τους άλλους, προς την σκέψη που έχει βάση τα αποτελέσματα και η οποία δίνει έμφαση στην πραγματική παραγωγή και την πολιτισμική σταθερότητα.

Αυτό εκδηλώνεται με διάφορους διασκεδαστικούς τρόπους:


Τα τελευταία οκτώ χρόνια, και τα εξήντα τρία χρόνια πριν από αυτά, η Δύση βίωνε την κυριαρχία διαφόρων βαθμών αριστερισμού. Το 1968, είχαν τον κοινωνικό τους θρίαμβο, και στη συνέχεια, στη δεκαετία του 1990, ένα πολιτικό θρίαμβο, μετά τον οποίον παρήγαγαν ιδεολογικά ζόμπι που έγιναν Millennials και συνωστίζονταν για τον Ομπάμα.

Κατά την περίοδο αυτή, θεωρήθηκε φυσιολογική συμπεριφορά το να είσαι ένας "ελεύθερος καβαλάρης" ή κάποιος που ήθελες να τα έχεις όλα από την κοινωνία και να δώσεις πίσω ελάχιστα. Αυτό δεν ήταν απλώς ένα μέτρο για θέματα εργασίας και οικονομίας, αλλά συχνά για θέματα κοινωνικής τάξης. Πολλοί άνθρωποι αρκέστηκαν στο να συμπεριφέρονται άσχημα και να αφήνουν τους άλλους να καθαρίζουν το χάος που άφηναν πίσω και να αγωνίζονται να αποκατασταθεί η τάξη που υπήρχε κάποτε.

Τώρα, όμως, που οι ενήλικοι έχουν επιστρέψει στο δωμάτιο, αυτό το είδος της συμπεριφοράς εμφανίζεται ως κάτι το ιδιοτελές και παρασιτικό. Αυτό σημαίνει μια αλλαγή νοοτροπίας, με βάση τις δυνάμεις που προκάλεσαν το Brexit και την άνοδο του Trump: οι άνθρωποι δεν βλέπουν πλέον την ιδεολογία από μόνη της ως δικαιολογία του «όλα επιτρέπονται». Θέλουν κοινωνική τάξη και πάλι.

Τέλος μιας εποχής
Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας οδηγεί σε μια κοινωνία που είναι λιγότερο εστιασμένη στις συμβολικές πράξεις με σκοπό την κοινωνικοποίηση ή το να κάνουμε τους άλλους να αισθάνονται καλά για τον εαυτό τους, και περισσότερο κατευθύνεται προς πραγματικά επιτεύγματα, που καθοδηγούνται από αρχές και πρότυπα.

Τα τελευταία οκτώ χρόνια είχαμε έναν πρόεδρο ο οποίος ήταν επιρρεπής τόσο στο υπερβολικό συναίσθημα όσο και στις μεγαλοστομίες. Όταν ο Trump μίλησε στην ορκωμοσία του, οι αριστεροί σχολιαστές αναρωτήθηκαν γιατί δεν δείχνει καθόλου συναίσθημα όπως έκανε ο Ομπάμα, ο οποίος σκούπιζε το ένα δάκρυ μετά το άλλο κατά τη διάρκεια πολλών από τις ομιλίες του. Από την άλλη πλευρά, όταν ο Trump αποφάσισε να ασχοληθεί με το Μεξικό, όχι μόνο δεν έδειξε κανένα συναίσθημα, αλλά ούτε και μεγαλοστομίες. Έκανε γνωστή την θέση του και έμεινε σε αυτή.

Η Αμερική κάτω από την επιστροφή του Μπαμπά θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό μέρος. Θα είναι αυτό αρκετό; Δεν θα είναι από μόνο του, κατά πάσα πιθανότητα, αλλά αντί να το βλέπουμε αυτό ως ένα εκκρεμές, θα πρέπει να το θεωρούμε ως μια ολοκληρωτική αλλαγή κατεύθυνσης της χώρας. Κάποτε κατευθυνόμασταν προς τα μέσα, βαθύτερα προς τα ανθρώπινα συναισθήματα. Τώρα οδεύουμε προς τα έξω για να υποτάξουμε το χάος στον κόσμο μας.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

4 σχόλια:

sotulis είπε...

Ωραία τα πρώτα δείγματα του νέου Προέδρου, ενάντια στους παγκοσμιοποιητές (γνωστούς και αγνώστους) όμως θα πρέπει να ψάξουμε βαθύτερα την ψυχολογία του. Με προβληματίζει το γεγονός όμως, οτι απροκάληπτα στηρίζει το Ισραήλ, καθώς και τις κατηγορίες, εναντίον του, ότι είναι σκληροπυρηνικός σιωνιστής. Είδομεν στο προσεχές μέλλον τι μέλλει γενέσθαι βάσει και των πολλών αντιδράσεων στη χώρα του.

Ανώνυμος είπε...

H διαφορά του Τραμπ από τους προηγουμένους προέδρους έγκειται στο ότι ο ίδιος χρηματοδότησε την προεκλογική εκστρατεία του, άρα δεν ήτο απλώς ένα ελεγχόμενο ανδρείκελο όπως ο Νίξον,Κάρτερ, Ρήγκαν,οι Μπους, ο Κλίντον και η γυναίκα του. Ο μιγάς Ομπάμα αποτελεί καινοφανή παρουσία στην αμερικανική πολιτική σκηνή, προϊόν της επιλογής κάποιων, πολύ γνωστών «κάποιων», να διορίσουν έγχρωμο πρόεδρο στις ΗΠΑ, ως κάρφο στους οφθαλμούς των Αμερικανών.
Η Χίλαρυ Κλίντον, ούσα γερουσιαστής Ν.Υόρκης, επεσκέφθη την Ελλάδα επί προεδρίας Μπους. Σε ερώτηση, αν ο επόμενος πρόεδρος της αμερικανικής συμπολιτείας θα είναι γυναίκα, απήντησε ότι θα προηγηθεί μαύρος. Προφανώς εγνώριζε το «σχέδιο», το οποίο ευοδόθηκε στην περίπτωση του εγχρώμου προέδρου αλλά δεν είχε συνέχεια για γυναίκα πρόεδρο.

Ανώνυμος είπε...

ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΙΑ ΗΤΑΝ ΨΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ. ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΖΕ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΒΡΑΧΕΙ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ. ΑΡΚΟΥΣΕ Η ΚΙΝΗΣΗ-ΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗ ΤΟ ΠΟΠΟΛΟ.

Luke Mpar είπε...

Ο Τραμπ είναι ο μοναδικος πρόεδρος που μίλησε για έγκλημα κι όχι για ολοκαύτωμα κ δεν ανέφερε καθόλου τους Εβραίους,προκαλώντας τις αντιδράσεις τους!