Το βίντεο αποτελείται απο αποσπάσματα απο το
ντοκυμαντέρ "Μνήμη μου σε λένε Πόντο" και στο οποίο βλέπουμε τους
εναπομείναντες Έλληνες του Πόντου να μιλάνε για τις εξορίες,τις δολοφονίες και
το κυνήγι του Στάλιν ενάντια στον Ελληνισμό... Στο βίντεο κάποια στιγμή
αναφέρεται ότι κυνηγούσε 90% Έλληνες...
3 σχόλια:
Ἐμεῖς δὲν εἴχαμε στείλει τὸ 1919 στὴν Ρωσία ἑλληνικὸ στρατό, μαζὶ μὲ ἄλλες συμμαχικὲς δυνάμεις;
Ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς δὲν πολέμησε τότε ἐναντίον τοῦ ἐρυθροῦ στρατοῦ, στὴν Κριμαία νομίζω, μὲ τὸ μέρος τοῦ λευκοῦ στρατοῦ;
Τὰ λάθη στὴν ζωὴ πληρώνονται, προφανῶς ὁ Στάλιν τὸ φύλαξε, ξέρουμε τὸ ποιὸν του. Δὲν δικαιολογῶ ἁπλῶς προσπαθῶ νὰ καταλάβω τί ἔγινε τότε. Πᾶσα πληροφορία καὶ ἀντίλογος δεκτός.
Δὲν λέω ὅτι οἱ κομμουνιστές ἦταν καλοί, ὑφάρπαξαν τὴν ἐξουσία ἀπὸ τοὺς τότε δημοκράτες τοῦ Κερένσκι καὶ σκότωναν ἀφειδῶς.
Αθήνα, 18 Μαίου 2012
Αγαπητέ έτσι είναι.
Σε συνέχεια χθεσινής ανάρτησής μου, σχετικά με το θέμα, στον ιστότοπο "HELLENICREVENGE", επιτρέψτε μου να προσθέσω τα εξής: Έξαρση, ομολογουμένως, παρουσιάσθηκε τη διετία 1947-49, περίοδο κατά την οποία απελάυνοντο, στα "ενδότερα", σχεδόν μαζικά έρρενες Ελληνο-Πόντιοι, από την περιοχή ειδικά του Κρασνοντάρ, με την κατηγορία της κατασκοπείας και της συνομοσίας, διότι κατά τις σοβιετικές κρατικές αρχές οι απελαυνόμενοι σχεδίαζαν ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους, πράγμα που μπορεί στα πλαίσια της διακηρυγμένης από τον Λένιν "αρχής της αυτοδιάθεσης των εθνοτήτων" να ενθάρρυνε ορισμένους να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, πλην όμως παραμονές του Β΄ Π.Π. και με όλη τη "δύση", δηλαδή τους σημερινούς μας "εταίρους", τότε περιστασιακά μεταξύ τους ανταγωνιστές και κατόπιν, λόγω μοιρασιάς, "εχθρούς", τη χιτλερική Γερμανία και τους δορυφόρους της από τη μία και τους Αμερικανο-Αγγλο-Γάλλους και τα παρελκόμενά τους από την άλλη, που δεν έχαναν ευκαιρία ενίσχυσης κάθε φυγόκεντρης τάσης εντός της Ρωσσίας, όποιο κι αν ήταν το καθεστώς, κι εν προκειμένω ήταν το σταλινικό, με σκοπό την αποδυνάμωση ή και μέσω εσωτερικών ταραχών διάλυση ή ακρωτηριασμό της, με τελικό σκοπό την οικειοποίηση των υδρογονανθράκων της, ενεργοποίησαν τα αντανακλαστικά του σταλινικού κράτους, που με το πρόσχημα της υπεράσπισης του "κομμουνισμού", του "προλεταριάτου", της "πατρίδας", της "επανάστασης" και τελικά του κράτους υπερασπίσθηκε το αυτονόητο, με τον γνωστό απόλυτο, αυταρχικό, πολλάκις απάνθρωπο και βιαστικό τρόπο. Καλό θα ήταν να μελετήσει κανείς τα σοβιετικά αρχεία της εποχής, καθώς και τα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά κλπ. Οι ελληνικής καταγωγής απελαθέντες, όσοι επέζησαν, επανέκαμψαν την εποχή του Χρουτσώφ στις εστίες τους από την Κ. Ασία.
