Αστυνομικό κράτος στην Βρετανία

Η κυβέρνηση δημιουργεί ένα κράτος παρακολούθησης

"Ακόμη και στο όνομα της αντιμετώπισης του εγκλήματος, γιατί θα πρέπει το κράτος να τα ξέρει όλα για εμάς;"

Μετάφραση από το άρθρο "The Government is creating a surveillance state" της telegraph.co.uk

Τα στοιχεία αυξάνονται, βδομάδα με τη βδομάδα, ότι η κυβέρνηση δημιουργεί ένα κράτος καθολικής παρακολούθησης.

Είναι εξακριβωμένο ότι καταρτίζεται μια βάση δεδομένων που θα περιέχει τα διεθνή ταξιδιωτικά αρχεία όλων των πολιτών και ότι η Υπουργός Εσωτερικών, Jacqui Smith, (φωτο) συντάσσει τα σχέδια για την τήρηση παρόμοιων στοιχείων για κάθε τηλεφώνημα και μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που στέλνεται.

Την ίδια ώρα, τα αρχεία όλων των παιδιών πρόκειται να τηρούνται σε ένα σύστημα που λέγεται ContactPoint (ΣημείοΕπαφής), μία εθνική βάση στοιχείων ταυτότητας αναπτύσσεται αυτήν την περίοδο, όλα τα ιατρικά στοιχεία που κατέχουν αυτήν την περίοδο οι γιατροί θα γίνουν κεντρικά διαθέσιμα και μια βάση δεδομένων των σχεδιαγραμμάτων του DNA - με την πρόφαση του ελέγχου των εγκληματιών - χτίζεται κρυφά.

Εν τω μεταξύ, οι κάμερες CCTV (τηλεοπτικές κάμερες κλειστού κυκλώματος), πανταχού παρούσες σε κάθε δημόσιο χώρο, καθιστούν την προστασία της ιδιωτικότητας (personal privacy) όλο και περισσότερο δύσκολη.

Ακόμη και στο όνομα της αντιμετώπισης του εγκλήματος ή της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, γιατί να ξέρει το κράτος πού πηγαίνετε, πού ήσασταν και σε ποιους τηλεφωνείτε, ενώ παράλληλα παρακολουθούνται όλες οι κινήσεις από κάμερες;

Οι ανησυχίες για αυτές τις εξελίξεις δεν είναι πλέον περιορισμένες σε μερικούς ανθρώπους που απομακρύνθηκαν από τους υπουργούς ως παρανοϊκοί και ψυχασθενείς, που αποτυγχάνουν να καταλάβουν τις απαιτήσεις ασφάλειας του σύγχρονου κράτους.

Πέρυσι, μια επιτροπή της Βουλής υπέβαλε διάφορες προτάσεις για την ανάγκη επιβολής νέων κανονισμών, ελέγχων και περιορισμών στην κρατική συσσώρευση των πληροφοριών για τους πολίτες.

Μερικές ημέρες πριν, μια επιτροπή της Βουλής των Λόρδων δημοσίευσε μια έκθεση που δηλώνει κατηγορηματικά ότι ο έλεγχος των καθημερινών δραστηριοτήτων των αθώων ατόμων έχει γίνει πλέον "διαδεδομένος" και "συνήθης".

Η επιτροπή επίσης σημείωσε ότι αυτή η αδιακρισία είχε αλλάξει τη σχέση μεταξύ του κράτους και των πολιτών και εξέφραζε μια από τις σημαντικότερες αλλαγές στη ζωή του έθνους από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ακόμη, η επιτροπή των Λόρδων παρατήρησε ότι οι περισσότεροι Βρετανοί ήταν απληροφόρητοι για την έκταση αυτών των πρακτικών επιτήρησης και δεν αξιολογούσαν πλήρως τις πιθανές συνέπειές τους. Ένας λόγος για αυτό, είναι το αξιοθρήνητο ιστορικό των προσπαθειών των Βουλευτών να περιορίσουν αυτές τις εξελίξεις.

Εντούτοις, ενώ η κυβέρνηση λέει ότι αναγνωρίζει ότι πολλοί άνθρωποι μπορεί πράγματι να «αισθάνονται» ανήσυχοι με την αύξηση της παρακολούθησης, επιμένει ότι είναι «για το καλό τους» και δεν προτίθεται να κάνει κάτι για να την περιορίσει.

Πράγματι, οι εισαγγελείς και οι δικαστικές αρχές αυτήν την περίοδο, ενώπιον του Κοινοβουλίου, έχουν την εξουσία να επιτρέπουν στις κρατικές υπηρεσίες να χρησιμοποιήσουν και να μοιραστούν τα προσωπικά στοιχεία για οποιοδήποτε σκοπό εάν κάποιος υπουργός κρίνει αναγκαίο. Αυτό αίρει τις προστατευτικές διατάξεις που υπάρχουν στο νόμο ακριβώς για να σταματήσουν αυτήν την κατάσταση.

Εάν το Κοινοβούλιο σκέπτεται πραγματικά σοβαρά να σταματήσει την εξέλιξη του κράτους παρακολούθησης, πρέπει να τραβήξει τη διαχωριστική γραμμή τώρα και να βγάλει από τη μέση αυτό το ολέθριο μέτρο.

-------------------------

Την ίδια ώρα η πρώην επικεφαλής της βρετανικής MI5, η ντέιμ Στέλλα Ρίμινγκτον, (Stella Rimington) κατηγόρησε σε συνέντευξή της την κυβέρνηση ότι παραβιάζει τις ελευθερίες των πολιτών, εκμεταλλευόμενη το φόβο της τρομοκρατίας και προειδοποίησε ότι παραβιάζοντας την ιδιωτικότητα των ανθρώπων, παίζει ακριβώς το παιχνίδι των τρομοκρατών.

Μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα Λα Βανγκουάρντια, η Ρίμινγκτον εξέφρασε την άποψη ότι θα ήταν καλύτερα εάν η κυβέρνηση παραδεχόταν ότι υπάρχουν κίνδυνοι, αντί να καλλιεργεί το φόβο των πολιτών, προκειμένου να καταφέρει να περάσει νόμους που περιορίζουν τις πολιτικές ελευθερίες, επισημαίνοντας ότι αυτός ακριβώς είναι ο στόχος των τρομοκρατών: να ζει ο κόσμος σε αστυνομοκρατούμενο κράτος και υπό το κράτος του φόβου.

Η Ρίμινγκτον, 73 χρονών, σχολίασε επίσης την προσέγγιση των Ηνωμένων Πολιτειών στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Οι ΗΠΑ το παρατράβηξαν με το Γκουαντάναμο και τα βασανιστήρια. Η ΜΙ5 δεν κάνει τέτοια. Εξάλλου, έχουν καταφέρει ακριβώς το αντίθετο: υπάρχουν όλο και περισσότεροι τρομοκράτες που βρίσκουν δικαιολογίες για τις πράξεις τους.

Η Ρίμινγκτον δήλωσε ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες δεν είναι άγγελοι, αλλά επέμεινε ότι δεν σκοτώνουν ανθρώπους.

Ήταν η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε τη γενική διεύθυνση της ΜΙ5 το 1992 και ήταν επικεφαλής της υπηρεσίας μέχρι το 1996.

Από τότε που εγκατέλειψε την υπηρεσία, η Ρίμινγκτον έχει αρκετές φορές εκφραστεί επικριτικά εναντίον των αντιτρομοκρατικών μέτρων της κυβέρνησης, ειδικά όσων καταπατούν τις πολιτικές ελευθερίες.

Τον περασμένο χρόνο, χαρακτήρισε υπερβολικές τις απόπειρες κράτησης των υπόπτων επί 42 ημέρες χωρίς την απαγγελία κατηγοριών για τρομοκρατικές ενέργειες, πριν ακόμη το νομοσχέδιο απορριφθεί από το κοινοβούλιο.

Έχει καταφερθεί επίσης και εναντίον των αμφιλεγόμενων σχεδίων της κυβέρνησης την έκδοση ταυτοτήτων, λέγοντας ότι δεν πρόκειται κάνουν τον κόσμο ασφαλέστερο.

Πηγή: http://world.flash.gr//cosmosl/2009/2/17/42042id/

--------------

Και στα καθ΄ημάς...

Κάποιοι ζήλεψαν την "δόξα" της Βρετανίας... Ιδού απόσπασμα από την πρόσφατη συνέντευξη στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" του υφυπουργού Εσωτερικών, αρμόδιου για θέματα Δημόσιας Τάξης, Χρήστου Μαρκογιαννάκη:

-Δηλαδή βλέπετε μια Αθήνα όπως το Λονδίνο; Σε κάθε γωνία και κάμερα;

-Εκείνο το οποίο θέλω είναι να έχουμε όσο γίνεται λιγότερο έγκλημα. Για να έχουμε όσο γίνεται λιγότερο έγκλημα θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι μας ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τα πράγματα χύμα. …ένας πολίτης που δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα, διότι είναι φιλήσυχος άνθρωπος και πάει στη δουλειά του, δεν κλέβει, δεν σκοτώνει, δεν ληστεύει, δεν πετά μολότοφ, δεν πετά πέτρες, τι έχει να φοβηθεί από την κάμερα;

-Η αίσθηση του «μεγάλου αδελφού» τρομάζει.

-Εσείς την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων νιώθατε άσχημα; Εγώ δεν ένιωθα καθόλου άσχημα. Ίσα-ίσα που χαιρόμουν και ένιωθα ασφαλής…

-Ανάμεσα στο ένα άκρο και το άλλο υπάρχει ενδιάμεση λύση;

- …Ενδεχομένως κάποιοι να βάλουν στο μυαλό τους ότι παραβιάζονται τα ατομικά δικαιώματα. Μπορεί να έχουν και δίκιο, με την έννοια ότι όλοι θα θέλαμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε και να ξέρουμε ότι ούτε μας βλέπει κανείς, ούτε θα πρέπει να μας δει κανένας. Όμως από την ώρα που κινδυνεύουν πολλά αγαθά, διότι σήμερα υπάρχει κίνδυνος για πολύ μεγάλα αγαθά της κοινωνίας και των ανθρώπων, ενδεχομένως να χρειαστεί να στερηθούμε κάποια πράγματα, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.