“Johnny Cash is dead and his house burned down
Well,
Johnny Cash is dead and his house burned down, down, down.
There's a
whole lotta weepin' and wailin' in Nashville
town, Nashville
town.
Well the
Man in black ain't commin' back and Waylon ain't a gonna come around.
Johnny Cash
is dead and his house burned down….”.
Οι Gatlin Brothers τραγουδάνε για τον Johnny Cash που είναι νεκρός και το σπίτι
του που κάηκε. Όλη η πόλη του Νάσβιλ θρηνεί για τον «άνθρωπο στα μαύρα» που δεν
θα γυρίσει πίσω. Κύριε, ελέησόν μας, τι θα κάνουμε;
Τον Οκτώβριο του 1967, ο βαριά εξαρτημένος από τα ναρκωτικά Cash έκανε
αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας στην μεγάλη σπηλιά Nickajack στην επαρχία Marion
του Tennessee..
Με τη βοήθεια της μετέπειτα συζύγου του June Carter, και επηρεασμένος από
μια πνευματική εμπειρία που βίωσε εκεί ακριβώς στην λίμνη, έγινε στη συνέχεια ένα
αναγεννημένος Χριστιανός και άρχισε τη μάχη κατά της εξάρτησης από τα
ναρκωτικά. Όπως ο ίδιος είπε, εκεί στην σπηλιά, στα πρόθυρα του θανάτου, ένιωσε
την «παρουσία του Θεού», είδε ένα αχνό φως και ένιωσε ένα ελαφρό αεράκι.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, ηχογράφησε και
κυκλοφόρησε δύο άκρως επιτυχημένα live άλμπουμ, το μνημειώδες “Johnny Cash at Folsom Prison” (1968) και το “Johnny
Cash at San Quentin” (1969) και τα δύο στις δύο αυτές φημισμένες φυλακές
υψίστης ασφαλείας. Στο δίσκο της Φυλακής Folsom υπάρχει μια καταιγιστική
απόδοση του κλασικού “Folsom Prison Blues”, ενώ στο δίσκο της Φυλακής San
Quentin περιλαμβάνεται το hit single “A Boy Named Sue”, που έφτασε στο νούμερο
ένα στα country charts και νούμερο δύο στα αμερικάνικα Top Ten pop charts.
Με την πρωτοβουλία της June, της μητέρας της Maybelle και του πατέρα της Ezra Carter ο Cash μετακόμισαν
στο εξοχικό του Cash και έμειναν εκεί μαζί του για ένα μήνα για να τον βοηθήσει
να νικήσει τον εθισμό του. Ο Cash έκανε πρόταση επί σκηνής στην June σε μια συναυλία στο Οντάριο, του Καναδά, στις
22 Φλεβάρη του 1968. Το ζευγάρι παντρεύτηκε μια εβδομάδα αργότερα (1 Μαρτίου) στο
Franklin του Κεντάκι. Εκείνη είχε συμφωνήσει να παντρευτεί τον Cash, αφού «καθαριστεί» από
τα ναρκωτικά.
Όταν η June Carter Cash πέθανε απροσδόκητα στις 15 Μαΐου του
2003, (σε ηλικία 72 ετών) υπήρχαν φόβοι ότι Cash θα την ακολουθήσει σύντομα. Ο Rick Rubin,
ο παραγωγός των μεγάλων ηχογραφήσεων “American Recordings” (1994-2003), μίλησε στο
νοσοκομείο μαζί του αμέσως μετά το θάνατο της Ιουνίου.
«Μου είπε ότι είχε νιώσει σε όλη τη ζωή του τεράστιο πόνο, αλλά
ποτέ δεν είχε νιώσει κάτι σαν αυτό. Φαινόταν απαρηγόρητος. Και τον ακούω να
μιλάει, αλλά δεν αισθάνθηκα ότι υπήρχε κάτι που θα μπορούσα να του προσφέρω,
γιατί η τρύπα που είχε πέσει ήταν τόσο βαθιά και τόσο σκούρα. Ακουγόταν τρομερά
αδύναμος και τρομερά γέρος - ο χειρότερο ήχος που είχα ακούσει από αυτόν - και
δεν ξέρω από πού προήλθε, αλλά ένιωσα σαν να μου δόθηκε να τον ρωτήσω για την
πίστη του. Το οποίο ήταν κάτι που ποτέ δεν είχαμε συζητήσει. Του είπα, “Νομίζεις
ότι μπορείς να βρεις την πίστη για να το ξεπεράσεις αυτό;” Όταν το είπα αυτό,
κάτι στη λέξη “πίστη” του προκάλεσε μια πολύ ισχυρή αντίδραση. Η απάντησή του
ήταν, “Η πίστη μου είναι ακλόνητη”. Και όταν το είπε αυτό, το πρόσωπό του έγινε
τελείως διαφορετικό. Μεταμορφώθηκε στον ισχυρό Johnny. Μόλις το άκουσα αυτό ήξερα
ότι τα πάντα πρόκειται να είναι εντάξει».
Ο Cash
επέστρεψε πίσω στο στούντιο μετά το θάνατο της αγαπημένης του June, και είπε στον Rubin ότι ήθελε να
έχει κάτι να εργάζεται κάθε μέρα. Οι τελευταίες ηχογραφήσεις - για το
ακυκλοφόρητο album “American VI” - περιλαμβάνει το τελικό τραγούδι που έγραψε, «1η
Προς Κορινθίους», στο οποίο Cash αντιμετωπίζει άμεσα τον θάνατο. "Ω, θάνατε,"
τραγουδάει. "Πού είναι το κεντρί σου; Ω θάνατε, πού είναι η νίκη σου;"
Στις 12 Σεπτεμβρίου, λιγότερο από τέσσερις μήνες μετά την αναχώρηση
της June, ο Johnny Cash
την ακολούθησε στον τάφο. Ήταν 71 ετών.
«Αυτό ήταν το τέλος», λέει ο Marshall Grant, ο επί πολλά έτη
μπασίστας του Cash (1954- 1980), «το τέλος μιας μακράς, ευγενικής καριέρας.
Ήταν μοναδικός στο είδος του και πιστέψτε με όταν σας λέω, δεν θα υπάρξει ποτέ
άλλος Johnny Cash. Ποτέ»._
Διάβασε:
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
1 σχόλιο:
To πρότυπο του Johnny Cash για την τότε νεολαία:
Μετάνοια, πίστη στο Θεό, νίκη και απαλλαγή απο τα πάθη, οικογένεια, συζυγική αγάπη και αλληλοϋποστήριξη.
Τραγούδια που μιλούσαν για συναισθήματα και όχι για ένστικτα.
Για αγάπη και όχι σαρκικές ορμές.
Τα σημερινά πρότυπα για τη σημερινή νεολαία;
Μου είναι απεχθές και μόνο να τα καταγράψω.
Δημοσίευση σχολίου