Δεν εδιώχθη αδιακρίτως όλος ο ελληνο-ποντιακός πληθυσμός δεδομένου ότι υπήρχαν και εν μέρει υπάρχουν, έρημα ή μισοέρημα πλέον, λόγω μετανάστευσης, ολόκληρα ή μικτά ελληνικά χωριά στη Ν Ρωσσία -Αμπχαζία, στη Γεωργία και στη Ν. Αρμενία.
Με εκτίμση,
Ιωάννης Στασινός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ είπε...
Αθήνα, 17 Μαίου 2012
Κύριοι,
Το σταλινικό καθεστώς με τον άκρατο κρατισμό, ως μέσο επιβίωσης του καθεστώτος και του ίδιου του συγκεντρωτικού, ως μη έχοντος άλλη επιλογή κράτους, αλλά και ως μέσο επιβίωσης και φυσικά επιβολής της ρωσσικής υπεροχής, πολιτιστικής κλπ, έναντι του πλήθους των εθνοτήτων της πρώην Ρωσσίας, που όρθώς για την εποχή εκείνη και τις συνθήκες που επικρατούσαν, επιβλήθηκε από το καθεστώς και το διαμορφωθέν κράτος (ο κρατισμός), δεν εστρέφετο αποκλείστικά κατά του ποντιακού ελληνισμού, στόχος του οποίου (κράτους) υπήρξε και αυτή η ιδιαίερη εθνότητα, της οποίας μέγα μέρος εγκαταστάθηκε σε ρωσσικά εδάφη κατόπιν προσκλήσεως του επίσημου τσαρικού ρωσσικού κράτους, επί δύο συνεχών αιώνων σταθεροπιήσεως και επεκτάσεως του τσαρικού καθεστώτος, προς ενδυνάμωση των μη τουρανικής καταγωγής κατοίκων της Ν. Ρωσσίας, κατά την περίοδο επεκτάσεως του ρωσσικού κράτους εις βάρος του οθωμανικού (17 - 19ος αι).
Ο Στάλιν με τον ωμό πολιτικό ρεαλισμό του, αφού διέβλεψε τον κίνδυνο νέου παγκοσμίου πολέμου, και έχοντας υπ΄ όψιν τη συνεργασία μη ρωσσικών πληθυσμών, ως επί το πλείστον, με τον καϊζερικό στρατό κατά τον Α΄ Π.Π. εκκαθάρισε τις "επικίνδυνες" περιοχές από τους εν δυνάμει συνεργάτες των μελλοντικών εχθρών του (Τάταρους της Κριμαίας, Ουρούμ, χριατιανικού θρησκεύματος, τουρκόφωνους "Έλληνες"(;) της Ν. Ρωσσίας, Μεσκίτιους Τούρκους της Ν. Γωργίας, Αρμένιους, τους εναπομείναντες Τσερκέζους της περιοχής Καμπαρντά του Καυκάσου, Γερμανούς, Εσθονούς κλπ). Κοντά στους ανωτέρω προληπτικά απελάθησαν και οι συμπαθούντες το πρώην τσαρικό "αντεπαναστατικό" καθεστώς, που ως γνωστόν είχε αποπεραθεί με δυτική βοήθεια αντεπανάσταση στην οποία είχαν συμβάλει και ελληνικά στρατεύματα, τα οποία έυχαν θερμών εκδηλώσεων συμπάθειας από τους ελληνικούς πληθυσμούς της Ν. Ρωσσίας - Ουκρανίας. Σκοπός φυσικά της εκστρατείας των δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Ν. Ρωσσία δεν ήταν η αποκατάσταση της δημοκρατίας αλλά τα πετρελαϊκά αποθέματα της Ν. Ρωσσίας και του Καυκάσου. Μετά την επιβολή του μπολσεβίκικου καθεστώτος και την αποχώρηση των δυτικών δυνάμεων, δυστυχώς, οι μη φιλομπολσεβίκικοι πληθυσμοί υπέστησαν κυρώσεις, μεταξύ αυτών ήταν και άτομα ή ομάδες ατόμων ελληνικής καταγωγής και ενδεχομένως συνείδησης, όχι όμως ελληνικοί πληθυσμοί, ελληνικλής καταγωγής απελαθέντες επανέκμψαν της εποχή του Χρουτσώφ στις εστίες τους από την Κ. Ασία, δεδομένου ότι υπήρχαν και εν μέρει υπάρχουν, έρημα ή μισοέρημα πλέον, λόγω μετανάστευσης, ολόκληρα ή μικτά ελληνικά χωριά στη Ν Ρωσσία - Αμπχαζία, στη Γεωργία και στη Ν. Αρμενία.
Με εκτίμση,
Ιωάννης Στασινός
17 Μαΐου 2012 10:11 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου